Job 9

Y RESPONDIÓ Job, y dijo:

Job progovori i reče:

Ciertamente yo conozco que es así: ¿Y cómo se justificará el hombre con Dios?

"Zaista, dobro ja znadem da je tako: kako da pred Bogom čovjek ima pravo?

Si quisiere contender con él, No le podrá responder á una cosa de mil.

Ako bi se tkogod htio prÓeti s njime, odvratio mu ne bi ni jednom od tisuću.

Él es sabio de corazón, y poderoso en fortaleza, ¿Quién se endureció contra él, y quedó en paz?

Srcem on je mudar, a snagom svesilan, i tko bi se njemu nekažnjeno opro?

Que arranca los montes con su furor, Y no conocen quién los trastornó:

On brda premješta, a ona to ne znaju, u jarosti svojoj on ih preokreće.

Que remueve la tierra de su lugar, Y hace temblar sus columnas:

Pokreće on zemlju sa njezina mjesta, iz temelja njene potresa stupove.

Que manda al sol, y no sale; Y sella las estrellas:

Kad zaprijeti suncu, ono se ne rađa, on pečatom svojim i zvijezde pečati.

El que extiende solo los cielos, Y anda sobre las alturas de la mar:

Jedini on je nebesa razapeo i pučinom morskom samo on hodao.

El que hizo el Arcturo, y el Orión, y las Pléyadas, Y los lugares secretos del mediodía:

Stvorio je Medvjede i Oriona, Vlašiće i zvijezđa na južnome nebu.

El que hace cosas grandes é incomprensibles, Y maravillosas, sin número.

Tvorac on je djela silnih, nepojmljivih čudesa koja se izbrojit' ne mogu.

He aquí que él pasará delante de mí, y yo no lo veré; Y pasará, y no lo entenderé.

Ide pored mene, a ja ga ne vidim; evo, on prolazi - ja ga ne opažam.

He aquí, arrebatará; ¿quién le hará restituir? ¿Quién le dirá, Qué haces?

Ugrabi li što, tko će mu to priječit, i tko ga pitat smije: 'Što si učinio?'

Dios no tornará atrás su ira, Y debajo de él se encorvan los que ayudan á los soberbios.

Bog silni srdžbu svoju ne opoziva: pred njim poniču saveznici Rahaba.

¿Cuánto menos le responderé yo, Y hablaré con él palabras estudiadas?

Pa kako onda da njemu odgovorim, koju riječ da protiv njega izaberem?

Que aunque fuese yo justo, no responderé; Antes habré de rogar á mi juez.

I da sam u pravu, odvratio ne bih, u suca svojega milost bih molio.

Que si yo le invocase, y él me respondiese, Aun no creeré que haya escuchado mi voz.

A kad bi se na zov moj i odazvao, vjerovao ne bih da on glas moj sluša.

Porque me ha quebrado con tempestad, Y ha aumentado mis heridas sin causa.

Jer, za dlaku jednu on mene satire, bez razloga moje rane umnožava.

No me ha concedido que tome mi aliento; Mas hame hartado de amarguras.

Ni časa jednoga predahnut' mi ne da, nego mene svakom gorčinom napaja!

Si habláremos de su potencia, fuerte por cierto es; Si de juicio, ¿quién me emplazará?

Ako je na snagu - tÓa on je najjači! Ako je na pravdu - tko će njega na sud?

Si yo me justificare, me condenará mi boca; Si me dijere perfecto, esto me hará inicuo.

Da sam i prav, usta bi me osudila, da sam i nevin, zlim bi me proglasila.

Bien que yo fuese íntegro, no conozco mi alma: Reprocharé mi vida.

A jesam li nevin? Ni sam ne znam više, moj je život meni sasvim omrzao!

Una cosa resta que yo diga: Al perfecto y al impío él los consume.

Jer, to je svejedno; i zato ja kažem: nevina i grešnika on dokončava.

Si azote mata de presto, Ríese de la prueba de los inocentes.

I bič smrtni kad bi odjednom ubijo ... ali on se ruga nevolji nevinih.

La tierra es entregada en manos de los impíos, Y él cubre el rostro de sus jueces. Si no es él, ¿quién es? ¿dónde está?

U zemlji predanoj u šake zlikovaca, on oči sucima njezinim zastire. Ako on to nije, tko je drugi onda?

Mis días han sido más ligeros que un correo; Huyeron, y no vieron el bien.

Od skoroteče su brži moji dani, bježe daleko, nigdje dobra ne videć.'

Pasaron cual navíos veloces: Como el águila que se arroja á la comida.

K'o čamci od rogoza hitro promiču, k'o orao na plijen kada se zaleti.

Si digo: Olvidaré mi queja, Dejaré mi aburrimiento, y esforzaréme:

Kažem li: zaboravit ću jadikovku, razvedrit ću lice i veseo biti,

Contúrbanme todos mis trabajos; Sé que no me darás por libre.

od mojih me muka groza obuzima, jer znadem da me ti ne držiš nevinim.

Yo soy impío, ¿Para qué trabajaré en vano?

Ako li sam grešan, tÓa čemu onda da zalud mučim sebe.

Aunque me lave con aguas de nieve, Y limpie mis manos con la misma limpieza,

Kad bih i sniježnicom sebe ja isprao, kad bih i lugom ruke svoje umio,

Aun me hundirás en el hoyo, Y mis propios vestidos me abominarán.

u veću bi me nečist opet gurnuo, i moje bi me se gnušale haljine!

Porque no es hombre como yo, para que yo le responda, Y vengamos juntamente á juicio.

Nije čovjek k'o ja da se s njime pravdam i na sud da idem s njim se parničiti.

No hay entre nosotros árbitro Que ponga su mano sobre nosotros ambos.

Niti kakva suca ima među nama da ruke svoje stavi na nas dvojicu,

Quite de sobre mí su vara, Y su terror no me espante.

da šibu njegovu od mene odmakne, da užas njegov mene više ne plaši!

Entonces hablaré, y no le temeré: Porque así no estoy en mí mismo.

Govorit ću ipak bez ikakva straha, jer ja nisam takav u svojim očima!