Job 21

Y RESPONDIÓ Job, y dijo:

Job progovori i reče:

Oíd atentamente mi palabra, Y sea esto vuestros consuelos.

"Slušajte, slušajte dobro što ću reći, utjehu mi takvu barem udijelite.

Soportadme, y yo hablaré; Y después que hubiere hablado, escarneced.

Otrpite da riječ jednu ja izrečem, kad završim, tad se rugajte slobodno.

¿Hablo yo á algún hombre? Y ¿por qué no se ha de angustiar mi espíritu?

Zar protiv čovjeka dižem ja optužbu? Kako da strpljenje onda ne izgubim?

Miradme, y espantaos, Y poned la mano sobre la boca.

Pogledajte na me: užas će vas spopast', rukom ćete svoja zakloniti usta;

Aun yo mismo, cuando me acuerdo, me asombro, Y toma temblor mi carne.

pomislim li na to, prestravim se i sam i čitavim svojim tad protrnem tijelom.

¿Por qué viven los impíos, Y se envejecen, y aun crecen en riquezas?

Zašto na životu ostaju zlikovci i, što su stariji, moćniji bivaju?

Su simiente con ellos, compuesta delante de ellos; Y sus renuevos delante de sus ojos.

Potomstvo njihovo s njima napreduje a izdanci im se množe pred očima.

Sus casas seguras de temor, Ni hay azote de Dios sobre ellos.

Strah nikakav kuće njihove ne mori i šiba ih Božja ostavlja na miru.

Sus vacas conciben, no abortan; Paren sus vacas, y no malogran su cría.

Njihovi bikovi plode pouzdano, krave im se tele i ne jalove se.

Salen sus chiquitos como manada, Y sus hijos andan saltando.

K'o jagnjad djeca im slobodno skakuću, veselo igraju njihovi sinovi.

Al son de tamboril y cítara saltan, Y se huelgan al son del órgano.

Oni pjevaju uz harfe i bubnjeve i vesele se uz zvukove svirale.

Gastan sus días en bien, Y en un momento descienden á la sepultura.

Dane svoje završavaju u sreći, u Podzemlje oni silaze spokojno.

Dicen pues á Dios: Apártate de nosotros, Que no queremos el conocimiento de tus caminos.

A govorili su Bogu: 'Ostavi nas, ne želimo znati za tvoje putove!

¿Quién es el Todopoderoso, para que le sirvamos? ¿Y de qué nos aprovechará que oremos á él?

TÓa tko je Svesilni da njemu služimo i kakva nam korist da ga zazivamo?'

He aquí que su bien no está en manos de ellos: El consejo de los impíos lejos esté de mí.

Zar svoju sreću u ruci ne imahu, makar do Njega ne drže ništa oni?

¡Oh cuántas veces la lámpara de los impíos es apagada, Y viene sobre ellos su quebranto, Y Dios en su ira les reparte dolores!

Zar se luč opakog kada ugasila? Zar se na njega oborila nesreća? Zar mu u gnjevu svom On skroji sudbinu?

Serán como la paja delante del viento, Y como el tamo que arrebata el torbellino.

Zar je kao slama na vjetru postao, kao pljeva koju vihor svud raznosi?

Dios guardará para sus hijos su violencia; Y le dará su pago, para que conozca.

Hoće l' ga kaznit' Bog u njegovoj djeci? Ne, njega nek' kazni da sam to osjeti!

Verán sus ojos su quebranto, Y beberá de la ira del Todopoderoso.

Vlastitim očima nek' rasap svoj vidi, neka se napije srdžbe Svesilnoga!

Porque ¿qué deleite tendrá él de su casa después de sí, Siendo cortado el número de sus meses?

TÓa što poslije smrti on za dom svoj mari kad će se presjeć' niz njegovih mjeseci?

¿Enseñará alguien á Dios sabiduría, Juzgando él á los que están elevados?

Ali tko će Boga učiti mudrosti, njega koji sudi najvišim bićima?

Éste morirá en el vigor de su hermosura, todo quieto y pacífico.

Jedan umire u punom blagostanju, bez briga ikakvih, u potpunom miru,

Sus colodras están llenas de leche, Y sus huesos serán regados de tuétano.

bokova od pretiline otežalih i kostiju sočne moždine prepunih.

Y estotro morirá en amargura de ánimo, Y no habiendo comido jamás con gusto.

A drugi umire s gorčinom u duši, nikad nikakve ne okusivši sreće.

Igualmente yacerán ellos en el polvo, Y gusanos los cubrirán.

Obojica leže zajedno u prahu, crvi ih jednako prekrivaju oba.

He aquí, yo conozco vuestros pensamientos, Y las imaginaciones que contra mí forjáis.

O, znam dobro kakve vaše su namjere, kakve zlosti protiv mene vi snujete.

Porque decís: ¿Qué es de la casa del príncipe, Y qué de la tienda de las moradas de los impíos?

Jer pitate: 'Gdje je kuća plemićeva, šator u kojem stanovahu opaki?'

¿No habéis preguntado á los que pasan por los caminos, Por cuyas señas no negaréis,

Niste li na cesti putnike pitali, zar njihovo svjedočanstvo ne primate:

Que el malo es reservado para el día de la destrucción? Presentados serán en el día de las iras.

'Opaki je u dan nesreće pošteđen i u dan Božje jarosti veseo je.'

¿Quién le denunciará en su cara su camino? Y de lo que él hizo, ¿quién le dará el pago?

Al' na postupcima tko će mu predbacit' i tko će mu vratit' što je počinio?

Porque llevado será él á los sepulcros, Y en el montón permanecerá.

A kad ga na kraju na groblje odnesu, na grobni mu humak postavljaju stražu.

Los terrones del valle le serán dulces; Y tras de él será llevado todo hombre, Y antes de él han ido innumerables.

Lake su mu grude zemlje u dolini dok za njime ide čitavo pučanstvo.

¿Cómo pues me consoláis en vano, Viniendo á parar vuestras respuestas en falacia?

O, kako su vaše utjehe isprazne! Kakva su prijevara vaši odgovori!"