Job 17

MI ALIENTO está corrompido, acórtanse mis días, Y me está aparejado el sepulcro.

Daha mi nestaje, gasnu moji dani i za mene već se skupljaju grobari.

No hay conmigo sino escarnecedores, En cuya acrimonia se detienen mis ojos.

Rugači su evo mene dohvatili, od uvreda oka sklopiti ne mogu.

Pon ahora, dame fianza para litigar contigo: ¿Quién tocará ahora mi mano?

Stoga me zaštiti i budi mi jamcem kad mi nitko u dlan neće da udari.

Porque á éstos has tú escondido su corazón de inteligencia: Por tanto, no los ensalzarás.

Jer, srca si njina lišio razuma i dopustiti im nećeš da opstanu.

El que denuncia lisonjas á sus prójimos, Los ojos de sus hijos desfallezcan.

K'o taj što imanje dijeli drugovima, a djeci njegovoj dotle oči gasnu,

Él me ha puesto por parábola de pueblos, Y delante de ellos he sido como tamboril.

narodima svim sam na ruglo postao, onaj kom u lice svatko pljunut' može.

Y mis ojos se oscurecieron de desabrimiento, Y mis pensamientos todos son como sombra.

Od tuge vid mi se muti u očima, poput sjene moji udovi postaju.

Los rectos se maravillarán de esto, Y el inocente se levantará contra el hipócrita.

Začudit će se zbog toga pravednici, na bezbožnika će planuti čestiti;

No obstante, proseguirá el justo su camino, Y el limpio de manos aumentará la fuerza.

neporočni će na svom ustrajat' putu, čovjek čistih ruku ojačat će još više.

Mas volved todos vosotros, y venid ahora, Que no hallaré entre vosotros sabio.

Hajde, svi vi, nećete li opet počet', tÓa među vama ja mudra ne nalazim!

Pasáronse mis días, fueron arrancados mis pensamientos, Los designios de mi corazón.

Minuli su dani, propale zamisli, želje srca moga izjalovile se.

Pusieron la noche por día, Y la luz se acorta delante de las tinieblas.

'U noći najcrnjoj, dan se približava; blizu je već svjetlo što tminu izgoni.'

Si yo espero, el sepulcro es mi casa: Haré mi cama en las tinieblas.

A meni je nada otići u Šeol i prostrijeti sebi ležaj u mrklini.

Á la huesa tengo dicho: Mi padre eres tú; Á los gusanos: Mi madre y mi hermana.

Dovikujem grobu: 'Oče moj rođeni!' a crve pozdravljam: 'Mati moja, sestro!'

¿Dónde pues estará ahora mi esperanza? Y mi esperanza ¿quién la verá?

Ali gdje za mene ima jošte nade? Sreću moju tko će ikada vidjeti?

Á los rincones de la huesa descenderán, Y juntamente descansarán en el polvo.

Hoće li u Šeol ona sa mnom sići da u prahu zajedno otpočinemo?"