Psalms 4

4:1

(Către mai marele cîntăreţilor. De cîntat pe instrumente cu coarde. Un psalm al lui David.) Răspunde-mi, cînd strig, Dumnezeul neprihănirii mele: scoate-mă la loc larg, cînd sînt la strîmtoare! Ai milă, de mine, ascultă-mi rugăciunea!

Εις τον πρωτον μουσικον, επι Νεγινωθ. Ψαλμος του Δαβιδ. Οταν επικαλωμαι, εισακουε μου Θεε της δικαιοσυνης μου εν στενοχωρια με επλατυνας ελεησον με και εισακουσον της προσευχης μου.

4:2

Fiii oamenilor, pînă cînd va fi batjocorită slava mea? Pînă cînd veţi iubi deşertăciunea, şi veţi umbla după minciuni? (Oprire.)

Υιοι ανθρωπων, εως ποτε μετατρεπετε την δοξαν μου εις καταισχυνην, αγαπατε ματαιοτητα και ζητειτε ψευδος; Διαψαλμα.

4:3

Să ştiţi că Domnul Şi -a ales un om pe care -l iubeşte: Domnul aude cînd strig către El.

Αλλα μαθετε οτι εξελεξεν ο Κυριος τον οσιον αυτου ο Κυριος θελει ακουσει, οταν κραζω προς αυτον.

4:4

Cutremuraţi-vă, şi nu păcătuiţi! Spuneţi lucrul acesta în inimile voastre cînd staţi în pat: apoi tăceţi.

Οργιζεσθε και μη αμαρτανετε λαλειτε εν ταις καρδιαις υμων επι της κλινης υμων και ησυχαζετε. Διαψαλμα.

4:5

Aduceţi jertfe neprihănite, şi încredeţi-vă în Domnul.

Θυσιασατε θυσιας δικαιοσυνης και ελπισατε επι τον Κυριον.

4:6

Mulţi zic: ,,Cine ne va arăta fericirea?`` Eu însă zic: ,,Fă să răsară peste noi lumina Feţei Tale, Doamne!``

Πολλοι λεγουσι, Τις θελει δειξει εις ημας το αγαθον; Υψωσον εφ ημας το φως του προσωπου σου, Κυριε.

4:7

Tu-mi dai mai multă bucurie în inima mea, decît au ei cînd li se înmulţeşte rodul grîului şi al vinului.

Εδωκας μεγαλητεραν ευφροσυνην εις την καρδιαν μου, παρ οσην απολαμβανουσιν αυτοι, οταν πληθυνηται ο σιτος αυτων και ο οινος αυτων.

4:8

Eu mă culc şi adorm în pace, căci numai Tu, Doamne, îmi dai linişte deplină în locuinţa mea.

Εν ειρηνη θελω και πλαγιασει και κοιμηθη διοτι συ μονος, Κυριε, με κατοικιζεις εν ασφαλεια.