Psalms 73

(Un psalm al lui Asaf.) Da, bun este Dumnezeu cu Israel, cu cei cu inima curată.

Tanrı gerçekten İsrail’e, Yüreği temiz olanlara karşı iyidir.

Totuş, era să mi se îndoaie piciorul, şi erau să-mi alunece paşii!

Ama benim ayaklarım neredeyse tökezlemiş, Adımlarım az kalsın kaymıştı.

Căci mă uitam cu jind la cei nesocotiţi, cînd vedeam fericirea celor răi.

Çünkü kötülerin gönencini gördükçe, Küstahları kıskanıyordum.

Într'adevăr, nimic nu -i turbură pînă la moarte, şi trupul le este încărcat de grăsime.

Onlar acı nedir bilmezler, Bedenleri sağlıklı ve semizdir.

N'au parte de suferinţele omeneşti, şi nu sînt loviţi ca ceilalţi oameni.

Başkalarının derdini bilmez, Onlar gibi çile çekmezler.

Deaceea mîndria le slujeşte ca salbă, şi asuprirea este haina care -i înveleşte.

Bu yüzden gurur onların gerdanlığı, Zorbalık onları örten bir giysi gibidir.

Li se bulbucă ochii de grăsime, şi au mai mult decît le-ar dori inima.

Şişmanlıktan gözleri dışarı fırlar, İçleri kötülük kazanı gibi kaynar.

Rîd, şi vorbesc cu răutate de asuprire: vorbesc de sus,

İnsanlarla eğlenir, kötü niyetle konuşur, Tepeden bakar, baskıyla tehdit ederler.

îşi înalţă gura pînă la ceruri, şi limba le cutreieră pămîntul.

Göklere karşı ağızlarını açarlar, Boş sözleri yeryüzünü dolaşır.

Deaceea aleargă lumea la ei, înghite apă din plin,

Bu yüzden halk onlardan yana döner, Sözlerini ağzı açık dinler.

şi zice: ,,Ce ar putea să ştie Dumnezeu, şi ce ar putea să cunoască Cel Prea Înalt?``

Derler ki, “Tanrı nasıl bilir? Bilgisi var mı Yüceler Yücesi’nin?”

Aşa sînt cei răi: totdeauna fericiţi, şi îşi măresc bogăţiile.

İşte böyledir kötüler, Hep tasasız, sürekli varlıklarını artırırlar.

Degeaba dar mi-am curăţit eu inima, şi mi-am spălat mînile în nevinovăţie:

Anlaşılan boş yere yüreğimi temiz tutmuşum, Ellerimi yıkamışım suçsuzum diye.

căci în fiecare zi sînt lovit, şi în toate dimineţile sînt pedepsit.

Gün boyu içim içimi yiyor, Her sabah azap çekiyorum.

Dacă aş zice: ,,Vreau să vorbesc ca ei,`` iată că n'aş fi credincios neamului copiilor Tăi.

“Ben de onlar gibi konuşayım” deseydim, Senin çocuklarına ihanet etmiş olurdum.

M'am gîndit la aceste lucruri ca să le pricep, dar zădarnică mi -a fost truda,

Bunu anlamak için düşündüğümde, Zor geldi bana,

pînă ce am intrat în sfîntul locaş al lui Dumnezeu, şi am luat seama la soarta dela urmă a celor răi.

Tanrı’nın Tapınağı’na girene dek; O zaman anladım sonlarının ne olacağını.

Da, Tu -i pui în locuri alunecoase, şi -i arunci în prăpăd.

Gerçekten onları kaygan yere koyuyor, Yıkıma sürüklüyorsun.

Cum sînt nimiciţi într'o clipă! Sînt perduţi, prăpădiţi printr'un sfîrşit năpraznic.

Nasıl da bir anda yok oluyor, Siliniveriyorlar dehşet içinde!

Ca un vis la deşteptare, aşa le lepezi chipul, Doamne, la deşteptarea Ta!

Uyanan birisi için rüya nasılsa, Sen de uyanınca, ya Rab, Hor göreceksin onların görüntüsünü.

Cînd mi se amăra inima, şi mă simţeam străpuns în măruntaie,

Kalbim kırıldığında, İçim acı dolduğunda,

eram prost şi fără judecată, eram ca un dobitoc înaintea Ta.

Akılsız ve bilgisizdim, Karşında bir hayvan gibi.

Însă eu sînt totdeauna cu Tine, Tu m'ai apucat de mîna dreaptă;

Yine de sürekli seninleyim, Sağ elimden tutarsın beni.

mă vei călăuzi cu sfatul Tău, apoi mă vei primi în slavă.

Öğütlerinle yol gösterir, Beni sonunda yüceliğe eriştirirsin.

Pe cine altul am eu în cer afară de Tine? Şi pe pămînt nu-mi găsesc plăcerea în nimeni decît în Tine.

Senden başka kimim var göklerde? İstemem senden başkasını yeryüzünde.

Carnea şi inima pot să mi se prăpădească: fiindcă Dumnezeu va fi pururea stînca inimii mele şi partea mea de moştenire.

Bedenim ve yüreğim tükenebilir, Ama Tanrı yüreğimde güç, Bana düşen paydır sonsuza dek.

Căci iată că ceice se depărtează de Tine, pier; Tu nimiceşti pe toţi ceice-Ţi sînt necredincioşi.

Kuşkusuz yok olacak senden uzak duranlar, Ortadan kaldıracaksın sana vefasızlık edenleri.

Cît pentru mine, fericirea mea este să mă apropii de Dumnezeu: pe Domnul Dumnezeu Îl fac locul meu de adăpost, ca să povestesc toate lucrările Tale.

Ama benim için en iyisi Tanrı’ya yakın olmaktır; Bütün işlerini duyurayım diye Sığınak yaptım Egemen RAB’bi kendime.