Psalms 50

(Un psalm al lui Asaf.) Dumnezeu, da, Dumnezeu, Domnul, vorbeşte, şi cheamă pămîntul, dela răsăritul soarelui pînă la asfinţitul lui.

Güçlü olan Tanrı, RAB konuşuyor; Güneşin doğduğu yerden battığı yere kadar Yeryüzünün tümüne sesleniyor.

Din Sion, care este întruparea frumuseţei desăvîrşite, de acolo străluceşte Dumnezeu.

Güzelliğin doruğu Siyon’dan Parıldıyor Tanrı.

Dumnezeul nostru vine şi nu tace. Înaintea Lui merge un foc mistuitor, şi împrejurul Lui o furtună puternică.

Tanrımız geliyor, sessiz kalmayacak, Önünde yanan ateş her şeyi kül ediyor, Çevresinde şiddetli bir fırtına esiyor.

El strigă spre ceruri sus, şi spre pămînt, ca să judece pe poporul Său:

Halkını yargılamak için Yere göğe sesleniyor:

,,Strîngeţi-Mi pe credincioşii Mei, care au făcut legămînt cu Mine prin jertfă!`` -

“Toplayın önüme sadık kullarımı, Kurban keserek benimle antlaşma yapanları.”

Atunci cerurile vor vesti dreptatea Lui, căci Dumnezeu este cel ce judecă. -

Gökler O’nun doğruluğunu duyuruyor, Çünkü yargıç Tanrı’nın kendisidir. Sela

Ascultă, poporul Meu, şi voi vorbi; ascultă, Israele, şi te voi înştiinţa. Eu sînt Dumnezeu, Dumnezeul tău.

“Ey halkım, dinle de konuşayım, Ey İsrail, sana karşı tanıklık edeyim: Ben Tanrı’yım, senin Tanrın’ım!

Nu pentru jertfele tale te mustru: căci arderile tale de tot sînt necurmat înaintea Mea.

Kurbanlarından ötürü seni azarlamıyorum, Yakmalık sunuların sürekli önümde.

Nu voi lua tauri din casa ta, nici ţapi din staulele tale.

Ne evinden bir boğa, Ne de ağıllarından bir teke alacağım.

Căci ale Mele sînt toate dobitoacele pădurilor, toate fiarele munţilor cu miile lor.

Çünkü bütün orman yaratıkları, Dağlardaki bütün hayvanlar benimdir.

Eu cunosc toate păsările de pe munţi, şi tot ce se mişcă pe cîmp este al Meu.

Dağlardaki bütün kuşları korurum, Kırlardaki bütün yabanıl hayvanlar benimdir.

Dacă Mi-ar fi foame, nu ţi-aş spune ţie, căci a mea este lumea şi tot ce cuprinde ea.

Acıksam sana söylemezdim, Çünkü bütün dünya ve içindekiler benimdir.

Oare mănînc Eu carnea taurilor? Oare beau Eu sîngele ţapilor?

Ben boğa eti yer miyim? Ya da keçi kanı içer miyim?

Adu ca jertfă lui Dumnezeu mulţămiri, şi împlineşte-ţi juruinţele făcute Celui Prea Înalt.

Tanrı’ya şükran kurbanı sun, Yüceler Yücesi’ne adadığın adakları yerine getir.

Cheamă-Mă în ziua necazului, şi Eu te voi izbăvi, iar tu Mă vei proslăvi!

Sıkıntılı gününde seslen bana, Seni kurtarırım, sen de beni yüceltirsin.

Dumnezeu zice însă celui rău: ,,Ce tot înşiri tu legile Mele, şi ai în gură legămîntul Meu,

Ama Tanrı kötüye şöyle diyor: “Kurallarımı ezbere okumaya Ya da antlaşmamı ağzına almaya ne hakkın var?

cînd tu urăşti mustrările, şi arunci cuvintele Mele înapoia ta?

Çünkü yola getirilmekten nefret ediyor, Sözlerimi arkana atıyorsun.

Dacă vezi un hoţ, te uneşti cu el, şi te însoţeşti cu preacurvarii.

Hırsız görünce onunla dost oluyor, Zina edenlere ortak oluyorsun.

Dai drumul gurii la rău, şi limba ta urzeşte vicleşuguri.

Ağzını kötülük için kullanıyor, Dilini yalana koşuyorsun.

Stai şi vorbeşti împotriva fratelui tău, cleveteşti pe fiul mamei tale.

Oturup kardeşine karşı konuşur, Annenin oğluna kara çalarsın.

Iată ce ai făcut, şi Eu am tăcut. Ţi-ai închipuit că Eu sînt ca tine. Dar te voi mustra, şi îţi voi pune totul supt ochi!

Sen bunları yaptın, ben sustum, Beni kendin gibi sandın. Seni azarlıyorum, Suçlarını gözünün önüne seriyorum.

Luaţi seama dar, voi cari uitaţi pe Dumnezeu, ca nu cumva să vă sfăşii, şi să nu fie nimeni să vă scape.

“Dikkate alın bunu, ey Tanrı’yı unutan sizler! Yoksa parçalarım sizi, kurtaran olmaz.

Cine aduce mulţămiri, ca jertfă, acela Mă proslăveşte, şi celui ce veghează asupra căii lui, aceluia îi voi arăta mîntuirea lui Dumnezeu.

Kim şükran kurbanı sunarsa beni yüceltir; Yolunu düzeltene kurtarışımı göstereceğim.”