Proverbs 9

Înţelepciunea şi -a zidit casa, şi -a tăiat cei şapte stîlpi.
Bilgelik kendi evini yaptı, Yedi direğini yonttu.
Şi -a junghiat vitele, şi -a amestecat vinul, şi -a pus masa.
Hayvanlarını kesti, Şarabını hazırlayıp sofrasını kurdu.
Şi -a trimes slujnicele, şi strigă, de pe... vîrful înălţimilor cetăţii:
Kentin en yüksek noktalarına gönderdiği Hizmetçileri aracılığıyla herkesi çağırıyor:
,,Cine este prost, să vină încoace!`` Celor lipsiţi de pricepere le zice:
“Kim safsa buraya gelsin” diyor. Sağduyudan yoksun olanlara da, “Gelin, yiyeceklerimi yiyin, Hazırladığım şaraptan için” diyor.
,,Veniţi de mîncaţi din pînea mea, şi beţi din vinul pe care l-am amestecat!
“Kim safsa buraya gelsin” diyor. Sağduyudan yoksun olanlara da, “Gelin, yiyeceklerimi yiyin, Hazırladığım şaraptan için” diyor.
Lăsaţi prostia, şi veţi trăi, şi umblaţi pe calea priceperii!``
“Saflığı bırakın da yaşayın, Aklın yolunu izleyin.
Celce mustră pe un batjocoritor îşi trage dispreţ, şi celce caută să îndrepte pe cel rău se alege cu ocară.
“Alaycıyı paylayan aşağılanmayı hak eder, Kötü kişiyi azarlayan hakarete uğrar.
Nu mustra pe cel batjocoritor, ca să nu te urască; mustră pe cel înţelept, şi el te va iubi!
Alaycıyı azarlama, yoksa senden nefret eder. Bilge kişiyi azarlarsan, seni sever.
Dă înţeleptului, şi se va face şi mai înţelept; învaţă pe cel neprihănit, şi va învăţa şi mai mult!
Bilge kişiyi eğitirsen Daha bilge olur, Doğru kişiye öğretirsen bilgisini artırır.
Începutul înţelepciunii este frica de Domnul; şi ştiinţa sfinţilor, este priceperea.
[] RAB korkusudur bilgeliğin temeli. Akıl Kutsal Olan’ı tanımaktır.
Prin mine ţi se vor înmulţi zilele, şi ţi se vor mări anii vieţii tale.
Benim sayemde günlerin çoğalacak, Ömrüne yıllar katılacak.
Dacă eşti înţelept, pentru tine eşti înţelept; dacă eşti batjocoritor, tu singur vei suferi.
Bilgeysen, bilgeliğinin yararı sanadır, Alaycı olursan acısını yalnız sen çekersin.”
Nebunia este o femeie gălăgioasă, proastă şi care nu ştie nimic.
Akılsız kadın yaygaracı Ve saftır, hiçbir şey bilmez.
Ea şade totuş la uşa casei sale, pe un scaun, pe înălţimile cetăţii,
Evinin kapısında, Kentin en yüksek yerinde bir iskemleye oturur; Yoldan geçenleri, Kendi yollarından gidenleri çağırmak için,
ca să strige la trecătorii, cari merg pe calea cea dreaptă:
Evinin kapısında, Kentin en yüksek yerinde bir iskemleye oturur; Yoldan geçenleri, Kendi yollarından gidenleri çağırmak için,
,,Cine este prost, să vină aici!`` Iar celui fără minte îi zice:
“Kim safsa buraya gelsin” der. Sağduyudan yoksun olanlara da,
,,Apele furate sînt dulci, şi pînea luată pe ascuns este plăcută!``
“Çalıntı su tatlı, Gizlice yenen yemek lezzetlidir” der.
El nu ştie că acolo sînt morţii, şi că oaspeţii ei sînt în văile locuinţei morţilor.
Ne var ki, evine girenler ölüme gittiklerini, Ona konuk olanlar Ölüler diyarının dibine indiklerini bilmezler.