Proverbs 23

Dacă stai la masă la unul din cei mari, ia seama ce ai dinainte:

Bir önderle yemeğe oturduğunda Önüne konulana dikkat et.

pune-ţi un cuţit în gît, dacă eşti prea lacom.

İştahına yenilecek olursan, Daya bıçağı kendi boğazına.

Nu pofti mîncările lui alese, căci sînt o hrană înşelătoare.

Onun lezzetli yemeklerini çekmesin canın, Böyle yemeğin ardında hile olabilir.

Nu te chinui ca să te îmbogăţeşti, nu-ţi pune priceperea în aceasta.

Zengin olmak için didinip durma, Çıkar bunu aklından.

Abia ţi-ai aruncat ochii spre ea şi nu mai este; căci bogăţia îşi face aripi, şi, ca vulturul, îşi ia sborul spre ceruri.

Servet göz açıp kapayana dek yok olur, Kanatlanıp kartal gibi göklere uçar.

Nu mînca pînea celui pismaş, şi nu pofti mîncările lui alese,

Cimrinin verdiği yemeği yeme, Lezzetli yemeklerini çekmesin canın.

căci el este ca unul care îşi face socotelile în suflet. ,,Mănîncă şi bea``, îţi va zice el; dar inima lui nu este cu tine.

Çünkü yediğin her şeyin hesabını tutar, “Ye, iç” der sana, Ama yüreği senden yana değildir.

Bucata pe care ai mîncat -o, o vei vărsa, şi cuvintele plăcute pe cari le vei spune, sînt perdute.

Yediğin azıcık yemeği kusarsın, Söylediğin güzel sözler de boşa gider.

Nu vorbi la urechea celui nebun, căci el nesocoteşte cuvintele tale înţelepte.

Akılsıza öğüt vermeye kalkma, Çünkü senin sözlerindeki sağduyuyu küçümser.

Nu muta hotarul văduvei, şi nu intra în ogorul orfanilor,

Eski sınır taşlarının yerini değiştirme, Öksüzlerin toprağına el sürme.

căci răzbunătorul lor este puternic: El le va apăra pricina împotriva ta.

Çünkü onların Velisi güçlüdür Ve onların davasını sana karşı O yürütür.

Deschide-ţi inima la învăţătură, şi urechile la cuvintele ştiinţei.

Uyarıları zihnine işle, Bilgi dolu sözlere kulak ver.

Nu cruţa copilul de mustrare, căci dacă -l vei lovi cu nuiaua, nu va muri.

Çocuğunu terbiye etmekten geri kalma, Onu değnekle dövsen de ölmez.

Lovindu -l cu nuiaua, îi scoţi sufletul din locuinţa morţilor.

Onu değnekle döversen, Canını ölüler diyarından kurtarırsın.

Fiule, dacă-ţi va fi inima înţeleaptă, inima mea se va bucura;

Oğlum, bilge yürekli olursan, Benim yüreğim de sevinir.

şi lăuntrul meu se va veseli, cînd buzele tale vor spune ce este bine.

Dudakların doğru konuştuğunda Gönlüm de coşar.

Să nu-ţi pizmuiască inima pe cei păcătoşi, ci să aibă totdeauna frică de Domnul;

Günahkârlara imrenmektense, Sürekli RAB korkusunda yaşa.

căci este o răsplată, şi nu ţi se va tăia nădejdea.

Böylece bir geleceğin olur Ve umudun boşa çıkmaz.

Ascultă, fiule, şi fii înţelept; îndreaptă-ţi inima pe calea cea dreaptă.

Oğlum, dinle ve bilge ol, Yüreğini doğru yolda tut.

Nu fi printre ceice beau vin, nici printre ceice se îmbuibează cu carne.

Aşırı şarap içenlerle, Ete düşkün oburlarla arkadaşlık etme.

Căci beţivul şi cel ce se dedă la îmbuibare sărăcesc, şi aţipirea te face să porţi zdrenţe.

Çünkü ayyaş ve obur kişi yoksullaşır, Uyuşukluk da insana paçavra giydirir.

Asculă pe tatăl tău, care te -a născut, şi nu nesocoti pe mamă-ta, cînd a îmbătrînit.

Sana yaşam veren babanın sözlerine kulak ver, Yaşlandığı zaman anneni hor görme.

Cumpără adevărul, şi nu -l vinde, înţelepciunea, învăţătura şi priceperea.

Gerçeği satın al ve satma; Bilgeliği, terbiyeyi, aklı da.

Tatăl celui neprihănit se veseleşte, şi cel ce dă naştere unui înţelept se bucură.

Doğru kişinin babası coştukça coşar, Bilgece davranan oğulun babası sevinir.

Să se bucure tatăl tău şi mama ta, să se veselească cea care te -a născut.

Annenle baban seninle coşsun, Seni doğuran sevinsin.

Fiule, dă-mi inima ta, şi să găsească plăcere ochii tăi în căile Mele.

Oğlum, beni yürekten dinle, Gözünü gittiğim yoldan ayırma.

Căci curva este o groapă adîncă, şi străina o fîntînă strîmtă.

Çünkü fahişe derin bir çukur, Ahlaksız kadın dar bir kuyudur.

Ea pîndeşte ca un hoţ, şi măreşte între oameni numărul celor stricaţi.

Evet, soyguncu gibi pusuda bekler Ve birçok erkeği yoldan çıkarır.

Ale cui sînt vaietele? Ale cui sînt oftările? Ale cui sînt neînţelegerile? Ale cui sînt plîngerile? Ale cui sînt rănirile fără pricină? Ai cui sînt ochii roşi?

Ah çeken kim? Vah çeken kim? Kimdir çekişip duran? Yakınan kim? Boş yere yaralanan kim? Gözleri kanlı olan kim?

Ale celor ce întîrzie la vin, şi se duc să golească paharul cu vin amestecat.

İçmeye oturup kalkamayanlar, Karışık şarapları denemeye gidenlerdir.

Nu te uita la vin cînd curge roş şi face mărgăritare în pahar; el alunecă uşor,

Şarabın kızıl rengine, Kadehte ışımasına, Boğazdan aşağı süzülüvermesine bakma.

dar pe urmă ca un şarpe muşcă şi înţeapă ca un basilisc.

Sonunda yılan gibi ısırır, Engerek gibi sokar.

Ochii ţi se vor uita după femeile altora, şi inima îţi va vorbi prostii.

Gözlerin garip şeyler görür, Aklından ahlaksızlıklar geçer.

Vei fi ca un om culcat în mijlocul mării, ca un om culcat pe vîrful unui catarg.

Kendini kâh denizin ortasında, Kâh gemi direğinin tepesinde yatıyor sanırsın.

,,M'a lovit... dar nu mă doare!... M'a bătut... dar nu simt nimic! Cînd... mă voi trezi? Mai vreau vin!``

“Dövdüler beni ama incinmedim, Vurdular ama farketmedim” dersin, “Yeniden içmek için ne zaman ayılacağım?”