II Samuel 22

David a îndreptat către Domnul cuvintele acestei cîntări, după ce Domnul l -a izbăvit din mîna tuturor vrăjmaşilor lui şi din mîna lui Saul.
RAB, Davut’u bütün düşmanlarının ve Saul’un elinden kurtardığı gün Davut RAB’be şu ezgiyi okudu.
El a zis: ,,Domnul este stînca mea, cetăţuia mea, Izbăvitorul meu.
Şöyle dedi: “RAB benim kayam, sığınağım, kurtarıcımdır,
Dumnezeu este stînca mea, la care găsesc un adăpost, scutul meu şi puterea... care mă mîntuieşte, turnul...... meu cel înalt şi scăparea... mea. Mîntuitorule! Tu mă scapi de sîlnicie.
Tanrım, kayamdır, O’na sığınırım, Kalkanım, güçlü kurtarıcım, Korunağım, sığınacak yerimdir. Kurtarıcım, zorbalıktan beni sen kurtarırsın!
Eu chem pe Domnul cel vrednic de laudă, şi sînt izbăvit de vrămaşii mei.
Övgüye değer RAB’be seslenir, Kurtulurum düşmanlarımdan.
Căci valurile morţii mă înconjuraseră, şivoaiele nimicirii mă înspăimîntaseră;
Çünkü ölüm dalgaları beni kuşattı, Yıkım selleri bastı,
legăturile mormîntului mă înconjuraseră, laţurile morţii mă prinseseră.
Ölüler diyarının bağları sardı, Ölüm tuzakları çıktı karşıma.
În strîmtoarea mea, am chemat pe Domnul, am chemat pe Dumnezeul meu; din locaşul Lui, El mi -a auzit glasul, şi strigătul meu a ajuns la urechile Lui.
Sıkıntı içinde RAB’be yakardım, Tanrım’a seslendim. Tapınağından sesimi duydu, Haykırışım kulaklarına ulaştı.
Atunci pămîntul s'a cutremurat şi s'a clătinat, temeliile cerului s'au mişcat şi s'au zguduit, pentrucă El Se mîniase.
O zaman yeryüzü sarsılıp sallandı, Titreyip sarsıldı göklerin temelleri, Çünkü RAB öfkelenmişti.
Fum se ridica din nările Lui, şi un foc mistuitor ieşea din gura Lui: cărbuni aprinşi ţîşneau din ea.
Burnundan duman yükseldi, Ağzından kavurucu ateş Ve korlar fışkırdı.
A plecat cerurile, şi S'a pogorît: un nor gros era subt picioarele Lui.
Kara buluta basarak Gökleri yarıp indi.
Călărea pe un heruvim, şi sbura, venea pe aripile vîntului;
Bir Keruv’a binip uçtu, Rüzgarın kanatları üstünde belirdi.
era înconjurat cu întunerecul ca şi cu un cort, era înconjurat cu grămezi de ape şi cu nori întunecoşi.
Karanlığı örtündü, Kara bulutları kendine çardak yaptı.
Din strălucirea care era înaintea Lui schinteiau cărbuni de foc.
Varlığının parıltısından Korlar savruluyordu.
Domnul a tunat din ceruri, Cel Prea Înalt a făcut să -I răsune glasul;
RAB göklerden gürledi, Duyurdu sesini Yüceler Yücesi.
a aruncat săgeţi şi a risipit pe vrăjmaşii mei, a aruncat fulgerul, şi i -a pus pe fugă.
Savurup oklarını düşmanlarını dağıttı, Şimşek çaktırarak onları şaşkına çevirdi.
Fundul mării s'a văzut, temeliile lumii au fost descoperite, de mustrarea Domnului, de vuietul suflării nărilor Lui.
RAB’bin azarlamasından, Burnundan çıkan güçlü soluktan, Denizin dibi göründü, Yeryüzünün temelleri açığa çıktı.
El şi -a întins mîna de sus din înălţime, m'a apucat, m'a scos din apele cele mari;
RAB yukarıdan elini uzatıp tuttu, Çıkardı beni derin sulardan.
m'a izbăvit de protivnicul meu cel puternic, de vrăjmaşii mei cari erau mai tari decît mine.
Beni zorlu düşmanımdan, Benden nefret edenlerden kurtardı, Çünkü onlar benden daha güçlüydü.
Ei mă prinseseră în ziua strîmtorării mele, dar Domnul a fost sprijinitorul meu,
Felaket günümde karşıma dikildiler, Ama RAB bana destek oldu.
El m'a scos la loc larg. El m'a mîntuit, pentrucă mă iubeşte.
Beni huzura kavuşturdu, Kurtardı, çünkü benden hoşnut kaldı.
Domnul mi -a răsplătit după nevinovăţia mea, mi -a făcut după curăţia mînilor mele;
RAB doğruluğumun karşılığını verdi, Beni temiz ellerime göre ödüllendirdi.
căci am păzit căile Domnului, nu m'am făcut vinovat faţă de Dumnezeul meu.
Çünkü RAB’bin yolunda yürüdüm, Tanrım’dan uzaklaşarak kötülük yapmadım.
Toate poruncile Lui au fost înaintea mea, şi nu m'am depărtat dela legile Lui.
O’nun bütün ilkelerini göz önünde tuttum, Kurallarından ayrılmadım.
Am fost fără vină înaintea Lui, m'am păzit de fărădelegea mea.
O’nun önünde kusursuzdum, Suç işlemekten sakındım.
De aceea Domnul mi -a răsplătit nevinovăţia mea, după curăţia mea înainte Lui.
Bu yüzden RAB beni doğruluğuma Ve gözünde pak yaşayışıma göre ödüllendirdi.
Cu cel bun Tu eşti bun, cu omul drept Te porţi după dreptate,
Sadık kuluna sadakat gösterir, Kusursuz olana kusursuz davranırsın.
cu cel curat eşti curat, cu cel îndărătnic Te porţi după îndărătnicia lui.
Pak olanla pak olur, Eğriye eğri davranırsın.
Tu mîntuieşti pe poporul care se smereşte, şi cu privirea Ta, scobori pe cei mîndri.
Alçakgönüllüleri kurtarır, Gururluları gözler, gururunu kırarsın.
Da, Tu eşti lumina mea, Doamne! Domnul luminează întunerecul meu.
Ya RAB, ışığım sensin! Karanlığımı aydınlatırsın.
Cu Tine mă năpustesc asupra unei oşti înarmate, cu Dumnezeul meu sar peste zid.
Desteğinle akıncılara saldırır, Seninle surları aşarım, Tanrım.
Căile lui Dumnezeu sînt desăvîrşite, cuvîntul Domnului este curăţit; El este un scut pentru toţi cei ce caută adăpost în El.
Tanrı’nın yolu kusursuzdur, RAB’bin sözü arıdır. O kendisine sığınan herkesin kalkanıdır.
Căci cine este Dumnezeu, afară de Domnul? Şi cine este o stîncă, afară de Dumnezeul nostru?
Var mı RAB’den başka tanrı? Tanrımız’dan başka kaya var mı?
Dumnezeu este cetăţuia mea cea tare, şi El mă călăuzeşte pe calea cea dreaptă....
Sığınağım Tanrı’dır, Yolumu doğru kılan O’dur.
El îmi face picioarele ca ale cerboaicelor, şi El mă aşează pe locurile mele cele înalte.
[] Ayaklar verdi bana, geyiklerinki gibi, Doruklarda tutar beni.
Îmi deprinde mînile la luptă, şi braţele mele întind arcul de aramă.
Bana savaşmayı öğretti, Kollarımla tunç bir yayı gereyim diye.
Tu îmi dai scutul mîntuirii Tale, şi ajung mare prin bunătatea Ta.
Bana zafer kalkanını bağışlarsın, Alçakgönüllülüğün beni yüceltir.
Lărgeşti drumul supt paşii mei, şi picioarele mele nu se clatină.
Bastığım yerleri genişletirsin, Burkulmaz bileklerim.
Urmăresc pe vrăjmaşii mei, şi -i nimicesc, nu mă întorc pînă nu -i nimicesc.
Düşmanlarımı kovalayıp yok ettim, Hepsi yok olmadan geri dönmedim.
Îi nimicesc, îi zdrobesc, de nu se mai scoală; cad subt picioarele mele.
Onları ezip yok ettim, kalkamaz oldular, Ayaklarımın altına serildiler.
Tu mă încingi cu putere pentru luptă, răpui subt mine pe protivnicii mei.
Savaş için beni güçle donattın, Bana başkaldıranları önümde yere serdin.
Faci pe vrăjmaşii mei să dea dosul înaintea mea, şi nimicesc pe ceice mă urăsc.
Düşmanlarımı kaçmak zorunda bıraktın, Benden nefret edenleri yok ettim.
Se uită în jurul lor, şi nu -i cine să -i scape. Strigă către Domnul dar nu le răspunde!
Feryat ettiler, ama kurtaran çıkmadı; RAB’bi çağırdılar, ama O yanıt vermedi.
Îi pisez ca pulberea pămîntului, îi zdrobesc, îi calc în picioare, ca noroiul de pe uliţe.
Yerin tozu gibi onları ezdim, Sokak çamuru gibi ayağımın altında çiğnedim.
Mă scapi din neînţelegerile poporului meu; mă păstrezi drept căpetenie a neamurilor; un popor... pe care nu -l cunoşteam îmi este supus.
Halkımın çekişmelerinden beni kurtardın, Uluslara önder olarak beni korudun, Tanımadığım halklar bana kulluk ediyor.
Fiii străinului mă linguşesc; mă ascultă la cea dintîi poruncă.
Yabancılar bana boyun eğiyor, Duyar duymaz sözümü dinliyorlar.
Fiii străinului leşină dela inimă, tremură cînd ies afară din cetăţuie.
Yabancıların betleri benizleri attı, Titreyerek çıkıyorlar kalelerinden.
Trăiască Domnul, şi binecuvîntată să fie Stînca mea! Înălţat să fie Dumnezeu, Stînca mîntuirii mele,
RAB yaşıyor! Kayam’a övgüler olsun! Yücelsin kurtarıcım, Kayam Tanrım!
Dumnezeu, care este răzbunătorul meu, care-mi supune popoarele,
O’dur öcümü alan, Halkları bana bağımlı kılan.
şi care mă face să scap de vrăjmaşii mei! Tu mă înalţi mai pesus de protivnicii mei, mă izbăveşti de omul asupritor.
Düşmanlarımdan kurtarır, Başkaldıranlardan üstün kılar beni, Zorbaların elinden alır.
De aceea Te voi lăuda printre neamuri, Doamne! Şi voi cînta spre slava Numelui Tău.
[] Bunun için uluslar arasında sana şükredeceğim, ya RAB, Adını ilahilerle öveceğim.
El dă mari izbăviri împăratului Său, şi arată milă unsului Său: lui David, şi seminţei... lui, pentru totdeauna.``
RAB kralını büyük zaferlere ulaştırır, Meshettiği krala, Davut’a ve soyuna Sonsuza dek sevgi gösterir.”