Psalms 108

(O cîntare. Un psalm al lui David.) Gata îmi este inima să cînte, Dumnezeule! Voi cînta, voi suna din instrumentele mele; aceasta este slava mea!
Pieśń psalmu samego Dawida.
Deşteptaţi-vă, alăută şi arfă! Mă voi trezi în zori de zi.
Gotowe jest serce moje, Boże! śpiewać i wysławiać cię będę, także i chwała moja.
Te voi lăuda printre popoare, Doamne, Te voi cînta printre neamuri.
Ocućże się lutnio i harfo! gdy na świtaniu powstaję.
Căci mare este bunătatea Ta şi se înalţă mai pe sus de ceruri, iar credincioşia Ta pînă la nori.
Wysławiać cię będę między ludźmi, Panie! a będęć śpiewał między narodami.
Înalţă-Te peste ceruri, Dumnezeule, şi fie slava Ta peste tot pămîntul!
Albowiem większe jest nad niebiosa miłosierdzie twoje, i aż pod obłoki prawda twoja.
Pentru ca prea iubiţii Tăi să fie izbăviţi, scapă-ne prin dreapta Ta, şi ascultă-ne!
Wywyszże się nad niebiosa, o Boże! a nad wszystkę ziemię chwała twoja.
Dumnezeu a vorbit în sfinţenia Lui: ,,Voi birui, voi împărţi Sihemul, voi măsura valea Sucot;
Niech będą wybawieni umiłowami twoi; zachowajże ich prawicą swoją, a wysłuchaj mię.
al Meu este Galaadul, al Meu Manase; Efraim este întăritura capului Meu, şi Iuda, toiagul Meu de cîrmuire;
Bóg mówił przez świętobliwość swoję; dlatego się weselić będę, że rozdzielę Sychem, a dolinę Sukkot rozmierzę.
Moab este ligheanul în care Mă spăl; Îmi arunc încălţămintea asupra Edomului; strig de bucurie asupra ţării Filistenilor!``
Mojeć jest Galaad, mój i Manases, a Efraim mocą głowy mojej, Juda zakonodawca mój.
Cine mă va duce în cetatea întărită? Cine mă va duce la Edom?
Moab jest miednicą do umywania mego, na Edoma porzucę obuwie moje: przeciwko Filistynom trąbić będę.
Oare nu Tu, Dumnezeule, care ne-ai lepădat, şi care nu vrei să mai ieşi, Dumnezeule, cu oştirile noastre?
Któż mię zaprowadzi do miasta obronnego? Któż mię przywiedzie aż do ziemi edomskiej?
Dă-ne ajutor în necaz, căci zădarnic este ajutorul omului.
Izali nie ty, o Boże! któryś nas był odrzucił, a nie wychodziłeś, o Boże! z wojskami naszemi?
Cu Dumnezeu vom face mari isprăvi; El va zdrobi pe vrăjmaşii noştri.
Dajże nam pomoc z ucisku; albowiem omylna jest pomoc ludzka. W Bogu sobie mężnie poczynać będziemy, a on podepcze nieprzyjaciół naszych.