Psalms 104

Binecuvîntează, suflete, pe Domnul! Doamne, Dumnezeule, Tu eşti nemărginit de mare! Tu eşti îmbrăcat cu strălucire şi măreţie!

Błogosław, duszo moja! Panu. Panie, Boże mój! wielceś jest wielmożnym; chwałę i ozdobę przyoblokłeś.

Te înveleşti cu lumina ca şi cu o manta; întinzi cerurile ca un cort.

Przyodziałeś się światłością jako szatą; rozciągnąłeś niebiosa jako oponę.

Cu apele Îţi întocmeşti vîrful locuinţei Tale; din nori Îţi faci carul, şi umbli pe aripile vîntului.

Któryś zasklepił na wodach pałace swoje; który używasz obłoków miasto wozów; który chodzisz na skrzydłach wiatrowych;

Din vînturi Îţi faci soli, şi din flăcări de foc, slujitori.

Który czynisz duchy posłami swymi; ty czynisz sługi swe ogniem pałającym.

Tu ai aşezat pămîntul pe temeliile lui, şi niciodată nu se va clătina.

Ugruntowałeś ziemię na słupach jej, tak, że się nie poruszy na wieki wieczne.

Tu îl acoperisei cu adîncul cum l-ai acoperi cu o haină; apele stăteau pe munţi,

Przepaścią jako szatą przyodziałeś ją był, tak, że wody stały nad górami.

dar, la ameninţarea Ta, au fugit, la glasul tunetului Tău au luat -o la fugă,

Na zgromienie twojerozbiegły się, a na głos pogromu twego prędko zuciekały.

suindu-se pe munţi şi pogorîndu-se în văi, pînă la locul, pe care li -l hotărîsei Tu.

Wstąpiły góry, zniżyły się doliny na miejsce, któreś im założył.

Le-ai pus o margine, pe care nu trebuie s'o treacă, pentruca să nu se mai întoarcă să acopere pămîntul.

Zamierzyłeś im kres, aby go nie przestępowały, ani się wracały na okrycie ziemi.

Tu faci să ţîşnească izvoarele în văi, şi ele curg printre munţi.

Który wypuszczasz źródła po dolinach, aby płynęły między górami,

Tu adăpi la ele toate fiarele cîmpului; în ele îşi potolesc setea măgarii sălbatici.

A napój dawały wszystkiemu zwierzowi polnemu; a z nich gaszą leśne osły pragnienie swoje.

Păsările cerului locuiesc pe marginile lor, şi fac să le răsune glasul printre ramuri.

Przy nich mieszka ptastwo niebieskie, a z pośród gałązek głos wydaje.

Din locaşul Tău cel înalt Tu uzi munţii; şi se satură pămîntul de rodul lucrărilor Tale.

Który pokrapiasz góry z pałaców swoich, aby się z owoców spraw twoich nasycała ziemia.

Tu faci să crească iarba pentru vite, şi verdeţuri pentru nevoile omului, ca pămîntul să dea hrană:

Za twoją sprawą rośnie trawa dla bydła, a zioła na pożytek człowieczy; ty wywodzisz chleb z ziemi:

vin, care înveseleşte inima omului, untdelemn, care -i înfrumuseţează faţa, şi pîne, care -i întăreşte inima.

I wino, które uwesela serce człowiecze, od którego się lśni twarz jako od oleju; i chleb, który zatrzymuje żywot ludzki.

Se udă copacii Domnului, cedrii din Liban, pe cari i -a sădit El.

Nasycone bywają i drzewa Pańskie, i cedry Libanu, których nasadził;

În ei îşi fac păsările cuiburi; iar cocostîrcul îşi are locuinţa în chiparoşi;

Na których ptaki gniazda swe mają, i bocian na jedlinach ma dom swój.

munţii cei înalţi sînt pentru ţapii sălbatici, iar stîncile sînt adăpost pentru iepuri.

Góry wysokie dzikim kozom, a skały są ucieczką królikom.

El a făcut luna ca să arate vremile; soarele ştie cînd trebuie să apună.

Uczynił miesiąc dla pewnych czasów, a słońce zna zachód swój.

Tu aduci întunerecul, şi se face noapte: atunci toate fiarele pădurilor se pun în mişcare;

Przywodzisz ciemność, i bywa noc, w którą wychodzą wszystkie zwierzęta leśne.

puii de lei mugesc după pradă, şi îşi cer hrana dela Dumnezeu.

Lwięta ryczą do łupu, i szukają od Boga pokarmu swego.

Cînd răsare soarele, ele fug înapoi, şi se culcă în vizuinile lor.

Lecz gdy słońce wznijdzie, zaś się zgromadzają, i w jamach swoich kładą się.

Dar omul iese la lucrul său, şi la munca lui, pînă seara.

Tedy wychodzi człowiek do roboty swojej, i do pracy swojej aż do wieczora.

Cît de multe sînt lucrările Tale, Doamne! Tu pe toate le-ai făcut cu înţelepciune, şi pămîntul este plin de făpturile Tale.

O jakoż wielkie są sprawy twoje, Panie! te wszystkie mądrześ uczynił, a napełniona jest ziemia bogactwem twojem.

Iată marea cea întinsă şi mare: în ea se mişcă nenumărate vieţuitoare mici şi mari.

W morzu zaś wielkiem i bardzo szerokiem, tam są płazy, którym nie masz liczby, i zwierzęta małe i wielkie.

Acolo în ea, umblă corăbiile, şi în ea este leviatanul acela pe care l-ai făcut să se joace în valurile ei.

Po niem okręty przechodzą, i wieloryb, któregoś ty stworzył, aby w niem igrał.

Toate aceste vieţuitoare Te aşteaptă, ca să le dai hrana la vreme.

Wszystko to na cię oczekuje, abyś im dał pokarm czasu swego.

Le -o dai Tu, ele o primesc; Îţi deschizi Tu mîna, ele se satură de bunătăţile Tale.

Gdy im dajesz, zbierają; gdy otwierasz rękę twoję, nasycone bywają dobremi rzeczami.

Îţi ascunzi Tu Faţa, ele tremură; le iei Tu suflarea: ele mor, şi se întorc în ţărîna lor.

Lecz gdy ukrywasz oblicze twoje, trwożą sobą; gdy odbierasz ducha ich, giną, i w proch się swój obracają.

Îţi trimeţi Tu suflarea: ele sînt zidite, şi înoieşti astfel faţa pămîntului.

Gdy wysyłasz ducha twego, stworzone bywają, i odnawiasz oblicze ziemi.

În veci să ţină slava Domnului! Să Se bucure Domnul de lucrările Lui!

Niechajże będzie chwała Pańska na wieki; niech się rozweseli Pan w sprawach swoich.

El priveşte pămîntul, şi pămîntul se cutremură; atinge munţii, şi ei fumegă.

On gdy wejrzy na ziemię, zadrży; dotknie się gór, a zakurzą się.

Voi cînta Domnului cît voi trăi, voi lăuda pe Dumnezeul meu cît voi fi.

Będę śpiewał Panu za żywota mego; będę śpiewał Bogu memu, póki mię staje.

Fie plăcute Lui cuvintele mele! Mă bucur de Domnul.

O nim będzie wdzięczna mowa moja, a ja się rozweselę w Panu.

Să piară păcătoşii de pe pămînt, şi cei răi să nu mai fie! Binecuvintează, suflete, pe Domnul! Lăudaţi pe Domnul!

Oby byli wytraceni grzesznicy z ziemi, a niezbożnych aby już nie było! Błogosław, duszo moja! Panu. Halleluja.