Psalms 102

(O rugăciune a unui nenorocit, cînd este doborît de întristare şi îşi varsă plîngerea înaintea Domnului.) Doamne, ascultă-mi rugăciunea, şi s'ajungă strigătul meu pînă la Tine!

Modlitwa utrapionego, gdy będąc w ucisku, przed Panem wylewa żądość swoję.

Nu-mi ascunde Faţa Ta în ziua necazului meu! Pleacă-Ţi urechea spre mine, cînd strig! Ascultă-mă degrab!

Panie! wysłuchaj modlitwę moję, a wołanie moje niechaj przyjdzie do ciebie.

Căci zilele mele pier ca fumul, şi oasele îmi ard ca un tăciune.

Nie ukrywaj oblicza twego przedemną; w dzień ucisku mego nakłoń ku mnie ucha twego; w dzień którego cię wzywam, prędko mię wysłuchaj.

Inima îmi este lovită, şi mi se usucă întocmai ca iarba; pînă şi pînea uit să mi -o mănînc.

Albowiem niszczeją jako dym dni moje, a kości moje jako ognisko wypalone są.

Aşa de mari îmi sînt gemetele, că mi se lipesc oasele de carne.

Porażone jest jako trawa, i uwiędło serce moje, tak, żem zapomniał jeść chleba swego.

Seamăn cu pelicanul din pustie, sînt ca o cucuvaie din dărîmături;

Od głosu wzdychania mego przylgnęły kości moje do ciała mego.

nu mai pot dormi, şi sînt ca pasărea singuratică pe un acoperiş.

Stałem się podobnym pelikanowi na puszczy; jestem jako puhacz na pustyniach.

În fiecare zi mă bătjocoresc vrăjmaşii mei, şi protivnicii mei jură pe mine în mînia lor.

Czuję, a jestem jako wróbel samotny na dachu.

Mănînc ţărînă în loc de pîne, şi îmi amestec lacrămile cu băutura,

Przez cały dzień urągają mi nieprzyjaciele moi, a naśmiewcy moi przeklinają mię.

din pricina mîniei şi urgiei Tale; căci Tu m'ai ridicat, şi m'ai aruncat departe.

Bo jadam popiół jako chleb, a napój mój mięszam ze łzami,

Zilele mele sînt ca o umbră gata să treacă, şi mă usuc ca iarba.

Dla rozgniewania twego, i dla zapalczywości gniewu twego; albowiem podniósłszy mię porzuciłeś mię.

Dar Tu, Doamne, Tu împărăţeşti pe vecie, şi pomenirea Ta ţine din neam în neam.

Dni moje są jako cień nachylony, a jam jako trawa uwiądł;

Tu Te vei scula, şi vei avea milă de Sion; căci este vremea să te înduri de el, a venit vremea hotărîtă pentru el.

Ale ty, Panie! trwasz na wieki, a pamiątka twoja od narodu do narodu.

Căci robii Tăi iubesc pietrele Sionului, şi le e milă de ţărîna lui.

Ty powstawszy zmiłujesz się nad Syonem; boć czas, żebyś się zlitował nad nim, gdyż przyszedł czas naznaczony.

Atunci se vor teme neamurile de Numele Domnului, şi toţi împăraţii pămîntului de slava Ta.

Albowiem upodobały się sługom twoim kamienie jego, i nad prochem jego zmiłują się;

Da, Domnul va zidi iarăş Sionul, şi Se va arăta în slava Sa.

Aby się bali poganie imienia Pańskiego, a wszyscy królowie ziemscy chwały twojej;

El ia aminte la rugăciunea nevoiaşului, şi nu -i nesocoteşte rugăciunea.

Gdy pobuduje Pan Syon, i okaże się w chwale swojej;

Să se scrie lucrul acesta pentru neamul de oameni care va veni, şi poporul, care se va naşte, să laude pe Domnul!

Gdy wejrzy na modlitwę poniżonych, nie gardząc modlitwą ich.

Căci El priveşte din înălţimea sfinţeniei Lui; Domnul priveşte din ceruri pe pămînt,

To zapiszą dla narodu potomnego, a lud, który ma być stworzony, chwalić będzie Pana,

ca să audă gemetele prinşilor de război, si să izbăvească pe cei ce sînt pe moarte;

Że wejrzał z wysokości świątnicy swojej, że z nieba na ziemię spojrzał;

pentru ca ei să vestească în Sion Numele Domnului, şi laudele lui în Ierusalim,

Aby wysłuchał wzdychania więźniów, i rozwiązał na śmierć skazanych;

cînd se vor strînge toate popoarele, şi toate împărăţiile, ca să slujească Domnului.

Aby opowiadali na Syonie imię Pańskie, a chwałę jego w Jeruzalemie,

El mi -a frînt puterea în drum, şi mi -a scurtat zilele,

Gdy się pospołu zgromadzą narody i królestwa, aby służyły Panu.

Eu zic: ,,Dumnezeule, nu mă lua la jumătatea zilelor mele, Tu, ai cărui ani ţin vecinic!``

Utrapił w drodze siłę moję, ukrócił dni moich;

Tu ai întemeiat în vechime pămîntul, şi cerurile sînt lucrarea mînilor Tale.

Ażem rzekł; Boże mój! nie bierz mię w połowie dni moich; od narodu bowiem aż do narodu trwają lata twoje.

Ele vor pieri, dar Tu vei rămînea; toate se vor învechi ca o haină; le vei schimba ca pe un veşmînt, şi se vor schimba.

I pierwej niżeliś założył ziemię, i niebiosa, dzieło rąk twoich.

Dar Tu rămîi Acelaş, şi anii Tăi nu se vor sfîrşi.

One pominą, ale ty zostajesz; wszystkie te rzeczy jako szata zwiotszeją, jako odzienie odmienisz je, i odmienione będą.

Fiii robilor Tăi îşi vor locui ţara, şi sămînţa lor va rămînea înaintea Ta.

Ale ty tenżeś zawżdy jest, a lata twoje nigdy nie ustaną. Synowie sług twoich, u ciebie mieszkać będą, a nasienie ich zmocni się przed tobą.