Job 6

Iov a luat cuvîntul şi a zis:

I odpowiedział Ijob, a rzekł:

,,Oh! de ar fi cu putinţă să mi se cîntărească durerea, şi să mi se pună toate nenorocirile în cumpănă,

O gdyby pilnie zważono narzekanie moje, a biedę moję pospołu na wagę włożono,

ar fi mai grele decît nisipul mării: de aceea îmi merg cuvintele pînă la nebunie!

Tedyby była cięższą nad piasek morski; przetoż mi słów niestaje.

Căci săgeţile Celui Atotputernic m'au străpuns, sufletul meu le suge otrava, şi groază Domnului bagă fiori în mine!

Albowiem strzały Wszechmocnego tkwią we mnie, których jad wysuszył ducha mego, a strachy Boże walczą przeciwko mnie.

Sbiară măgarul sălbatec cînd are verdeaţă? Mugeşte boul cînd are de mîncare?

Izali osieł dziki ryczy nad trawą? albo wół izali ryczy nad paszą swoją?

Poţi mînca ce -i fără gust şi fără sare? Are vreun gust albuşul unui ou?

Izali może być jedzona rzecz niesmaczna bez soli? albo jestli jaki smak w białku jajowym?

Orice lucru de care aş vrea să nu m'ating, acela -i hrana mea, fie cît de greţoasă ea!

Czego się przedtem nie chciała dotknąć dusza moja, to teraz jest boleścią ciała mego.

O, de mi s'ar asculta dorinţa, şi de mi-ar împlini Dumnezeu nădejdea!

Bodajże się spełniła prośba moja! Niechże mi Bóg da, czego oczekuję!

De ar vrea Dumnezeu să mă zdrobească, întindă-Şi mîna şi să mă prăpădească!

Oby się Bogu podobało, żeby mię zniszczył, a żeby mię wyciął, rozpuściwszy rękę swoję!

Îmi va rămînea măcar această mîngîiere, această bucurie în durerile cu cari mă copleşeşte: că niciodată n'am călcat poruncile Celui Sfînt.

Bo mam jeszcze pociechę swoję, (chociaż pałam w boleści, a Bóg mi nie folguje) żem nie taił słów Świętego.

La ce să mai nădăjduiesc cînd nu mai pot? La ce să mai aştept, cînd sfîrşitul se ştie?

Cóż jest za moc moja, abym potrwał? albo co za koniec mój, abym przedłużył żywota mego?

Tăria mea oare este o tărie de piatră? Trupul meu e de aramă?

Izali moc kamienna moc moja? albo ciało moje miedziane?

Nu sînt eu lipsit de ajutor, şi n'a fugit mîntuirea de mine?

Azaż obrony mojej niemasz przy mnie? azaż rozsądek oddalony odemnie?

Cel ce sufere are drept la mila prietenului, chiar dacă părăseşte frica de Cel Atot puternic.

Przeciwko temu, którego litość słabieje ku bliźniemu swemu, i który bojaźń Wszechmogącego opuścił?

Fraţii mei s'au arătat înşelători ca un pîrîu, ca albia pîraielor cari trec.

Bracia moi omylili mię jako potok; pominęli jako gwałtowne potoki,

Un sloi le turbură cursul, zăpada se îngrămădeşte pe ele;

Które bywają mętne od lodu, w których się śnieg ukrywa;

vine arşiţa vremii şi seacă, vine căldura soarelui, şi li se usucă albia.

Czasu którego topnieją, zaginą; a czasu gorącości niszczeją z miejsca swego.

Cete de călători se abat din drumul lor, se cufundă în pustie, şi pier.

Udawają się tam i sam z dróg swoich; rozciekają się po miejscach bezwodnych, i giną.

Cetele celor din Tema se uită ţintă la ele, călătorii din Seba sînt plini de nădejde cînd le văd.

Podróżni ludzie z krainy Teman obaczyli je; a którzy szli do Seba, mieli w nich nadzieję.

Dar rămîn înşelaţi în nădejdea lor, rămîn uimiţi cînd ajung la ele.

Ale się zawstydzili, iż w nich ufali; a gdy tam przyszli, oszukali się.

Aşa sînteţi şi voi acum pentru mine. Voi îmi vedeţi necazul, şi vă îngroziţi!

Tak zaiste i wy, bywszy nie jesteście; widząc utrapienie moje, lękacie się.

V'am zis eu oare: ,Daţi-mi ceva, cheltuiţi din averile voastre pentru mine,

Izalim mówił: Przynieście mi co, a z majętności waszej dajcie mi dary?

scăpaţi-mă din mîna vrăjmaşului, răscumpăraţi-mă din mîna celor răi?`

I wybawcie mię z rąk nieprzyjaciela, a z rąk okrutników odkupcie mię?

Învăţaţi-mă, şi voi tăcea; faceţi-mă să înţeleg în ce am păcătuit.

Nauczcież mię , a ja umilknę; a w czemem zbłądził pokażcie mi.

O cît de înduplecătoare sînt cuvintele adevărului! Dar ce dovedesc mustrările voastre?

O jakoż są mocne słowa prawdziwe! Ale cóż sprawi obwinienie wasze?

Vreţi să mă mustraţi pentru tot ce am zis, şi să nu vedeţi decît vînt în cuvintele unui desnădăjduit?

Izali słowa moje obwinić myślicie, a przewiewać mowy utrapionego?

Voi năpăstuiţi pe orfan, prigoniţi pe prietenul vostru.

I na sierotę targacie się, i kopiecie doły pod przyjacielem swoim.

Uitaţi-vă la mine, vă rog! Doar nu voi minţi în faţă!

Przetoż przypatrzcie mi się teraz, a obaczycie, jeźli kłamię przed obliczem waszem.

Întoarceţi-vă, nu fiţi nedrepţi; întoarceţi-vă, şi mărturisiţi că sînt nevinovat!

Obaczcie się, proszę, a niech nie będzie w was nieprawość; obaczcie się, a poznacie, że jest sprawiedliwość moja przy mnie.

Este vreo nelegiuire pe limba mea, şi nu deosebeşte gura mea ce este rău?

A iż nie masz w języku mym nieprawości: i nie mamże znać utrapienia mego?