Job 30

Şi acum!... Am ajuns de rîsul celor mai tineri de cît mine, pe ai căror părinţi nu -i socoteam vrednici să -i pun printre cînii turmei mele.

Ale teraz śmieją się ze mnie młodsi nad mię w latach, których ojcówbym ja był nie chciał położyć ze psami trzody mojej.

Dar la ce mi-ar fi folosit puterea mînilor lor, cînd ei nu erau în stare să ajungă la bătrîneţă?

Acz na cóżby mi się była siła rąk ich przydała? bo przy nich starość ich zginęła.

Sfrijiţi de sărăcie şi foame, fug în locuri uscate, de multă vreme părăsite şi pustii.

Albowiem dla niedostatku i głodu samotni byli, i uciekali na niepłodne, ciemne, osobne, i puste miejsce;

Smulg ierburile sălbatice de lîngă copăcei, şi n'au ca pîne de cît rădăcina de bucsau.

Którzy sobie rwali chwasty po chróstach, a korzonki jałowcowe były pokarmem ich.

Sînt izgoniţi din mijlocul oamenilor, strigă lumea după ei ca după nişte hoţi.

Z pośrodku ludzi wyganiano ich; wołano za nimi jako za złodziejem,

Locuiesc în văi îngrozitoare, în peşterile pămîntului şi în stînci.

Tak, iż w łożyskach potoków mieszkać musieli, w jamach podziemnych i w skałach.

Urlă printre stufişuri, şi se adună supt mărăcini.

Między chróstami ryczeli, pod pokrzywy zgromadzali się.

Fiinţe mîrşave şi dispreţuite, -sînt izgoniţi din ţară.

Synowie ludzi wzgardzonych, i synowie ludzi bezecnych, podlejsi byli nad proch ziemi.

Şi acum, astfel de oameni mă pun în cîntecele lor, am ajuns de batjocura lor.

Alem teraz pieśnią ich, i stałem się im przypowieścią.

Mă urăsc, mă ocolesc, mă scuipă în faţă.

Brzydzą się mną, a oddalają się odemnie, i na twarz moję plwać się nie wstydzą.

Nu se mai sfiesc şi mă înjosesc, nu mai au niciun frîu înaintea mea.

Bo Bóg powagę moję odjął i utrapił mię; dlatego oni wędzidło przed twarzą moją odrzucili.

Ticăloşii aceştia se scoală la dreapta mea, şi îmi împing picioarele, şi îşi croiesc cărări împotriva mea ca să mă peardă.

Po prawicy mojej młodzikowie powstawają, nogi moje potrącają, i torują na przeciwko mnie drogi zginienia swego.

Îmi nimicesc cărarea şi lucrează ca să mă prăpădească, ei, cărora nimeni nu le-ar veni în ajutor.

Popsuli ścieszkę moję, i nędzy do nędzy mojej przyczynili, a nie potrzebują do tego pomocnika.

Ca printr'o largă spărtură străbat spre mine, se năpustesc supt pocnetul dărîmăturilor.

Jako przerwą szeroką napadają na mię, i na spustoszenie moje walą się.

Mă apucă groaza. Slava îmi este spulberată ca de vînt, ca un nor a trecut fericirea mea.

Obróciły się przeciwko mnie strachy, jako wiatr ściągają duszę moję; bo jako obłok przemija zdrowie moje.

Şi acum, mi se topeşte sufletul în mine, şi m'au apucat zilele suferinţei.

A teraz we mnie rozlała się dusza moja; ogarnęły mię dni utrapienia;

Noaptea mă pătrunde şi-mi smulge oasele, durerea care mă roade nu încetează.

Które w nocy wiercą kości moje we mnie, skąd żyły moje nie mają odpoczynku.

De tăria suferinţei haina îşi pierde faţa, mi se lipeşte de trup ca o cămaşă.

Dla wielkiej boleści zmieniła się szata moja, a jako kołnierz sukni mojej ściska mię.

Dumnezeu m'a aruncat în noroi, şi am ajuns ca ţărîna şi cenuşa.

Wrzucił mię w błoto, a jestem podobien prochowi i popiołowi.

Strig către Tine, şi nu-mi răspunzi; stau în picioare, şi nu mă vezi.

Wołam do ciebie, a nie wysłuchujesz mię; stoję przed tobą, a nie patrzysz na mię.

Eşti fără milă împotriva mea, lupţi împotriva mea cu tăria mînii Tale.

Odmieniłeś mi się w okrutnego, a mocą ręki twej sprzeciwiasz mi się.

Mă ridici, îmi dai drumul pe vînt, şi mă nimiceşti cu suflarea furtunii.

Podnosisz mię na wiatr, i wsadzasz mię nań, a zdrowemu rozsądkowi rozpłynąć się dopuszczasz.

Căci ştiu că mă duci la moarte, în locul unde se întîlnesc toţi cei vii.

Wiemci, że mię na śmierć podasz, i do domu wszystkim żyjącym naznaczonego.

Dar cel ce se prăbuşeşte nu-şi întinde mînile? Cel în nenorocire nu cere ajutor?

Wszakże na grób nie ściągnie ręki swej, a gdy ich niszczyć będzie, wołać nie będą.

Nu plîngeam eu pe cel amărît? N'avea inima mea milă de cel lipsit?

Izalim nie płakał nad dniem utrapionego? izali się nie smuciła dusza moja nad ubogim?

Mă aşteptam la fericire, şi cînd colo, nenorocirea a venit peste mine; trăgeam nădejde de lumină, şi cînd colo, a venit întunerecul.

Gdym dobrego oczekiwał, oto przyszło złe; a gdym się spodziewał światłości, przyszła ciemność.

Îmi ferb măruntaiele fără încetare, m'au apucat zilele de durere.

Wnętrzności moje wezwrzały, a nie uspokoiły się, i ubieżały mię dni utrapienia.

Umblu înegrit, dar nu de soare. Mă scol în plină adunare, şi strig ajutor.

Chodzę szczerniawszy, ale nie od słońca; powstaję i wołam w zgromadzeniu.

Am ajuns frate cu şacalii, tovarăş cu struţii.

Stałem się bratem smoków, a towarzyszem strusiów młodych.

Pielea mi se înegreşte şi cade, iar oasele îmi ard şi se usucă.

Skóra moja poczerniała na mnie, i kości moje wypiekły się od upalenia.

Arfa mea s'a prefăcut în instrument de jale, şi cavalul meu scoate sunete plîngătoare.

Obróciła się w lament harfa moja, a instrument mój w głos płaczących.