Job 29

Iov a luat din nou cuvîntul în pilde, şi a zis:

Jeszcze dalej Ijob prowadził rzecz swoję, i rzekł:

,,Oh! cum nu pot să fiu ca în lunile trecute, ca în zilele cînd mă păzea Dumnezeu,

Któż mi to da, abym był jako za miesięcy dawnych, za dni onych, których mię Bóg strzegł;

cînd candela Lui strălucea deasupra capului meu, şi Lumina lui mă călăuzea în întunerec!

Gdy pochodnia jego świeciła nad głową moją, a przy świetle jego przechodziłem ciemności;

Cum nu sînt ca în zilele puterii mele, cînd Dumnezeu veghea ca un prieten peste cortul meu,

Jakom był za dni młodości mojej, gdy była przytomność Boża nad przybytkiem moim;

cînd Cel Atotputernic încă era cu mine, şi cînd copiii mei stăteau în jurul meu;

Gdy jeszcze Wszechmocny był ze mną, a około mnie dziatki moje;

cînd mi se scăldau paşii în smîntînă, şi stînca vărsa lîngă mine pîraie de untdelemn!

Gdy ścieszki moje opływały masłem, a opoka wylewała mi źródła oliwy;

Dacă ieşeam să mă duc la poarta cetăţii, şi dacă îmi pregăteam un scaun în piaţă,

Gdym wychodził do bramy przez miasto, a na ulicy kazałem sobie gotować stolicę moję.

tinerii se trăgeau înapoi la apropierea mea, bătrînii se sculau şi stăteau în picioare.

Widząc mię młodzi ukrywali się, a starcy powstawszy stali.

Mai marii îşi opriau cuvîntările, şi îşi puneau mîna la gură.

Przełożeni przestawali mówić, a ręką zatykali usta swoje.

Glasul căpeteniilor tăcea, şi li se lipea limba de cerul gurii.

Głos książąt ucichał, a język ich do podniebienia ich przylegał.

Urechea care mă auzea, mă numea fericit, ochiul care mă vedea mă lăuda.

Bo ucho słuchające błogosławiło mię, a oko widzące dawało o mnie świadectwo,

Căci scăpam pe săracul care cerea ajutor, şi pe orfanul lipsit de sprijin.

Żem wybawiał ubogiego wołającego, i sierotkę, i tego, który nie miał pomocnika.

Binecuvîntarea nenorocitului venea peste mine, umpleam de bucurie inima văduvei.

Błogosławieństwo ginącego przychodziło na mię, a serce wdowy rozweselałem.

Mă îmbrăcam cu dreptatea şi -i slujeam de îmbrăcăminte, neprihănirea îmi era manta şi turban.

W sprawiedliwość obłoczyłem się, a ona zdobiła mię; sąd mój był jako płaszcz i korona.

Orbului îi eram ochi, şi şchiopului picior.

Byłem okiem ślepemu, a nogą chromemu.

Celor nenorociţi le eram tată, şi cercetam pricina celui necunoscut.

Byłem ojcem ubogich, a sprawy, którejm nie wiedział, wywiadywałem się.

Rupeam falca celui nedrept, şi -i smulgeam prada din dinţi.

I kruszyłem szczęki złośnika, a z zębów jego wydzierałem łup.

Atunci ziceam: ,În cuibul meu voi muri, zilele mele vor fi multe ca nisipul.

Przetożem rzekł: W gniaździe swojem umrę, a jako piasek rozmnożę dni moje.

Apa va pătrunde în rădăcinile mele, roua va sta toată noaptea peste ramurile mele.

Korzeń mój rozłoży się przy wodach, a rosa trwać będzie przez noc na gałązkach moich.

Slava mea va înverzi neîncetat, şi arcul îmi va întineri în mînă.`

Chwała moja odmłodzi się przy mnie, a łuk mój w ręce mojej odnowi się.

Oamenii mă ascultau şi aşteptau, tăceau înaintea sfaturilor mele.

Słuchano mię, i oczekiwano na mię, a milczano na radę moję.

După cuvîntările mele, niciunul nu răspundea, şi cuvîntul meu era pentru toţi o rouă binefăcătoare.

Po słowie mojem nie powtarzano, tak na nich kropiła mowa moja.

Mă aşteptau ca pe ploaie, căscau gura ca după ploaia de primăvară.

Bo mię oczekiwali jako deszczu, a usta swe otwierali jako na deszcz późny.

Cînd li se muia inima, le zîmbeam. şi nu puteau izgoni seninătatea de pe fruntea mea.

Jeźlim żartował z nimi, nie wierzyli, a powagi twarzy mojej nie odrzucali.

Îmi plăcea să mă duc la ei, şi mă aşezam în fruntea lor; eram ca un împărat în mijlocul unei oştiri, ca un mîngîietor lîngă nişte întristaţi.

Jeźlim kiedy do nich przyszedł, siadałem na przedniejszem miejscu, i mieszkałem jako król w wojsku, a jako ten, który smutnych cieszy.