Job 39

Ştii tu cînd îşi fac caprele sălbatice puii? Vezi tu pe cerboaice cînd fată?
Weißt du die Gebärzeit der Steinböcke? Beobachtest du das Kreißen der Hindinnen?
Numeri tu lunile în cari sînt însărcinate, şi cunoşti tu vremea cînd nasc?
Zählst du die Monde, die sie erfüllen, und weißt du die Zeit ihres Gebärens?
Ele se pleacă, fată puii, şi scapă iute de durerile lor.
Sie krümmen sich, lassen ihre Jungen durchbrechen, entledigen sich ihrer Wehen.
Puii lor prind vlagă şi cresc supt cerul slobod, pleacă, şi nu se mai întorc la ele.
Ihre Kinder werden stark, wachsen auf im Freien; sie gehen aus und kehren nicht zu ihnen zurück.
Cine a lăsat slobod măgarul sălbatic, izbăvindu -l de orice legătură?
Wer hat den Wildesel frei entsandt, und wer gelöst die Bande des Wildlings,
I-am dat ca locuinţă pustiul, şi pămîntul sărac ca locaş.
zu dessen Hause ich die Steppe gemacht, und zu seinen Wohnungen das Salzland?
El rîde de zarva cetăţilor,
Er lacht des Getümmels der Stadt, das Geschrei des Treibers hört er nicht.
Străbate munţii ca să-şi găsească hrana, şi umblă după tot ce este verde.
Was er auf den Bergen erspäht, ist seine Weide, und allem Grünen spürt er nach.
Vrea bivolul sălbatic să fie în slujba ta? Şi stă el noaptea la ieslea ta?
Wird der Wildochs dir dienen wollen, oder wird er an deiner Krippe übernachten?
Îl poţi lega tu cu o funie, ca să tragă o brazdă? Merge el după tine, ca să grăpeze bulgării din văi?
Wirst du den Wildochs mit seinem Seile an die Furche binden, oder wird er hinter dir her die Talgründe eggen?
Te încrezi tu în el, pentrucă puterea lui este mare? Şi -i laşi tu grija lucrărilor tale?
Wirst du ihm trauen, weil seine Kraft groß ist, und ihm deine Arbeit überlassen?
Te laşi tu pe el, pentru căratul rodurilor tale, ca să le strîngă în aria ta?
Wirst du auf ihn dich verlassen, daß er deine Saat heimbringe, und daß er das Getreide deiner Tenne einscheuere?
Aripa struţului bate cu veselie, de-ai zice că este aripa şi penişul berzei.
Fröhlich schwingt sich der Flügel der Straußin: ist es des Storches Fittich und Gefieder?
Dar struţoaica îşi încredinţează pămîntului ouăle, şi le lasă să se încălzească în nisip.
Denn sie überläßt ihre Eier der Erde und erwärmt sie auf dem Staube;
Ea uită că piciorul le poate strivi, că o fiară de cîmp le poate călca în picioare.
und sie vergißt, daß ein Fuß sie zerdrücken, und das Getier des Feldes sie zertreten kann.
Este aspră cu puii săi de parcă nici n'ar fi ai ei. Că s'a trudit de geaba, nu -i pasă nici de cum!
Sie behandelt ihre Kinder hart, als gehörten sie ihr nicht; ihre Mühe ist umsonst, es kümmert sie nicht.
Căci Dumnezeu nu i -a dat înţelepciune, şi nu i -a făcut parte de pricepere.
Denn Gott ließ sie der Weisheit vergessen, und keinen Verstand teilte er ihr zu.
Cînd se scoală şi porneşte, rîde de cal şi de călăreţul lui.
Zur Zeit, wenn sie sich in die Höhe peitscht, lacht sie des Rosses und seines Reiters.
Tu dai putere calului, şi -i îmbraci gîtul cu o coamă ce fîlfăie?
Gibst du dem Rosse Stärke, bekleidest du seinen Hals mit der wallenden Mähne?
Tu -l faci să sară ca lăcusta? Nchezatul lui puternic răspîndeşte groaza.
Machst du es aufspringen gleich der Heuschrecke? Sein prächtiges Schnauben ist Schrecken.
Scurmă pămîntul, şi, mîndru de puterea lui, se aruncă asupra celor înarmaţi;
Es scharrt in der Ebene und freut sich der Kraft, zieht aus, den Waffen entgegen.
îşi bate joc de frică, nu se teme, şi nu se dă înapoi dinaintea săbiei.
Es lacht der Furcht und erschrickt nicht, und kehrt vor dem Schwerte nicht um.
Zîngăneşte tolba cu săgeţi pe el, suliţa şi lancea strălucesc,
Auf ihm klirrt der Köcher, der blitzende Speer und Wurfspieß.
fierbe de aprindere, mănîncă pămîntul, n'are astîmpăr cînd răsună trîmbiţa.
Mit Ungestüm und Zorn schlürft es den Boden, und läßt sich nicht halten, wenn die Posaune ertönt.
La sunetul trîmbiţei parcă zice: ,Înainte!` De departe miroase bătălia, glasul ca de tunet ai căpeteniilor şi strigătele de luptă.
Beim Schall der Posaune ruft es: Hui! und aus der Ferne wittert es die Schlacht, den Donnerruf der Heerführer und das Feldgeschrei.
Oare prin priceperea ta îşi ia uliul sborul, şi îşi întinde aripile spre miazăzi?
Schwingt sich der Habicht durch deinen Verstand empor, breitet seine Flügel aus gegen Süden?
Oare din porunca ta se înalţă vulturul, şi îşi aşează cuibul pe înălţimi?
Oder erhebt sich auf deinen Befehl der Adler, und baut in der Höhe sein Nest?
El locuieşte în stînci, acolo îşi are locuinţa, pe vîrful zimţat al stîncilor şi pe vîrful munţilor.
In den Felsen wohnt und verweilt er, auf Felsenzacken und den Spitzen der Berge.
De acolo descopere el prada, şi îşi cufundă privirile în depărtare după ea.
Von dort aus erspäht er Nahrung, in die Ferne blicken seine Augen.
Puii lui îi beau sîngele; şi acolo unde sînt hoituri, acolo -i şi vulturul.
Und seine Jungen schlürfen Blut, und wo Erschlagene sind, da ist er. Und Jehova antwortete Hiob und sprach: Will der Tadler rechten mit dem Allmächtigen? Der da Gott zurechtweist, antworte darauf! Und Hiob antwortete Jehova und sprach: Siehe, zu gering bin ich, was soll ich dir erwidern? Ich lege meine Hand auf meinen Mund. Einmal habe ich geredet, und ich will nicht mehr antworten, und zweimal, und ich will es nicht mehr tun.