Psalms 50

(Un psalm al lui Asaf.) Dumnezeu, da, Dumnezeu, Domnul, vorbeşte, şi cheamă pămîntul, dela răsăritul soarelui pînă la asfinţitul lui.

Asaphin Psalmi. Herra, väkevä Jumala, puhuu, ja kutsuu maailman hamasta auringon koitosta niin laskemiseen asti.

Din Sion, care este întruparea frumuseţei desăvîrşite, de acolo străluceşte Dumnezeu.

Zionista antaa Jumala täydellisen kirkkauden paistaa.

Dumnezeul nostru vine şi nu tace. Înaintea Lui merge un foc mistuitor, şi împrejurul Lui o furtună puternică.

Meidän Jumalamme tulee, ja ei vaikene: kuluttavainen tuli käy hänen edellänsä, ja hänen ympärillänsä väkevä ilma.

El strigă spre ceruri sus, şi spre pămînt, ca să judece pe poporul Său:

Hän kutsuu taivaat ylhäältä ja maan, tuomitaksensa kansaansa.

,,Strîngeţi-Mi pe credincioşii Mei, care au făcut legămînt cu Mine prin jertfă!`` -

Kootkaat minulle minun pyhäni, jotka liitostani enemmän pitävät kuin uhrista.

Atunci cerurile vor vesti dreptatea Lui, căci Dumnezeu este cel ce judecă. -

Ja taivaat pitää hänen vanhurskauttansa ilmoittaman; sillä Jumala on tuomari, Sela!

Ascultă, poporul Meu, şi voi vorbi; ascultă, Israele, şi te voi înştiinţa. Eu sînt Dumnezeu, Dumnezeul tău.

Kuule, kansani! minä tahdon puhua, ja sinun seassas, Israel, todistaa: minä Jumala olen sinun Jumalas,

Nu pentru jertfele tale te mustru: căci arderile tale de tot sînt necurmat înaintea Mea.

Uhreistas en minä sinua nuhtele; sillä sinun polttouhris ovat alati minun edessäni.

Nu voi lua tauri din casa ta, nici ţapi din staulele tale.

En minä ota härkiä sinun huoneestas, enkä kauriita navetastas;

Căci ale Mele sînt toate dobitoacele pădurilor, toate fiarele munţilor cu miile lor.

Sillä kaikki metsän eläimet ovat minun, ja eläimet vuorilla tuhansin.

Eu cunosc toate păsările de pe munţi, şi tot ce se mişcă pe cîmp este al Meu.

Minä tunnen kaikki linnut vuorten päällä, ja metsän pedot ovat minun edessäni.

Dacă Mi-ar fi foame, nu ţi-aş spune ţie, căci a mea este lumea şi tot ce cuprinde ea.

Jos minä isoon, en minä sitä sano sinulle; sillä maan piiri on minun, ja kaikki mitä siinä on.

Oare mănînc Eu carnea taurilor? Oare beau Eu sîngele ţapilor?

Luuletkos minun syövän härjän lihaa? ja kauristen verta juovan?

Adu ca jertfă lui Dumnezeu mulţămiri, şi împlineşte-ţi juruinţele făcute Celui Prea Înalt.

Uhraa Jumalalle kiitosuhri, ja maksa Ylimmäiselle lupaukses;

Cheamă-Mă în ziua necazului, şi Eu te voi izbăvi, iar tu Mă vei proslăvi!

Ja avukses huuda minua hädässäs, niin minä tahdon auttaa sinua, ja sinun pitää kunnioittaman minua.

Dumnezeu zice însă celui rău: ,,Ce tot înşiri tu legile Mele, şi ai în gură legămîntul Meu,

Mutta jumalattomalle sanoo Jumala: miksi sinä ilmoitat minun säätyjäni? ja otat minun liittoni suulles?

cînd tu urăşti mustrările, şi arunci cuvintele Mele înapoia ta?

Ettäs kuritusta vihaat, ja heität minun sanani taakses.

Dacă vezi un hoţ, te uneşti cu el, şi te însoţeşti cu preacurvarii.

Koskas varkaan näet, niin sinä juokset hänen kanssansa, ja pidät yhtä huorintekiäin kanssa.

Dai drumul gurii la rău, şi limba ta urzeşte vicleşuguri.

Sinun suus sallit sinä pahaa puhua, ja kieles saattaa petosta matkaan.

Stai şi vorbeşti împotriva fratelui tău, cleveteşti pe fiul mamei tale.

Sinä istut ja puhut veljeäs vastaan, äitis poikaa sinä pilkkaat.

Iată ce ai făcut, şi Eu am tăcut. Ţi-ai închipuit că Eu sînt ca tine. Dar te voi mustra, şi îţi voi pune totul supt ochi!

Näitä teet, ja minä olen vaiti; niin sinä luulet, että minä olen sinun kaltaises; mutta minä nuhtelen sinua ja asetan näitä silmäis eteen.

Luaţi seama dar, voi cari uitaţi pe Dumnezeu, ca nu cumva să vă sfăşii, şi să nu fie nimeni să vă scape.

Ymmärtäkäät siis näitä te, jotka Jumalan unhotatte; etten minä tempaisi joskus pois, ja ei olisi vapahtajaa.

Cine aduce mulţămiri, ca jertfă, acela Mă proslăveşte, şi celui ce veghează asupra căii lui, aceluia îi voi arăta mîntuirea lui Dumnezeu.

Joka kiitosta uhraa, se ylistää minua, ja siinä on se tie, että minä osoitan hänelle Jumalan autuuden.