Job 3

După aceea, Iov a deschis gura şi a blestemat ziua în care s'a născut.

Sitte avasi Job suunsa ja kirosi päivänsä.

A luat cuvîntul şi a zis:

Ja Job vastasi ja sanoi:

,,Blestemată să fie ziua în care m'am născut,

Se päivä olkoon kadotettu, jona minä syntynyt olen, ja se yö, jona sanottiin: mies on siinnyt.

Prefacă-se în întunerec ziua aceea, să nu se îngrijească Dumnezeu de ea din cer, şi să nu mai strălucească lumina peste ea!

Se päivä olkoon pimiä, ja älköön Jumala kysykö ylhäältä sen perään: älköön kirkkaus paistako hänen päällensä.

S'o cuprindă întunerecul şi umbra morţii, nori groşi să vină peste ea, şi neguri de peste zi s'o înspăimînte!

Pimeys ja kuolon varjo peittäköön hänen, olkoon pilvi hänen päällänsä; ja musta päivän sumu tehkään hänen kauhiaksi.

Noaptea aceea! S'o acopere întunerecul, să piară din an, să nu mai fie numărată între luni!

Sen yön käsittäköön pimeys, ja älkään iloitko vuosikausien päiväin seassa, ja älkään tulko kuukausien lukuun.

Da, stearpă să fie noaptea aceea, ducă-se veselia din ea!

Katso, olkoon se yö yksinäinen ja älköön yhtäkään iloa tulko siihen.

Blestemată să fie de ceice blastămă zilele, de ceice ştiu să întărîte Leviatanul;

Ne jotka päivää kiroovat, he kirotkoot sitä, ne jotka ovat valmiit herättämään Leviatania.

să se întunece stelele din amurgul ei, în zădar să aştepte lumina, şi să nu mai vadă genele zorilor zilei!

Sen tähdet olkoot pimiät hämärässänsä, odottakoot valkeutta, ja ei tulko, ja älkööt nähkö aamuruskon silmäripsiä,

Căci n'a închis pîntecele care m'a zămislit, nici n'a ascuns suferinţa dinaintea ochilor mei.

Ettei se sulkenut minun kohtuni ovea, ja ei kätkenyt onnettomuutta silmäini edestä.

Dece n'am murit în pîntecele mamei mele? Dece nu mi-am dat sufletul la ieşirea din pîntecele ei?

Miksi en minä kuollut äitini kohdussa? Miksi en minä läkähtynyt äitini kohdusta tultuani?

Dece am găsit genunchi cari să mă primească? Şi ţîţe cari să-mi dea lapte?

Miksi he ovat ottaneet minun helmaansa? Miksi minä olen nisiä imenyt?

Acum aş fi culcat, aş fi liniştit, aş dormi şi m'aş odihni

Niin minä nyt makaisin, olisin alallani, lepäisin, ja minulla olis lepo.

cu împăraţii şi cei mari de pe pămînt, cari şi-au zidit falnice morminte,

Maan kuningasten ja neuvojain kanssa, jotka heillensä rakentavat sitä mikä kylmillä on;

cu domnitorii cari aveau aur, şi şi-au umplut casele cu argint.

Eli päämiesten kanssa, joilla kultaa on, ja joiden huoneet ovat täynnä hopiaa;

Sau n'aş mai fi în viaţă, aş fi ca o stîrpitură îngropată, ca nişte copii cari n'au văzut lumina!

Eli niinkuin keskensyntyneet kätketyt; ja en oliskaan: niinkuin nuoret lapset, jotka ei koskaan valkeutta nähneet.

Acolo nu te mai necăjesc cei răi, acolo se odihnesc cei sleiţi de puteri.

Siellä täytyy jumalattomain lakata väkivallastansa; siellä ovat ne levossa, jotka paljon vaivaa nähneet ovat;

Acolo cei puşi în lanţuri sînt lăsaţi toţi în pace, nu mai aud glasul asupritorului;

Siellä on vangeilla rauha muiden kanssa, ja ei kuule vaatian ääntä;

cel mai mic şi cel mare sînt tot una acolo, şi robul scapă de stăpînul său.

Siellä ovat sekä pienet että suuret, ja palveliat vapaat isännistänsä:

Pentru ce dă Dumnezeu lumină celui ce sufere, şi viaţă celor amăriţi la suflet,

Miksi valkeus on annettu vaivaisille, ja elämä murheellisille sydämille?

cari aşteaptă moartea şi nu vine; măcar că o doresc mai mult decît o comoară,

Niille, jotka odottavat kuolemaa, ja ei se tule, ja kaivaisivat sitä ennen kuin aarnihautaa?

cari n'ar mai putea de bucurie şi de veselie, dacă ar găsi mormîntul? -

Niille, jotka kovin iloitsevat ja riemuitsevat, että he saisivat haudan?

Pentruce, zic, dă El lumină omului care nu ştie încotro să meargă, pe care îl îngrădeşte Dumnezeu de toate părţile?

Ja sille miehelle, jonka tie kätketty on, ja hänen edestänsä Jumalalta peitetty?

Suspinurile îmi sînt hrana de toate zilele, şi jalea mi se varsă ca apa.

Sillä minun leipäni tykönä minä huokaan, ja minun parkuni vuodatetaan niinkuin vesi,

De ce mă tem, aceea mi se întîmplă; de ce mi -e frică, de aceea am parte!

Sillä jota minä pelkäsin, se tuli minun päälleni, ja mitä minä kartin, tapahtui minulle.

N'am nici linişte, nici pace, nici odihnă, şi necazul dă peste mine.``

Enkö minä ollut onnellinen? enkö minä ollut rauhassa? eikö minulla ollut hyvä lepo? ja nyt senkaltainen levottomuus tulee.