Lamentations 5

,,Adu-Ţi aminte, Doamne, de ce ni s'a întîmplat! Uită-Te şi vezi-ne ocara!

خداوندا، به یادآور که چه بلایی بر سر ما آمده است: ببین که چگونه خوار و رسوا شده‌ایم!

Moştenirea noastră a trecut la nişte străini, casele noastre la cei din alte ţări!

سرزمین موروثی ما به دست بیگانگان افتاده است و در خانه‌های ما مردم بیگانه زندگی می‌کنند.

Am rămas orfani, fără tată; mamele noastre sînt ca nişte văduve.

ما یتیم شده‌ایم. پدران ما به دست دشمن کشته شده و مادران ما بیوه شده‌اند.

Apa noastră o bem pe bani, şi lemnele noastre trebuie să le plătim.

آبی را که می‌خوریم و هیزمی را که برای آتش به کار می‌بریم، باید بخریم.

Prigonitorii ne urmăresc cu îndîrjire, şi cînd obosim, nu ne dau odihnă.

باری سخت و دشوار بر دوش خود می‌کشیم. خسته و ناتوان شده‌ایم و راحتی نداریم.

Am întins mîna spre Egipt, spre Asiria, ca să ne săturăm de pîne.

پیش مردم مصر و آشور دست دراز کردیم تا لقمه نانی به ما بدهند و زنده بمانیم.

Părinţii noştri, cari au păcătuit, nu mai sînt, iar noi le purtăm păcatele.

نیاکان ما گناه کردند امّا آنها از بین رفتند و اینک ما تاوان گناه آنها را پس می‌دهیم.

Robii ne stăpînesc, şi nimeni nu ne izbăveşte din mînile lor.

غلامان بر ما حکومت می‌کنند و کسی نیست که ما را از قدرت آنها نجات بدهد.

Ne căutăm pînea cu primejdia vieţii noastre, căci ne ameninţă sabia în pustie.

یک لقمه نان را در بیابان با خطر جان به دست می‌آوریم.

Ne arde pielea ca un cuptor, de frigurile foamei.

از شدّت گرسنگی در تب می‌سوزیم و پوست بدن ما همچون تنورِ داغ است.

Au necinstit pe femei în Sion, pe fecioare în cetăţile lui Iuda.

همسران ما در کوه صهیون مورد تجاوز قرار گرفتند و دختران ما در تمام روستاهای یهودیه مجبور شدند خود را تسلیم کنند.

Mai marii noştri au fost spînzuraţi de mînile lor; Bătrînilor nu le -a dat nici o cinste

رهبران ما را به دار آویخته‌اند و به ریش‌سفیدان ما بی‌احترامی شده است.

Tinerii au fost puşi să rîşnească, şi copiii cădeau supt poverile de lemn.

از جوانان ما در آسیاب کار می‌کشند و اطفال ما در زیر بارِ گران هیزم، از پا می‌افتند.

Bătrînii nu se mai duc la poartă, şi tinerii au încetat să mai cînte.

پیر مردان ما دیگر در کنار دروازهٔ شهر دیده نمی‌شوند و جوانان ما دیگر آواز نمی‌خوانند.

S'a dus bucuria din inimile noastre, şi jalea a luat locul jocurilor noastre.

خوشی و سرور از دلهای ما رخت بربسته و رقص و پایکوبی ما به ماتم تبدیل شده است.

A căzut cununa de pe capul nostru! Vai de noi, căci am păcătuit!

وای بر ما که گناه کردیم و تاج جلال و افتخار را از دست دادیم.

Dacă ne doare inima, dacă ni s'au întunecat ochii,

دلهای ما بی‌تاب و چشمان ما تار گشته‌اند،

este din pricină că muntele Sionului este pustiit, din pricină că se plimbă şacalii prin el.

زیرا کوه صهیون، ویران و محل گشت و گذار شغالان شده است.

Dar Tu, Doamne, împărăţeşti pe vecie; scaunul Tău de domnie dăinuieşte din neam în neam!

خداوندا، تو فرمانروای ابدی جهان هستی و تاج و تخت تو بی‌زوال است.

Pentruce să ne uiţi pe vecie, şi să ne părăseşti pentru multă vreme?

چرا ما را برای همیشه از یاد بردی؟ چرا ما را برای مدّتی طولانی ترک کردی؟

Întoarce-ne la Tine, Doamne, şi ne vom întoarce! Dă-ne iarăş zile ca cele de odinioară!

ای خداوند، ما را دوباره به سوی خود بازگردان و جلال پیشین ما را بازگردان.

Să ne fi lepădat Tu de tot oare, şi să Te fi mîniat Tu pe noi peste măsură de mult

آیا ما را بکلّی ترک کرده و از ما بی‌نهایت خشمگین هستی؟