Job 33

Acum dar, Iov, ascultă cuvîntările mele, ia aminte la toate cuvintele mele!

حال ای ایّوب با دقّت به سخنان من گوش بده.

Iată, deschid gura, şi mi se mişcă limba în cerul gurii.

می‌خواهم آنچه را که در نظر دارم به تو بگویم.

Cu curăţie de inimă voi vorbi, buzele mele vor spune adevărul curat:

حرفهای من از صمیم دل، صادقانه و حقیقت است.

Duhul lui Dumnezeu m'a făcut, şi suflarea Celui Atotputernic îmi dă viaţă.

زیرا روح خدا مرا سرشته و نَفَس قادر متعال به من زندگی بخشیده است.

Dacă poţi, răspunde-mi, apără-ţi pricina, fii gata!

اگر می‌توانی جواب مرا بدهی، درنگ نکن.

Înaintea lui Dumnezeu eu sînt semenul tău, şi eu ca şi tine am fost făcut din noroi.

من و تو در نظر خدا فرقی نداریم. او هردوی ما را از گِل سرشته است.

Astfel frica de mine nu te va turbura, şi greutatea mea nu te va copleşi.

پس تو نباید از من ترس و وحشت داشته باشی و من بر تو فشار نمی‌آورم.

Dar tu ai spus în auzul meu, şi am auzit sunetul cuvintelor tale:

شنیدم که گفتی:

,Sînt curat, sînt fără păcat, sînt fără prihană, nu este fărădelege în mine.

«من پاک هستم و خطایی نکرده‌ام. بی‌عیب هستم و گناهی ندارم.

Şi Dumnezeu caută pricină de ură împotriva mea, mă socoteşte vrăjmaş al Lui;

خدا بهانه می‌جوید تا گناهی در من بیابد و مرا دشمن خود می‌شمارد.

îmi pune picioarele în butuci, îmi pîndeşte toate mişcările.`

پاهایم را به زنجیر می‌بندد و در هر قدم مراقب من است.»

Îţi voi răspunde că aici n'ai dreptate, căci Dumnezeu este mai mare decît omul.

امّا ایّوب، من تو را قانع می‌سازم که تو اشتباه می‌‌کنی. خدا بزرگتر از همهٔ انسانهاست.

Vrei dar să te cerţi cu El, pentrucă nu dă socoteală fiecăruia de faptele Lui?

چرا خدا را متّهم می‌‌کنی و می‌گویی که او برای کارهایی که می‌کند به انسان توضیح نمی‌دهد.

Dumnezeu vorbeşte însă, cînd într'un fel, cînd într'altul. dar omul nu ia seama.

خدا به راههای مختلف با انسان صحبت می‌کند، امّا کسی به کلام او توجّه نمی‌نماید.

El vorbeşte prin visuri, prin vedenii de noapte, cînd oamenii sînt cufundaţi într'un somn adînc, cînd dorm în patul lor.

در شب، وقتی انسان در خواب عمیق فرو می‌رود، در رؤیا با او حرف می‌زند.

Atunci El le dă înştiinţări, şi le întipăreşte învăţăturile Lui,

گوشهای او را باز می‌کند. او را می‌ترساند و اخطار می‌دهد

ca să abată pe om de la rău, şi să -l ferească de mîndrie,

خدا سخن می‌گوید تا او را از گناه کردن باز دارد و از مغرور شدن رهایی‌اش‌‌ بخشد،

ca să -i păzească sufletul de groapă şi viaţa de loviturile săbiei.

تا از مرگ و هلاکت نجات یابد.

Şi prin durere este mustrat omul în culcuşul lui, cînd o luptă necurmată îi frămîntă oasele.

خدا انسان را با درد و بیماری سرزنش می‌کند.

Atunci îi este greaţă de pîne, chiar şi de bucatele cele mai alese.

در اثر مرض، انسان اشتهای خود را از دست می‌دهد به طوری که حتّی از لذیذترین غذاها هم بدش می‌آید.

Carnea i se prăpădeşte şi piere, oasele cari nu i se vedeau rămîn goale;

آن‌قدر لاغر می‌شود که از او فقط پوست و استخوان بجا می‌ماند.

sufletul i se apropie de groapă, şi viaţa de vestitorii morţii.

پایش به لب گور می‌رسد و به دنیای مردگان نزدیک می‌شود.

Dar dacă se găseşte un înger mijlocitor pentru el, unul din miile acelea, cari vestesc omului calea pe care trebuie s'o urmeze,

امّا اگر یکی از هزاران فرشتهٔ خدا حاضر باشد و از او شفاعت نموده و بگوید که بی‌گناه است،

Dumnezeu Se îndură de el şi zice îngerului: ,Izbăveşte -l, ca să nu se pogoare în groapă; am găsit un preţ de răscumpărare pentru el!`

آنگاه بر او رحم کرده، می‌فرماید: «آزادش کنید و نگذارید که هلاک شود، زیرا کفّاره‌ای برایش یافته‌ام.»

Şi atunci carnea lui se face mai fragedă ca în copilărie, se întoarce la zilele tinereţei lui.

بدن او دوباره جوان و قوی می‌گردد.

Se roagă lui Dumnezeu, şi Dumnezeu îi este binevoitor, îl lasă să -I vadă Faţa cu bucurie, şi -i dă înapoi nevinovăţia.

هر وقت به حضور خدا دعا کند، خدا دعایش را می‌پذیرد و او با شادمانی در پیشگاه او حضور می‌یابد و خدا سعادت گذشته‌اش را به او بازمی‌گرداند.

Atunci el cîntă înaintea oamenilor, şi zice: ,Am păcătuit, am călcat dreptatea, şi n'am fost pedepsit după faptele mele;

بعد او سرود می‌خواند و به مردم می‌گوید: «من گناه کردم و از راه راست منحرف شدم،

Dumnezeu mi -a izbăvit sufletul ca să nu intre în groapă, şi viaţa mea vede lumina!`

امّا خدا گناهان مرا بخشید و مرا از مرگ و هلاکت نجات داد.»

Iată, acestea le face Dumnezeu, de două ori, de trei ori, omului,

خدا بارها این کارها را برای انسان انجام می‌دهد،

ca să -l ridice din groapă, ca să -l lumineze cu lumina celor vii.

تا جان او را از هلاکت برهاند و از نور حیات برخوردارش سازد.

Ia aminte, Iov, şi ascultă-mă! Taci, şi voi vorbi!

ایّوب، سخنان مرا بشنو و خاموش باش و به آنچه می‌گویم توجّه کن.

Dacă ai ceva de spus, răspunde-mi! Vorbeşte, căci aş vrea să-ţi dau dreptate.

امّا اگر چیزی برای گفتن داری، بگو. من می‌خواهم بشنوم و اگر گفتارت درست باشد، قبول می‌کنم.

Dacă n'ai nimic de zis, ascultă-mă! Taci, şi te voi învăţa înţelepciunea.``

وگرنه ساکت باش و به من گوش بده تا به تو حکمت بیاموزم.