Psalms 83

(O cîntare. Un psalm al lui Asaf.) Dumnezeule, nu tăcea! Nu tăcea, şi nu Te odihni, Dumnezeule!

Ho Dio, ne silentu; Ne estu senparola kaj ne restu trankvila, ho Dio!

Căci iată că vrăjmaşii Tăi se frămîntă, şi ceice Te urăsc înalţă capul.

Ĉar jen Viaj malamikoj ekbruis, Kaj Viaj malamantoj levis la kapon.

Fac planuri pline de vicleşug împotriva poporului Tău, şi se sfătuiesc împotriva celor ocrotiţi de Tine.

Kontraŭ Via popolo ili sekrete konspiras, Kaj ili konsiliĝas kontraŭ Viaj gardatoj.

,,Veniţi``, zic ei, ,,să -i nimicim din mijlocul neamurilor, ca să nu se mai pomenească numele lui Israel!``

Ili diris: Ni iru, kaj ni ekstermu ilin el inter la popoloj, Ke oni ne plu rememoru la nomon de Izrael.

Se strîng toţi cu o inimă, fac un legămînt împotriva Ta:

Ĉar ili unuanime interkonsentis, Ili faris interligon kontraŭ Vi:

corturile lui Edom şi Ismaeliţii, Moabul şi Hagareniţii,

La tendoj de Edom kaj la Iŝmaelidoj, Moab kaj la Hagaridoj,

Ghebal, Amon, Amalec, Filistenii cu locuitorii Tirului.

Gebal kaj Amon kaj Amalek, La Filiŝtoj kun la loĝantoj de Tiro;

Asiria se uneşte şi ea cu ei, şi îşi împrumută braţul ei copiilor lui Lot. -(Oprire).

Ankaŭ Asirio aliĝis al ili Kaj fariĝis helpo al la idoj de Lot. Sela.

Fă-le ca lui Madian, ca lui Sisera, ca lui Iabin la pîrîul Chison,

Faru al ili, kiel al Midjan, Kiel al Sisera, kiel al Jabin ĉe la torento Kiŝon,

cari au fost nimiciţi la En-Dor, şi au ajuns un gunoi pentru îngrăşarea pămîntului.

Kiuj estis ekstermitaj en En-Dor Kaj fariĝis sterko por la tero.

Căpeteniile lor fă-le ca lui Oreb şi Zeeb, şi tuturor domnilor lor ca lui Zebah şi Ţalmuna!

Agu kun iliaj princoj kiel kun Oreb kaj Zeeb, Kaj kun ĉiuj iliaj estroj kiel kun Zebaĥ kaj Calmuna,

Căci ei zic: ,,Să punem mîna pe locuinţele lui Dumnezeu!``

Kiuj diris: Ni ekposedu la loĝejon de Dio!

Dumnezeule, fă -i ca vîrtejul de praf, ca paiul luat de vînt,

Ho mia Dio, similigu ilin al turniĝanta polvo, Al pajlrestaĵo antaŭ vento.

Ca focul care arde pădurea, şi ca flacăra, care aprinde munţii!

Kiel fajro bruligas arbaron, Kaj kiel flamo bruldezertigas montojn,

Urmăreşte -i astfel cu furtuna Ta, şi bagă groaza în ei cu vijelia Ta!

Tiel pelu ilin per Via ventego, Kaj per Via fulmotondro ilin timigu.

Acopere-le faţa de ruşine, ca să caute Numele Tău, Doamne!

Plenigu ilian vizaĝon per malhonoro, Por ke ili turniĝu al Via nomo, ho Eternulo.

Să fie ruşinaţi şi îngroziţi pe vecie, să le roşească obrazul de ruşine şi să piară!

Ili estu hontigitaj kaj timigitaj por ĉiam, Ili malhonoriĝu kaj pereu.

Ca să ştie că numai Tu, al cărui Nume este Domnul, Tu eşti Cel Prea Înalt pe tot pămîntul;

Kaj ili eksciu, ke Vi, kies nomo estas ETERNULO, Estas sola Plejaltulo super la tuta tero.