Psalms 82

(Un psalm al lui Asaf.) Dumnezeu stă în adunarea lui Dumnezeu; El judecă în mijlocul dumnezeilor.

Dio stariĝis en Dia anaro; Inter la dioj Li juĝas.

-,,Pînă cînd veţi judeca strîmb, şi veţi căuta la faţa celor răi? -

Ĝis kiam vi juĝos maljuste, Kaj privilegios la personojn de malvirtuloj? Sela.

Faceţi dreptate celui slab şi orfanului, daţi dreptate nenorocitului şi săracului,

Estu justaj al malriĉulo kaj orfo; Rilate afliktiton kaj senhavulon estu virtaj.

Scăpaţi pe cel nevoiaş şi lipsit, izbăviţi -i din mîna celor răi.``

Liberigu malriĉulon kaj mizerulon; El la mano de malvirtulo ilin savu.

Dar ei nu vor să ştie de nimic, nu pricep'nimic, ci umblă în întunerec; de aceea se clatină toate temeliile pămîntului.

Ili ne scias kaj ne komprenas, En mallumo ili marŝas; Ekŝanceliĝis ĉiuj fundamentoj de la tero.

Eu am zis: ,,Sînteţi dumnezei, toţi sînteţi fii ai Celui Prea Înalt.``

Mi diris: Vi estas dioj, Kaj ĉiuj vi estas filoj de la Plejaltulo;

Însă veţi muri ca nişte oameni, veţi cădea ca un domnitor oarecare.`` -

Sed vi mortos, kiel homoj, Kaj vi falos, kiel ĉiu el la potenculoj.

Scoală-Te, Dumnezeule, şi judecă pămîntul! Căci toate neamurile sînt ale Tale.

Leviĝu, ho Dio, juĝu la teron; Ĉar Vi heredas ĉiujn popolojn.