Job 8

Bildad către Şuah a luat cuvîntul şi a zis:

Kaj ekparolis Bildad, la Ŝuĥano, kaj diris:

,,Pînă cînd vrei să vorbeşti astfel, şi pînă cînd vor fi cuvintele gurii tale ca un vînt puternic?

Kiel longe vi tiel parolos, Kaj la vortoj de via buŝo estos kiel forta vento?

Oare va răsturna Dumnezeu dreptul? Sau va răsturna Cel Atotputernic dreptatea?

Ĉu Dio falsas la juĝon? Ĉu la Plejpotenculo falsas la justecon?

Dacă fiii tăi au păcătuit împotriva Lui, i -a dat pe mîna păcatului.

Se viaj filoj pekis kontraŭ Li, Li forpuŝis ilin pro ilia malbonago.

Dar tu, dacă alergi la Dumnezeu, dacă rogi pe Cel Atot puternic,

Se vi serĉas Dion Kaj petegas la Plejpotenculon,

dacă eşti curat şi fără prihană, atunci negreşit, El va veghea asupra ta, şi va da înapoi fericirea locuinţei tale nevinovate.

Se vi estas pura kaj pia, Li maldormos super vi, Kaj restarigos la bonstaton en via virta loĝejo.

Vechea ta propăşire va fi mică faţă de cea de mai tîrziu. Învăţăminte din păţania celor dinainte.

Kaj se via komenco estis malgranda, Via estonteco forte kreskos.

Întreabă pe cei din neamurile trecute, şi ia aminte la păţania părinţilor lor. -

Ĉar demandu la antaŭajn generaciojn, Kaj primeditu tion, kion esploris iliaj patroj;

Căci noi sîntem de ieri, şi nu ştim nimic, zilele noastre pe pămînt nu sînt decît o umbră. -

Ĉar ni estas de hieraŭ, kaj ni nenion scias; Nia vivo sur la tero estas nur ombro.

Ei te vor învăţa, îţi vor vorbi, şi vor scoate din inima lor aceste cuvinte:

Ili instruos vin, diros al vi, Kaj el sia koro elirigos vortojn.

,Creşte papura fără baltă? Creşte trestia fără umezeală?

Ĉu povas kreski kano sen malsekeco? Ĉu kreskas junko sen akvo?

Fiind încă verde şi fără să se taie, ea se usucă mai repede decît toate ierburile.

En tia okazo ĝi velksekiĝas pli frue ol ĉiu herbo, Kiam ĝi estas ankoraŭ en sia freŝeco, Kiam ĝi ankoraŭ ne estas detranĉita.

Aşa se întîmplă tuturor celor ce uită pe Dumnezeu, şi nădejdea celui nelegiuit va peri.

Tiaj estas la vojoj de ĉiuj, kiuj forgesas Dion; Kaj pereas la espero de hipokritulo,

Încrederea lui este zdrobită, şi sprijinul lui este o pînză de păianjen.

Kies fido dehakiĝas, Kaj kies espero estas araneaĵo.

Se bizuie pe casa lui, dar nu este tare; se prinde de ea, dar nu ţine.

Li apogas sin al sia domo, sed ne restos staranta; Li ekkaptos ĝin, sed ne povos sin teni.

Cum dă soarele, înverzeşte, îşi întinde ramurile peste grădina sa,

Li estis verda antaŭ la suno, Kaj super lia ĝardeno etendiĝas liaj branĉoj;

îşi împleteşte rădăcinile printre pietre, pătrunde pînă în ziduri.

Amase plektiĝas liaj radikoj, Inter ŝtonoj ili tenas sin forte;

Dar dacă -l smulgi din locul în care stă, locul acesta se leapădă de el şi zice: ,Nu ştiu să te fi cunoscut vreodată!`

Sed kiam oni elŝiras lin el lia loko, Ĝi malkonfesas lin: Mi vin ne vidis.

Iată, aşa sînt desfătările pe cari i le aduc căile vieţii lui; apoi din acelaş pămînt răsar alţii după el.

Tia estas la ĝojo de lia vivo; Kaj el la tero kreskas aliaj.

Nu, Dumnezeu nu leapădă pe omul fără prihană, şi nu ocroteşte pe cei răi.

Vidu, Dio ne forpuŝas virtulon Kaj ne subtenas la manon de malpiuloj.

Ba încă, El îţi umple gura cu strigăte de bucurie, şi buzele cu cîntări de veselie.

Li plenigos ankoraŭ vian buŝon per rido Kaj viajn lipojn per ĝojkrioj.

Vrăjmaşii tăi vor fi acoperiţi de ruşine, iar cortul celor răi va pieri.```

Viaj malamantoj kovriĝos per honto; Sed la tendo de malpiuloj malaperos.