Job 41

Poţi tu să prinzi Leviatanul cu undiţa? Sau să -i legi limba cu o funie?

Ĉu vi povas eltiri levjatanon per fiŝhoko, Aŭ ligi per ŝnuro ĝian langon?

Îi vei putea petrece papura prin nări? Sau să -i străpungi cu un cîrlig falca?

Ĉu vi povas trameti kanon tra ĝia nazo Kaj trapiki ĝian vangon per pikilo?

Îţi va face el multe rugăminţi? Îţi va vorbi el cu un glas dulce?

Ĉu ĝi multe petegos vin, Aŭ parolos al vi flataĵojn?

Va face el un legămînt cu tine. ca să-ţi fie rob pe vecie?

Ĉu ĝi faros interligon kun vi? Ĉu vi povas preni ĝin kiel porĉiaman sklavon?

Te vei juca tu cu el ca şi cu o pasăre? Îl vei lega tu, ca să-ţi înveseleşti fetele?

Ĉu vi amuziĝos kun ĝi kiel kun birdo? Aŭ ĉu vi ligos ĝin por viaj knabinoj?

Fac pescarii negoţ cu el? Îl împart ei între negustori?

Ĉu kamaradoj ĝin dishakos, Kaj dividos inter komercistoj?

Îi vei acoperi pielea cu ţepuşe, şi capul cu căngi?

Ĉu vi povas plenigi per pikiloj ĝian haŭton Kaj per fiŝistaj hokoj ĝian kapon?

Ridică-ţi numai mîna împotriva lui, şi nu-ţi va mai veni gust să -l loveşti.

Metu sur ĝin vian manon; Tiam vi bone memoros la batalon, kaj ĝin ne plu entreprenos.

Iată că eşti înşelat în aşteptarea ta de a -l prinde: numai să -l vezi, şi cazi la pămînt!

Vidu, la espero ĉiun trompos; Jam ekvidinte ĝin, li falos.

Nimeni nu este atît de îndrăzneţ ca să -l întărîte. Cine Mi s'ar împotrivi în faţă?

Neniu estas tiel kuraĝa, por inciti ĝin; Kiu do povas stari antaŭ Mi?

Cui sînt dator, ca să -i plătesc? Supt cer totul este al Meu.

Kiu antaŭe ion donis al Mi, ke Mi redonu al li? Sub la tuta ĉielo ĉio estas Mia.

Vreau să mai vorbesc iarăş de mădularele lui, şi de tăria lui, şi de frumuseţea întocmirii lui.

Mi ne silentos pri ĝiaj membroj, Pri ĝia forto kaj bela staturo.

Cine -i va putea ridica veşmîntul? Cine va putea pătrunde între fălcile lui?

Kiu povas levi ĝian veston? Kiu aliros al ĝia paro da makzeloj?

Cine va putea deschide porţile gurii lui? Şirurile dinţilor lui cît sînt de înspăimîntătoare!

Kiu povas malfermi la pordon de ĝia vizaĝo? Teruro ĉirkaŭas ĝiajn dentojn.

Scuturile lui măreţe şi puternice, sînt unite împreună ca printr'o pecete;

Ĝiaj fieraj skvamoj estas kiel ŝildoj, Interligitaj per fortika sigelo;

se ţin unul de altul, şi nici aerul n'ar putea trece printre ele.

Unu kuntuŝiĝas kun la alia tiel, Ke aero ne povas trairi tra ili;

Sînt ca nişte fraţi cari se îmbrăţişează, se apucă, şi rămîn nedespărţiţi.

Unu alfortikiĝis al la alia, Interkuniĝis kaj ne disiĝas.

Strănuturile lui fac să strălucească lumina; ochii lui sînt ca geana zorilor.

Ĝia terno briligas lumon, Kaj ĝiaj okuloj estas kiel la palpebroj de la ĉielruĝo.

Din gura lui ţîşnesc flacări, scapără schintei de foc din ea.

El ĝia buŝo eliras torĉoj, Elkuras flamaj fajreroj.

Din nările lui iese fum, ca dintr'un vas care fierbe, ca dintr'o căldare fierbinte.

El ĝiaj nazotruoj eliras fumo, Kiel el bolanta poto aŭ kaldrono.

Suflarea lui aprinde cărbunii, şi gura lui aruncă flacări.

Ĝia spiro ekbruligas karbojn, Kaj flamo eliras el ĝia buŝo.

Tăria lui stă în grumaz, şi înaintea lui sare groaza.

Sur ĝia kolo loĝas forto, Kaj antaŭ ĝi kuras teruro.

Părţile lui cele cărnoase se ţin împreună, ca turnate pe el, neclintite.

La partoj de ĝia karno estas firme kunligitaj inter si, Tenas sin fortike sur ĝi, kaj ne ŝanceliĝas.

Inima lui este tare ca piatra, tare ca piatra de moară care stă dedesupt.

Ĝia koro estas malmola kiel ŝtono, Kaj fortika kiel suba muelŝtono.

Cînd se scoală el, tremură vitejii, şi spaima îi pune pe fugă.

Kiam ĝi sin levas, ektremas fortuloj, Konsterniĝas de teruro.

Degeaba este lovit cu sabia; căci suliţa, săgeata şi pavăza nu folosesc la nimic.

Glavo, kiu alproksimiĝas al ĝi, ne povas sin teni, Nek lanco, sago, aŭ kiraso.

Pentru el ferul este ca paiul, arama, ca lemnul putred.

Feron ĝi rigardas kiel pajlon, Kupron kiel putran lignon.

Săgeata nu -l pune pe fugă, pietrele din praştie sînt ca pleava pentru el.

Ne forpelos ĝin sago; Ŝtonoj el ŝtonĵetilo fariĝas pajleroj antaŭ ĝi.

Nu vede în ghioagă decît un fir de pai, şi rîde la şuieratul săgeţilor.

Bastonegon ĝi rigardas kiel pajlon, Kaj ĝi mokas la sonon de lanco.

Supt pîntecele lui sînt ţepi ascuţiţi: ai zice că este o grapă întinsă peste noroi.

Sube ĝi havas akrajn pecetojn; Kiel draŝrulo ĝi kuŝas sur la ŝlimo.

Face să clocotească fundul mării ca un cazan, şi -l clatină ca pe un vas plin cu mir.

Kiel kaldronon ĝi ondigas la profundon; La maron ĝi kirlas kiel ŝmiraĵon.

În urmă el lasă o cărare luminoasă; şi adîncul pare ca pletele unui bătrîn.

La vojo post ĝi lumas; La abismo aperas kiel grizaĵo.

Pe pămînt nimic nu -i este stăpîn; este făcut, ca să nu se teamă de nimic.

Ne ekzistas sur la tero io simila al ĝi; Ĝi estas kreita sentima.

Priveşte cu dispreţ tot ce este înălţat, este împăratul celor mai mîndre dobitoace.``

Ĝi rigardas malestime ĉion altan; Ĝi estas reĝo super ĉiuj sovaĝaj bestoj.