Job 22

Elifaz din Teman a luat cuvîntul şi a zis:

Ekparolis Elifaz, la Temanano, kaj diris:

,,Poate un om să aducă vreun folos lui Dumnezeu? Nu; ci înţeleptul nu-şi foloseşte de cît lui.

Ĉu Dion povas instrui homo? Ĉu povas Lin instrui eĉ saĝulo?

Dacă eşti fără prihană, are Cel Atotputernic vre un folos? Şi dacă trăieşti fără vină, ce va cîştiga El?

Ĉu por la Plejpotenculo tio estas utila, se vi estas virta? Kaj ĉu Li havas profiton de tio, se via konduto estas pia?

Pentru evlavia ta te pedepseşte El oare, şi intră la judecată cu tine?

Ĉu pro timo antaŭ vi Li disputos kun vi, Iros kun vi al juĝo?

Nu -i mare răutatea ta? Şi fărădelegile tale fără număr?

Via malvirteco estas ja granda, Kaj viaj malbonagoj ne havas finon.

Luai fără pricină zăloage dela fraţii tăi, lăsai fără haine pe cei goi.

Vi prenis de viaj fratoj garantiaĵon vane, De preskaŭ-nuduloj vi deprenis la vestojn;

Nu dădeai apă omului însetat, nu voiai să dai pîne omului flămînd.

Al laculo vi ne donis akvon por trinki, Kaj al malsatulo vi rifuzis panon;

Ţara era a ta, fiindcă erai mai tare, te aşezai în ea, fiindcă erai cu vază.

Per forta brako vi akiris teron, Kaj dank’ al eminenteco vi loĝis sur ĝi;

Dădeai afară pe văduve cu mînile goale, şi braţele orfanilor le frîngeai.

Vidvinojn vi foririgis kun nenio, Kaj la brakojn de orfoj vi frakasis.

Pentru aceea eşti înconjurat de curse, şi te -a apucat groaza dintr'o dată.

Pro tio ĉirkaŭe de vi estas kaptiloj, Kaj subita teruro vin timigas.

Nu vezi dar acest întunerec, aceste ape multe cari te năpădesc?

Aŭ pro mallumo vi nenion vidas, Kaj multego da akvo vin kovris?

Nu este Dumnezeu sus în ceruri? Priveşte vîrful stelelor, ce înalt este!

Ĉu ne estas Dio tie alte en la ĉielo? Rigardu la stelojn, kiel alte ili estas.

Şi tu zici: ,Ce ştie Dumnezeu? Poate să judece El prin întunerecul de nori?

Kaj vi diras: Kion scias Dio? Ĉu Li povas juĝi en mallumo?

Îl înfăşoară norii, nu vede nimic, bolta cerească abea dacă o străbate!`

La nuboj kovras Lin, kaj Li ne vidas; Kaj Li nur rondiras en la rondo de la ĉielo.

Ce! vrei s'apuci pe calea străveche, pe care au urmat -o cei nelegiuiţi,

Ĉu vi konservas la vojon antikvan, Kiun iradis homoj malpiaj,

cari au fost luaţi înainte de vreme, şi au ţinut cît ţine un pîrîu care se scurge?

Kiuj estis kaptitaj antaŭtempe, Kaj kies grundo disverŝiĝis kiel rivero,

Ei ziceau lui Dumnezeu: ,Pleacă dela noi! Ce ne poate face Cel Atot puternic?`

Kiuj parolis al Dio: Foriru de ni! Kion povas fari al ni la Plejpotenculo?

Şi totuş Dumnezeu le umpluse casele de bunătăţi. -Departe de mine sfatul celor răi! -

Kvankam Li plenigis iliajn domojn per bonaĵo. Sed la pensmaniero de malvirtuloj estas malproksima de mi.

Cei fără prihană vor fi martori ai căderii lor şi se vor bucura, cel nevinovat va rîde de ei

La virtuloj vidos kaj ĝojos; La senkulpulo mokos ilin:

şi va zice: ,Iată pe protivnicii noştri nimiciţi! Iată-le bogăţiile arse de foc!`

Certe malaperis nia kontraŭulo, Kaj kio restis, tion ekstermis fajro.

Împrieteneşte-te dar cu Dumnezeu, şi vei avea pace; te vei bucura astfel iarăş de fericire.

Interkonsentu do kun Li, kaj vi havos pacon; Per tio venos al vi bono.

Primeşte învăţătură din gura Lui, şi pune-ţi la inimă cuvintele Lui.

Prenu el Lia buŝo instruon, Kaj metu Liajn vortojn en vian koron.

Vei fi aşezat iarăş la locul tău, dacă te vei întoarce la Cel Atot puternic, dacă depărtezi fărădelegea din cortul tău.

Se vi revenos al la Plejpotenculo, vi estos konstruita; Forigu malpiaĵon el via tendo.

Aruncă dar aurul în ţărînă, aruncă aurul din Ofir în prundul pîraielor!

Ĵetu en la polvon la multekostan metalon, Kaj la Ofiran oron sur la ŝtonojn de la torentoj;

Şi atunci Cel Atot puternic va fi aurul tău, argintul tău, bogăţia ta.

Tiam la Plejpotenculo estos via oro kaj via brilanta arĝento;

Atunci Cel Atot puternic va fi desfătarea ta, şi îţi vei ridica faţa spre Dumnezeu.

Ĉar tiam vi havos vian plezuron en la Plejpotenculo, Kaj vi levos al Dio vian vizaĝon;

Îl vei ruga, şi te va asculta, şi îţi vei putea împlini juruinţele.

Vi preĝos al Li, kaj Li vin aŭskultos; Kaj viajn sanktajn promesojn vi plenumos;

Pe ce vei pune mîna îţi va izbuti, pe cărările tale va străluci lumina.

Se vi ion decidos, ĝi plenumiĝos ĉe vi; Kaj super viaj vojoj brilos lumo.

Vină smerirea, tu te vei ruga pentru ridicarea ta: Dumnezeu ajută pe cel cu ochii plecaţi.

Ĉar tiujn, kiuj humiliĝis, Li altigos; Kaj kiu mallevas la okulojn, tiu estos savita.

El va izbăvi chiar şi pe cel vinovat, care îşi va datora scăparea curăţiei mînilor tale.``

Ankaŭ tiun, kiu ne estis senkulpa, Li savos; Tia estos savita pro la pureco de viaj manoj.