Psalms 88

(O cîntare. Un psalm al fiilor lui Core. Către mai marele cîntăreţilor. De cîntat cu flautul. O cîntare a lui Heman, Ezrahitul.) Doamne, Dumnezeul mîntuirii mele! Zi şi noapte strig înaintea Ta!
Een lied, een psalm voor de kinderen van Korach, voor den opperzangmeester, op Machalath Leannoth; een onderwijzing van Heman, den Ezrahiet.
S'ajungă rugăciunea mea înaintea Ta! Ia aminte la cererile mele;
O HEERE, God mijns heils! bij dag, bij nacht roep ik voor U.
căci mi s'a săturat sufletul de rele, şi mi se apropie viaţa de locuinţa morţilor.
Laat mijn gebed voor Uw aanschijn komen; neig Uw oor tot mijn geschrei.
Sînt pus în rîndul celor ce se pogoară în groapă, sînt ca un om, care nu mai are putere.
Want mijn ziel is der tegenheden zat, en mijn leven raakt tot aan het graf.
Stau întins printre cei morţi, ca cei ucişi şi culcaţi în mormînt, de cari nu-Ţi mai aduci aminte, şi cari sînt despărţiţi de mîna Ta.
Ik ben gerekend met degenen, die in de kuil nederdalen; ik ben geworden als een man, die krachteloos is;
M'ai aruncat în groapa cea mai de jos, în întunerec, în adîncuri.
Afgezonderd onder de doden, gelijk de verslagenen, die in het graf liggen, die Gij niet meer gedenkt, en zij zijn afgesneden van Uw hand.
Mînia Ta mă apasă, şi mă năpădeşti cu toate valurile Tale. -
Gij hebt mij in den ondersten kuil gelegd, in duisternissen, in diepten.
Ai îndepărtat dela mine pe toţi prietenii mei, m'ai făcut o pricină de scîrbă pentru ei; sînt închis şi nu pot să ies.
Uw grimmigheid ligt op mij; Gij hebt mij nedergedrukt met al Uw baren. Sela.
Mi se topesc ochii de suferinţă; în toate zilele Te chem, Doamne, şi-mi întind mînile spre Tine!
Mijn bekenden hebt Gij verre van mij gedaan, Gij hebt mij hun tot een groten gruwel gesteld; ik ben besloten, en kan niet uitkomen.
Oare pentru morţi faci Tu minuni? Sau se scoală morţii să Te laude? -
Mijn oog treurt vanwege verdrukking; HEERE! ik roep tot U den gansen dag; ik strek mijn handen uit tot U.
Se vorbeşte de bunătatea Ta în mormînt, şi de credincioşia Ta în Adînc?
Zult Gij wonder doen aan de doden? Of zullen de overledenen opstaan, zullen zij U loven? Sela.
Sînt cunoscute minunile Tale în întunerec, şi dreptatea Ta în ţara uitării?
Zal Uw goedertierenheid in het graf verteld worden, Uw getrouwheid in het verderf?
Doamne, eu îşi cer ajutorul, şi dimineaţa rugăciunea mea se înalţă la Tine.
Zullen Uw wonderen bekend worden in de duisternis, en Uw gerechtigheid in het land der vergetelheid?
Pentruce, Doamne, lepezi sufletul meu? Pentruce îmi ascunzi Faţa Ta?
Maar ik, HEERE! roep tot U, en mijn gebed komt U voor in den morgenstond.
Din tinereţă, sînt nenorocit şi trag să mor, sînt cuprins de spaimele Tale, şi nu ştiu ce să mai fac.
HEERE! waarom verstoot Gij mijn ziel, en verbergt Uw aanschijn voor mij?
Mînia Ta trece peste mine, spaimele Tale mă nimicesc de tot.
Van der jeugd aan ben ik bedrukt en doodbrakende; ik draag Uw vervaarnissen, ik ben twijfelmoedig.
Ele mă înconjoară toată ziua, ca nişte ape, mă înfăşoară toate deodată.
Uw hittige toornigheden gaan over mij; Uw verschrikkingen doen mij vergaan.
Ai depărtat dela mine pe prieteni şi tovarăşi; şi cei de aproape ai mei s'au făcut nevăzuţi.
Den gansen dag omringen zij mij als water; te zamen omgeven zij mij. Gij hebt vriend en metgezel verre van mij gedaan; mijn bekenden zijn in duisternis.