Psalms 38

(Un psalm al lui David. Spre aducere aminte.) Doamne, nu mă mustra în mînia Ta, şi nu mă pedepsi în urgia Ta.

Een psalm van David, om te doen gedenken.

Căci săgeţile Tale s'au înfipt în mine, şi mîna Ta apasă asupra mea.

O HEERE! straf mij niet in Uw groten toorn, en kastijd mij niet in Uw grimmigheid.

N'a mai rămas nimic sănătos în carnea mea, din pricina mîniei Tale; nu mai este nici o vlagă în oasele mele, în urma păcatului meu.

Want Uw pijlen zijn in mij gedaald, en Uw hand is op mij nedergedaald.

Căci fărădelegile mele se ridică deasupra capului meu; ca o povară grea, sînt prea grele pentru mine.

Er is niets geheels in mijn vlees, vanwege Uw gramschap; er is geen vrede in mijn beenderen, vanwege mijn zonde.

Rănile mele miroasă greu şi sînt pline de coptură, în urma nebuniei mele.

Want mijn ongerechtigheden gaan over mijn hoofd; als een zware last zijn zij mij te zwaar geworden.

Sînt gîrbovit, peste măsură de istovit; toată ziua umblu plin de întristare.

Mijn etterbuilen stinken, zij zijn vervuild, vanwege mijn dwaasheid.

Căci o durere arzătoare îmi mistuie măruntaiele, şi n'a mai rămas nimic sănătos în carnea mea.

Ik ben krom geworden, ik ben uitermate zeer nedergebogen; ik ga den gansen dag in het zwart.

Sînt fără putere, zdrobit cu desăvîrşire; turburarea inimii mele mă face să gem.

Want mijn darmen zijn vol van een verachtelijke plage, en er is niets geheels in mijn vlees.

Doamne, toate dorinţele mele sînt înaintea Ta, şi suspinurile mele nu-Ţi sînt ascunse.

Ik ben verzwakt, en uitermate zeer verbrijzeld; ik brul van het geruis mijns harten.

Inima îmi bate cu tărie, puterea mă părăseşte, şi lumina ochilor mei nu mai este cu mine.

HEERE! voor U is al mijn begeerte; en mijn zuchten is voor U niet verborgen.

Prietenii şi cunoscuţii mei se depărtează de rana mea, şi rudele mele stau de o parte.

Mijn hart keert om en om, mijn kracht heeft mij verlaten; en het licht mijner ogen, ook zij zelven zijn niet bij mij.

Ceice vor să-mi ia viaţa îşi întind cursele; ceice-mi caută nenorocirea, spun răutăţi, şi toată ziua urzesc la înşelătorii.

Mijn liefhebbers en mijn vrienden staan van tegenover mijn plage, en mijn nabestaanden staan van verre.

Iar eu sînt ca un surd, n'aud; sînt ca un mut, care nu deschide gura.

En die mijn ziel zoeken, leggen mij strikken; en die mijn kwaad zoeken, spreken verdervingen, en zij overdenken den gansen dag listen.

Sînt ca un om, care n'aude, şi în gura căruia nu este niciun răspuns.

Ik daarentegen ben als een dove, ik hoor niet, en als een stomme, die zijn mond niet opendoet.

Doamne, în Tine nădăjduiesc; Tu vei răspunde, Doamne, Dumnezeule!

Ja, ik ben als een man, die niet hoort, en in wiens mond geen tegenredenen zijn.

Căci zic: ,,Nu îngădui să se bucure vrăjmaşii mei de mine, şi să se fudulească împotriva mea, cînd mi se clatină piciorul!``

Want op U, HEERE! hoop ik; Gij zult verhoren, HEERE, mijn God!

Căci sînt aproape să cad, şi durerea mea este totdeauna înaintea mea.

Want ik zeide: Dat zij zich toch over mij niet verblijden! Wanneer mijn voet zou wankelen, zo zouden zij zich tegen mij groot maken.

Îmi mărturisesc fărădelegea, mă doare de păcatul meu.

Want ik ben tot hinken gereed, en mijn smart is steeds voor mij.

Dar vrăjmaşii mei sînt plini de viaţă şi plini de putere; ceice mă urăsc fără temei, sînt mulţi la număr.

Want ik maak U mijn ongerechtigheid bekend, ik ben bekommerd vanwege mijn zonde.

Ei îmi întorc rău pentru bine, îmi sînt potrivnici, pentrucă eu urmăresc binele.

Maar mijn vijanden zijn levende, worden machtig; en die mij om valse oorzaken haten, worden groot.

Nu mă părăsi, Doamne! Dumnezeule, nu Te depărta de mine!

En die kwaad voor goed vergelden, staan mij tegen, omdat ik het goede najaag.

Vino degrabă în ajutorul meu, Doamne, Mîntuirea mea!

Verlaat mij niet, o HEERE, mijn God! wees niet verre van mij. Haast U tot mijn hulp, HEERE, mijn Heil!