Psalms 102

(O rugăciune a unui nenorocit, cînd este doborît de întristare şi îşi varsă plîngerea înaintea Domnului.) Doamne, ascultă-mi rugăciunea, şi s'ajungă strigătul meu pînă la Tine!

Een gebed des verdrukten, als hij overstelpt is, en zijn klacht uitstort voor het aangezicht des HEEREN.

Nu-mi ascunde Faţa Ta în ziua necazului meu! Pleacă-Ţi urechea spre mine, cînd strig! Ascultă-mă degrab!

O HEERE! hoor mijn gebed, en laat mijn geroep tot U komen.

Căci zilele mele pier ca fumul, şi oasele îmi ard ca un tăciune.

Verberg Uw aangezicht niet voor mij, neig Uw oor tot mij ten dage mijner benauwdheid; ten dage als ik roep, verhoor mij haastelijk.

Inima îmi este lovită, şi mi se usucă întocmai ca iarba; pînă şi pînea uit să mi -o mănînc.

Want mijn dagen zijn vergaan als rook, en mijn gebeenten zijn uitgebrand als een haard.

Aşa de mari îmi sînt gemetele, că mi se lipesc oasele de carne.

Mijn hart is geslagen en verdord als gras, zodat ik vergeten heb mijn brood te eten.

Seamăn cu pelicanul din pustie, sînt ca o cucuvaie din dărîmături;

Mijn gebeente kleeft aan mijn vlees, vanwege de stem mijns zuchtens.

nu mai pot dormi, şi sînt ca pasărea singuratică pe un acoperiş.

Ik ben een roerdomp der woestijn gelijk geworden, ik ben geworden als een steenuil der wildernissen.

În fiecare zi mă bătjocoresc vrăjmaşii mei, şi protivnicii mei jură pe mine în mînia lor.

Ik waak, en ben geworden als een eenzame mus op het dak.

Mănînc ţărînă în loc de pîne, şi îmi amestec lacrămile cu băutura,

Mijn vijanden smaden mij al den dag; die tegen mij razen, zweren bij mij.

din pricina mîniei şi urgiei Tale; căci Tu m'ai ridicat, şi m'ai aruncat departe.

Want ik eet as als brood, en vermeng mijn drank met tranen.

Zilele mele sînt ca o umbră gata să treacă, şi mă usuc ca iarba.

Vanwege Uw verstoordheid en Uw groten toorn; want Gij hebt mij verheven, en mij weder nedergeworpen.

Dar Tu, Doamne, Tu împărăţeşti pe vecie, şi pomenirea Ta ţine din neam în neam.

Mijn dagen zijn als een afgaande schaduw, en ik verdor als gras.

Tu Te vei scula, şi vei avea milă de Sion; căci este vremea să te înduri de el, a venit vremea hotărîtă pentru el.

Maar Gij, HEERE! blijft in eeuwigheid, en Uw gedachtenis van geslacht tot geslacht.

Căci robii Tăi iubesc pietrele Sionului, şi le e milă de ţărîna lui.

Gij zult opstaan, Gij zult U ontfermen over Sion, want de tijd om haar genadig te zijn, want de bestemde tijd is gekomen.

Atunci se vor teme neamurile de Numele Domnului, şi toţi împăraţii pămîntului de slava Ta.

Want Uw knechten hebben een welgevallen aan haar stenen, en hebben medelijden met haar gruis.

Da, Domnul va zidi iarăş Sionul, şi Se va arăta în slava Sa.

Dan zullen de heidenen den Naam des HEEREN vrezen, en alle koningen der aarde Uw heerlijkheid.

El ia aminte la rugăciunea nevoiaşului, şi nu -i nesocoteşte rugăciunea.

Als de HEERE Sion zal opgebouwd hebben, in Zijn heerlijkheid zal verschenen zijn,

Să se scrie lucrul acesta pentru neamul de oameni care va veni, şi poporul, care se va naşte, să laude pe Domnul!

Zich gewend zal hebben tot het gebed desgenen, die gans ontbloot is, en niet versmaad hebben hunlieder gebed;

Căci El priveşte din înălţimea sfinţeniei Lui; Domnul priveşte din ceruri pe pămînt,

Dat zal geschreven worden voor het navolgende geslacht; en het volk, dat geschapen zal worden, zal den HEERE loven;

ca să audă gemetele prinşilor de război, si să izbăvească pe cei ce sînt pe moarte;

Omdat Hij uit de hoogte Zijns heiligdoms zal hebben nederwaarts gezien; dat de HEERE uit den hemel op de aarde geschouwd zal hebben;

pentru ca ei să vestească în Sion Numele Domnului, şi laudele lui în Ierusalim,

Om het zuchten der gevangenen te horen, om los te maken de kinderen des doods;

cînd se vor strînge toate popoarele, şi toate împărăţiile, ca să slujească Domnului.

Opdat men den Naam des HEEREN vertelle te Sion, en Zijn lof te Jeruzalem;

El mi -a frînt puterea în drum, şi mi -a scurtat zilele,

Wanneer de volken samen zullen vergaderd worden, ook de koninkrijken, om den HEERE te dienen.

Eu zic: ,,Dumnezeule, nu mă lua la jumătatea zilelor mele, Tu, ai cărui ani ţin vecinic!``

Hij heeft mijn kracht op den weg ter neder gedrukt; mijn dagen heeft Hij verkort.

Tu ai întemeiat în vechime pămîntul, şi cerurile sînt lucrarea mînilor Tale.

Ik zeide: Mijn God! neem mij niet weg in het midden mijner dagen; Uw jaren zijn van geslacht tot geslacht.

Ele vor pieri, dar Tu vei rămînea; toate se vor învechi ca o haină; le vei schimba ca pe un veşmînt, şi se vor schimba.

Gij hebt voormaals de aarde gegrond, en de hemelen zijn het werk Uwer handen;

Dar Tu rămîi Acelaş, şi anii Tăi nu se vor sfîrşi.

Die zullen vergaan, maar Gij zult staande blijven; en zij alle zullen als een kleed verouden; Gij zult ze veranderen als een gewaad, en zij zullen veranderd zijn.

Fiii robilor Tăi îşi vor locui ţara, şi sămînţa lor va rămînea înaintea Ta.

Maar Gij zijt Dezelfde, en Uw jaren zullen niet geëindigd worden. De kinderen Uwer knechten zullen wonen, en hun zaad zal voor Uw aangezicht bevestigd worden.