Lamentations 5

,,Adu-Ţi aminte, Doamne, de ce ni s'a întîmplat! Uită-Te şi vezi-ne ocara!

Gedenk, HEERE, wat ons geschied is, aanschouw het, en zie onzen smaad aan.

Moştenirea noastră a trecut la nişte străini, casele noastre la cei din alte ţări!

Ons erfdeel is tot de vreemdelingen gewend, onze huizen tot de uitlanders.

Am rămas orfani, fără tată; mamele noastre sînt ca nişte văduve.

Wij zijn wezen zonder vader, onze moeders zijn als de weduwen.

Apa noastră o bem pe bani, şi lemnele noastre trebuie să le plătim.

Ons water moeten wij voor geld drinken; ons hout komt ons op prijs te staan.

Prigonitorii ne urmăresc cu îndîrjire, şi cînd obosim, nu ne dau odihnă.

Wij lijden vervolging op onze halzen; zijn wij moede, men laat ons geen rust.

Am întins mîna spre Egipt, spre Asiria, ca să ne săturăm de pîne.

Wij hebben den Egyptenaar de hand gegeven, en den Assyriër, om met brood verzadigd te worden.

Părinţii noştri, cari au păcătuit, nu mai sînt, iar noi le purtăm păcatele.

Onze vaders hebben gezondigd, en zijn niet meer, en wij dragen hun ongerechtigheden.

Robii ne stăpînesc, şi nimeni nu ne izbăveşte din mînile lor.

Knechten heersen over ons; er is niemand, die ons uit hun hand rukke.

Ne căutăm pînea cu primejdia vieţii noastre, căci ne ameninţă sabia în pustie.

Wij moeten ons brood met gevaar onzes levens halen, vanwege het zwaard der woestijn.

Ne arde pielea ca un cuptor, de frigurile foamei.

Onze huid is zwart geworden gelijk een oven, vanwege den geweldigen storm des hongers.

Au necinstit pe femei în Sion, pe fecioare în cetăţile lui Iuda.

Zij hebben de vrouwen te Sion verkracht, en de jonge dochters in de steden van Juda.

Mai marii noştri au fost spînzuraţi de mînile lor; Bătrînilor nu le -a dat nici o cinste

De vorsten zijn door hunlieder hand opgehangen; de aangezichten der ouden zijn niet geëerd geweest.

Tinerii au fost puşi să rîşnească, şi copiii cădeau supt poverile de lemn.

Zij hebben de jongelingen weggenomen, om te malen, en de jongens struikelen onder het hout.

Bătrînii nu se mai duc la poartă, şi tinerii au încetat să mai cînte.

De ouden houden op van de poort, de jongelingen van hun snarenspel.

S'a dus bucuria din inimile noastre, şi jalea a luat locul jocurilor noastre.

De vreugde onzes harten houdt op, onze rei is in treurigheid veranderd.

A căzut cununa de pe capul nostru! Vai de noi, căci am păcătuit!

De kroon onzes hoofds is afgevallen; o wee nu onzer, dat wij zo gezondigd hebben!

Dacă ne doare inima, dacă ni s'au întunecat ochii,

Daarom is ons hart mat, om deze dingen zijn onze ogen duister geworden.

este din pricină că muntele Sionului este pustiit, din pricină că se plimbă şacalii prin el.

Om des bergs Sions wil, die verwoest is, waar de vossen op lopen.

Dar Tu, Doamne, împărăţeşti pe vecie; scaunul Tău de domnie dăinuieşte din neam în neam!

Gij, o HEERE, zit in eeuwigheid, Uw troon is van geslacht tot geslacht.

Pentruce să ne uiţi pe vecie, şi să ne părăseşti pentru multă vreme?

Waarom zoudt Gij ons steeds vergeten? Waarom zoudt Gij ons zo langen tijd verlaten?

Întoarce-ne la Tine, Doamne, şi ne vom întoarce! Dă-ne iarăş zile ca cele de odinioară!

HEERE, bekeer ons tot U, zo zullen wij bekeerd zijn; vernieuw onze dagen als van ouds.

Să ne fi lepădat Tu de tot oare, şi să Te fi mîniat Tu pe noi peste măsură de mult

Want zoudt Gij ons ganselijk verwerpen? Zoudt Gij zozeer tegen ons verbolgen zijn?