Job 29

Iov a luat din nou cuvîntul în pilde, şi a zis:

En Job ging voort zijn spreuk op te heffen, en zeide:

,,Oh! cum nu pot să fiu ca în lunile trecute, ca în zilele cînd mă păzea Dumnezeu,

Och, of ik ware, gelijk in de vorige maanden, gelijk in de dagen, toen God mij bewaarde!

cînd candela Lui strălucea deasupra capului meu, şi Lumina lui mă călăuzea în întunerec!

Toen Hij Zijn lamp deed schijnen over mijn hoofd, en ik bij Zijn licht de duisternis doorwandelde;

Cum nu sînt ca în zilele puterii mele, cînd Dumnezeu veghea ca un prieten peste cortul meu,

Gelijk als ik was in de dagen mijner jonkheid, toen Gods verborgenheid over mijn tent was;

cînd Cel Atotputernic încă era cu mine, şi cînd copiii mei stăteau în jurul meu;

Toen de Almachtige nog met mij was, en mijn jongens rondom mij;

cînd mi se scăldau paşii în smîntînă, şi stînca vărsa lîngă mine pîraie de untdelemn!

Toen ik mijn gangen wies in boter, en de rots bij mij oliebeken uitgoot;

Dacă ieşeam să mă duc la poarta cetăţii, şi dacă îmi pregăteam un scaun în piaţă,

Toen ik uitging naar de poort door de stad, toen ik mijn stoel op de straat liet bereiden.

tinerii se trăgeau înapoi la apropierea mea, bătrînii se sculau şi stăteau în picioare.

De jongens zagen mij, en verstaken zich, en de stokouden rezen op en stonden.

Mai marii îşi opriau cuvîntările, şi îşi puneau mîna la gură.

De oversten hielden de woorden in, en leiden de hand op hun mond.

Glasul căpeteniilor tăcea, şi li se lipea limba de cerul gurii.

De stem der vorsten verstak zich, en hun tong kleefde aan hun gehemelte.

Urechea care mă auzea, mă numea fericit, ochiul care mă vedea mă lăuda.

Als een oor mij hoorde, zo hield het mij gelukzalig; als mij een oog zag, zo getuigde het van mij.

Căci scăpam pe săracul care cerea ajutor, şi pe orfanul lipsit de sprijin.

Want ik bevrijdde den ellendige, die riep, en den wees, die geen helper had.

Binecuvîntarea nenorocitului venea peste mine, umpleam de bucurie inima văduvei.

De zegen desgenen, die verloren ging, kwam op mij; en het hart der weduwe deed ik vrolijk zingen.

Mă îmbrăcam cu dreptatea şi -i slujeam de îmbrăcăminte, neprihănirea îmi era manta şi turban.

Ik bekleedde mij met gerechtigheid, en zij bekleedde mij; mijn oordeel was als een mantel en vorstelijke hoed.

Orbului îi eram ochi, şi şchiopului picior.

Den blinden was ik tot ogen, en den kreupelen was ik tot voeten.

Celor nenorociţi le eram tată, şi cercetam pricina celui necunoscut.

Ik was den nooddruftigen een vader; en het geschil, dat ik niet wist, dat onderzocht ik.

Rupeam falca celui nedrept, şi -i smulgeam prada din dinţi.

En ik verbrak de baktanden des verkeerden, en wierp den roof uit zijn tanden.

Atunci ziceam: ,În cuibul meu voi muri, zilele mele vor fi multe ca nisipul.

En ik zeide: Ik zal in mijn nest den geest geven, en ik zal de dagen vermenigvuldigen als het zand.

Apa va pătrunde în rădăcinile mele, roua va sta toată noaptea peste ramurile mele.

Mijn wortel was uitgebreid aan het water, en dauw vernachtte op mijn tak.

Slava mea va înverzi neîncetat, şi arcul îmi va întineri în mînă.`

Mijn heerlijkheid was nieuw bij mij, en mijn boog veranderde zich in mijn hand.

Oamenii mă ascultau şi aşteptau, tăceau înaintea sfaturilor mele.

Zij hoorden mij aan, en wachtten, en zwegen op mijn raad.

După cuvîntările mele, niciunul nu răspundea, şi cuvîntul meu era pentru toţi o rouă binefăcătoare.

Na mijn woord spraken zij niet weder, en mijn rede drupte op hen.

Mă aşteptau ca pe ploaie, căscau gura ca după ploaia de primăvară.

Want zij wachtten naar mij, gelijk naar den regen, en sperden hun mond open, als naar den spaden regen.

Cînd li se muia inima, le zîmbeam. şi nu puteau izgoni seninătatea de pe fruntea mea.

Lachte ik hun toe, zij geloofden het niet; en het licht mijns aangezichts deden zij niet nedervallen.

Îmi plăcea să mă duc la ei, şi mă aşezam în fruntea lor; eram ca un împărat în mijlocul unei oştiri, ca un mîngîietor lîngă nişte întristaţi.

Verkoos ik hun weg, zo zat ik bovenaan, en woonde als een koning onder de benden, als een, die treurigen vertroost.