Job 16

Iov a luat cuvîntul şi a zis:
Maar Job antwoordde en zeide:
,,Astfel de lucruri am auzit eu des; voi toţi sînteţi nişte mîngîietori supărăcioşi.
Ik heb vele dergelijke dingen gehoord; gij allen zijt moeilijke vertroosters.
Cînd se vor sfîrşi aceste vorbe în vînt? Şi pentruce atîta supărare în răspunsurile tale?
Zal er een einde zijn aan de winderige woorden? Of wat stijft u, dat gij alzo antwoordt?
Ca voi aş vorbi eu, de aţi fi în locul meu? V'aş copleşi cu vorbe, aş da din cap la voi,
Zou ik ook, als gijlieden, spreken, indien uw ziel ware in mijner ziele plaats? Zou ik woorden tegen u samenhopen, en zou ik over u met mijn hoofd schudden?
v'aş mîngîia cu gura, şi aş mişca din buze ca să vă uşurez durerea?
Ik zou u versterken met mijn mond, en de beweging mijner lippen zou zich inhouden.
Dacă vorbesc, durerea nu mi s'alină, iar dacă tac, cu ce se micşorează?
Zo ik spreek, mijn smart wordt niet ingehouden; en houd ik op, wat gaat er van mij weg?
Dar acum, vai! El m'a stors de puteri... Mi-ai pustiit toată casa!
Gewisselijk, Hij heeft mij nu vermoeid; Gij hebt mijn ganse vergadering verwoest.
M'ai apucat, ca pe un vinovat; dovadă slăbiciunea mea, care se ridică şi mă învinuie în faţă.
Dat Gij mij rimpelachtig gemaakt hebt, is tot een getuige; en mijn magerheid staat tegen mij op, zij getuigt in mijn aangezicht.
Mă sfîşie şi mă urmăreşte în mînia Lui, scrîşneşte din dinţi împotriva mea, mă loveşte şi mă străpunge cu privirea Lui.
Zijn toorn verscheurt, en Hij haat mij; Hij knerst over mij met Zijn tanden; mijn wederpartijder scherpt zijn ogen tegen mij.
Ei deschid gura să mă mănînce, mă ocărăsc şi mă bat peste obraji, se învierşunează cu toţii după mine.
Zij gapen met hun mond tegen mij; zij slaan met smaadheid op mijn kinnebakken; zij vervullen zich te zamen aan mij.
Dumnezeu mă lasă la bunul plac al celor nelegiuiţi, şi mă aruncă în mînile celor răi.
God heeft mij den verkeerde overgegeven, en heeft mij afgewend in de handen der goddelozen.
Eram liniştit, şi m'a scuturat, m'a apucat de ceafă şi m'a zdrobit, a tras asupra mea ca într'o ţintă.
Ik had rust, maar Hij heeft mij verbroken, en bij mijn nek gegrepen, en mij verpletterd; en Hij heeft mij Zich tot een doelwit opgericht.
Săgeţile Lui mă înconjură de toate părţile; îmi străpunge rărunchii fără milă, îmi varsă fierea pe pămînt,
Zijn schutters hebben mij omringd; Hij heeft mijn nieren doorspleten, en niet gespaard; Hij heeft mijn gal op de aarde uitgegoten.
mă frînge bucăţi, bucăţi, se aruncă asupra mea ca un războinic.
Hij heeft mij gebroken met breuk op breuk; Hij is tegen mij aangelopen als een geweldige.
Mi-am cusut un sac pe piele, şi mi-am prăvălit capul în ţărînă.
Ik heb een zak over mijn huid genaaid; ik heb mijn hoorn in het stof gedaan.
Plînsul mi -a înroşit faţa; şi umbra morţii este pe pleoapele mele.
Mijn aangezicht is gans bemodderd van wenen, en over mijn oogleden is des doods schaduw.
Totuş n'am făcut nicio nelegiuire, şi rugăciunea mea totdeauna a fost curată.
Daar toch geen wrevel in mijn handen is, en mijn gebed zuiver is.
Pămîntule, nu-mi acoperi sîngele, şi vaietele mele să n'aibă margine!
O, aarde! bedek mijn bloed niet; en voor mijn geroep zij geen plaats.
Chiar acum, martorul meu este în cer, apărătorul meu este în locurile înalte.
Ook nu, zie, in den hemel is mijn Getuige, en mijn Getuige in de hoogten.
Prietenii mei rîd de mine, dar eu mă rog lui Dumnezeu cu lacrămi,
Mijn vrienden zijn mijn bespotters; doch mijn oog druipt tot God.
să facă dreptate omului înaintea lui Dumnezeu, şi fiului omului împotriva prietenilor lui.
Och, mocht men rechten voor een man met God, gelijk een kind des mensen voor zijn vriend.
Căci numărul anilor mei se apropie de sfîrşit, şi mă voi duce pe o cărare de unde nu mă voi mai întoarce.
Want weinige jaren in getal zullen er nog aankomen, en ik zal het pad henengaan, waardoor ik niet zal wederkeren.