Psalms 2

Por que se amotinam as nações, e os povos tramam em vão?
Δια τι εφρυαξαν τα εθνη και οι λαοι εμελετησαν ματαια;
Os reis da terra se levantam, e os príncipes juntos conspiram contra o Senhor e contra o seu ungido, dizendo:
Παρεσταθησαν οι βασιλεις της γης, και οι αρχοντες συνηχθησαν ομου, κατα του Κυριου, και κατα του χριστου αυτου, λεγοντες,
Rompamos as suas ataduras, e sacudamos de nós as suas cordas.
Ας διασπασωμεν τους δεσμους αυτων, και ας απορριψωμεν αφ ημων τας αλυσεις αυτων.
Aquele que está sentado nos céus se rirá; o Senhor zombará deles.
Ο καθημενος εν ουρανοις θελει γελασει ο Κυριος θελει εκμυκτηρισει αυτους.
Então lhes falará na sua ira, e no seu furor os confundirá, dizendo:
Τοτε θελει λαλησει προς αυτους εν τη οργη αυτου, και εν τω θυμω αυτου θελει συνταραξει αυτους.
Eu tenho estabelecido o meu Rei sobre Sião, meu santo monte.
Αλλ εγω, θελει ειπει, εχρισα τον Βασιλεα μου επι Σιων, το ορος το αγιον μου.
Falarei do decreto do Senhor; ele me disse: Tu és meu Filho, hoje te gerei.
Εγω θελω αναγγειλει το προσταγμα ο Κυριος ειπε προς εμε, Υιος μου εισαι συ εγω σημερον σε εγεννησα
Pede-me, e eu te darei as nações por herança, e as extremidades da terra por possessão.
Ζητησον παρ εμου, και θελω σοι δωσει τα εθνη κληρονομιαν σου, και ιδιοκτησιαν σου τα περατα της γης
Tu os quebrarás com uma vara de ferro; tu os despedaçarás como a um vaso de oleiro.
θελεις ποιμανει αυτους εν ραβδω σιδηρα ως σκευος κεραμεως θελεις συντριψει αυτους.
Agora, pois, ó reis, sede prudentes; deixai-vos instruir, juízes da terra.
Τωρα λοιπον, βασιλεις, συνετισθητε διδαχθητε, κριται της γης.
Servi ao Senhor com temor, e regozijai-vos com tremor.
Δουλευετε τον Κυριον εν φοβω και αγαλλεσθε εν τρομω.
Beijai o Filho, para que não se ire, e pereçais no caminho; porque em breve se inflamará a sua ira. Bem-aventurados todos aqueles que nele confiam.
Φιλειτε τον Υιον, μηποτε οργισθη, και απολεσθητε εκ της οδου, οταν εξαφθη ταχεως ο θυμος αυτου. Μακαριοι παντες οι πεποιθοτες επ αυτον.