Proverbs 17

Melhor é um bocado seco, e com ele a tranquilidade, do que a casa cheia de festins, com rixas.
Καλητερον ξηρον ψωμιον και ειρηνη μετ αυτου, παρα οικον πληρη θυματων μετα εριδος.
O servo prudente dominará sobre o filho que procede indignamente; e entre os irmãos receberá da herança.
Ο φρονιμος υπηρετης θελει εξουσιαζει επι υιου αισχυνης και θελει συμμοιρασθη την κληρονομιαν μεταξυ αδελφων.
O crisol é para a prata, e o forno para o ouro; mas o Senhor é que prova os corações.
Το χωνευτηριον δοκιμαζει τον αργυρον και η καμινος τον χρυσον, ο δε Κυριος τας καρδιας.
O malfazejo atenta para o lábio iníquo; o mentiroso inclina os ouvidos para a língua maligna.
Ο κακοποιος υπακουει εις τα ανομα χειλη ο ψευστης διδει ακροασιν εις την κακην γλωσσαν.
O que escarnece do pobre insulta ao seu Criador; o que se alegra da calamidade não ficará impune.
Οστις περιγελα τον πτωχον, ονειδιζει τον Ποιητην αυτου οστις χαιρει εις συμφορας, δεν θελει μεινει ατιμωρητος.
Coroa dos velhos são os filhos dos filhos; e a glória dos filhos são seus pais.
Τεκνα τεκνων ειναι ο στεφανος των γεροντων και η δοξα των τεκνων οι πατερες αυτων.
Não convém ao tolo a fala excelente; quanto menos ao príncipe o lábio mentiroso!
Χειλη υπεροχης δεν αρμοζουσιν εις τον αφρονα πολυ ολιγωτερον χειλη ψευδους εις τον αρχοντα.
Pedra preciosa é a peita aos olhos de quem a oferece; para onde quer que ele se volte, serve-lhe de proveito.
Το δωρον ειναι ως λιθος πολυτιμος εις τους οφθαλμους του δωροδοκουμενου οπου τουτο εμφανισθη, κατορθονει.
O que perdoa a transgressão busca a amizade; mas o que renova a questão, afastam amigos íntimos.
Οστις κρυπτει παραβασιν, ζητει φιλιαν αλλ οστις επαναλεγει το πραγμα, χωριζει τους στενωτερους φιλους.
Mais profundamente entra a repreensão no prudente, do que cem açoites no insensato.
Περισσοτερον τυπτει ο ελεγχος τον φρονιμον, παρα εκατον μαστιγωσεις τον αφρονα.
O rebelde não busca senão o mal; portanto um mensageiro cruel será enviado contra ele.
Ο κακος ζητει μονον στασεις δια τουτο αγγελος σκληρος θελει πεμφθη κατ αυτου.
Encontre-se o homem com a ursa roubada dos filhotes, mas não com o insensato na sua estultícia.
Ας απαντηση τον ανθρωπον αρκτος στερηθεισα των τεκνων αυτης και ουχι αφρων εν τη μωρια αυτου.
Quanto àquele que torna mal por bem, não se apartará o mal da sua casa.
Οστις αποδιδει κακον αντι καλου, κακον δεν θελει αναχωρησει απο του οικου αυτου.
O princípio da contenda é como o soltar de águas represadas; deixa por isso a porfia, antes que haja rixas.
Οστις αρχιζει φιλονεικιαν, ειναι ως ο εκφραττων υδατα οθεν παυσον απο της φιλονεικιας πριν εξαφθη.
O que justifica o ímpio, e o que condena o justo, são abomináveis ao Senhor, tanto um como o outro.
Ο δικαιονων τον ασεβη και ο καταδικαζων τον δικαιον, αμφοτεροι ειναι βδελυγμα εις τον Κυριον.
De que serve o preço na mão do tolo para comprar a sabedoria, visto que ele não tem entendimento?
Τι χρησιμευουσι τα χρηματα εις την χειρα του αφρονος, δια να αγοραση σοφιαν, αφου δεν εχει γνωσιν;
O amigo ama em todo o tempo; e para a angústia nasce o irmão.
Εν παντι καιρω αγαπα ο φιλος, και ο αδελφος γενναται δια καιρον αναγκης.
O homem falto de entendimento compromete-se, tornando-se fiador na presença do seu vizinho.
Ανθρωπος ενδεης φρενων διδει χειρα και εγγυαται δια τον φιλον αυτου.
O que ama a contenda ama a transgressao; o que faz alta a sua porta busca a ruína.
Ο αγαπων εριδας αγαπα αμαρτηματα ο υπερυψονων την πυλην αυτου ζητει ολεθρον.
O perverso de coração nunca achará o bem; e o que tem a língua dobre virá a cair no mal.
Ο σκολιος την καρδιαν δεν ευρισκει καλον και ο διεστραμμενος την γλωσσαν αυτου πιπτει εις συμφοραν.
O que gera um tolo, para sua tristeza o faz; e o pai do insensato não se alegrará.
Οστις γεννα αφρονα, γεννα αυτον δια λυπην αυτου και ο πατηρ του ανοητου δεν απολαμβανει χαραν.
O coração alegre serve de bom remédio; mas o espírito abatido seca os ossos.
Η ευφραινομενη καρδια διδει ευεξιαν ως ιατρικον το δε κατατεθλιμμενον πνευμα ξηραινει τα οστα.
O ímpio recebe do regaço a peita, para perverter as veredas da justiça.
Ο ασεβης δεχεται δωρον απο του κολπου, δια να διαστρεψη τας οδους της κρισεως.
O alvo do inteligente é a sabedoria; mas os olhos do insensato estão nas extremidades da terra.
Επι του προσωπου του συνετου ειναι σοφια αλλ οι οφθαλμοι του αφρονος βλεπουσιν εις τα ακρα της γης.
O filho insensato é tristeza para seu, pai, e amargura para quem o deu à luz.
Ο αφρων υιος ειναι βαρυθυμια εις τον πατερα αυτου και πικρια εις την γεννησασαν αυτον.
Não é bom punir ao justo, nem ferir aos nobres por causa da sua retidão.
Δεν ειναι ποτε καλον να επιβαλληται ποινη εις τον δικαιον, να επιβουλευηται τις τους αρχοντας δια την ευθυτητα αυτων.
Refreia as suas palavras aquele que possui o conhecimento; e o homem de entendimento é de espírito sereno.
Ο κρατων τους λογους αυτου ειναι γνωστικος ο μακροθυμος ανθρωπος ειναι φρονιμος.
Até o tolo, estando calado, é tido por sábio; e o que cerra os seus lábios, por entendido.
Και αυτος ο αφρων, οταν σιωπα λογιζεται σοφος και ο κλειων τα χειλη αυτου, συνετος.