Proverbs 12

O que ama a correção ama o conhecimento; mas o que aborrece a repreensão é insensato.
Οστις αγαπα παιδειαν, αγαπα γνωσιν αλλ οστις μισει ελεγχον, ειναι αφρων.
O homem de bem alcançará o favor do Senhor; mas ao homem de perversos desígnios ele condenará.
Ο καλος ευρισκει χαριν παρα Κυριου τον δε μηχανευομενον κακα θελει καταδικασει.
O homem não se estabelece pela impiedade; a raiz dos justos, porém, nunca será, removida.
Δεν θελει στερεωθη ανθρωπος δια της ανομιας η ριζα δε των δικαιων θελει μενει ασαλευτος.
A mulher virtuosa é a coroa do seu marido; porém a que procede vergonhosamente é como apodrecimento nos seus ossos.
Η εναρετος γυνη ειναι στεφανος εις τον ανδρα αυτης η δε προξενουσα αισχυνην ειναι ως σαπρια εις τα οστα αυτου.
Os pensamentos do justo são retos; mas os conselhos do ímpio são falsos.
Οι λογισμοι των δικαιων ειναι ευθυτης αι δε βουλαι των ασεβων δολος.
As palavras dos ímpios são emboscadas para derramarem sangue; a boca dos retos, porém, os livrará.
Οι λογοι των ασεβων ενεδρευουσιν αιμα το δε στομα των ευθεων θελει ελευθερωσει αυτους.
Transtornados serão os ímpios, e não serão mais; porém a casa dos justos permanecerá.
Οι ασεβεις καταστρεφονται και δεν υπαρχουσιν ο οικος δε των δικαιων θελει διαμενει.
Segundo o seu entendimento é louvado o homem; mas o perverso decoração é desprezado.
Ο ανθρωπος εγκωμιαζεται κατα την συνεσιν αυτου ο δε διεστραμμενος την καρδιαν θελει εισθαι εις καταφρονησιν.
Melhor é o que é estimado em pouco e tem servo, do que quem se honra a si mesmo e tem falta de pão.
Καλητερος ο ανθρωπος ο μη τιμωμενος και επαρκων εις εαυτον, παρα ο κενοδοξων και στερουμενος αρτου.
O justo olha pela vida dos seus animais; porém as entranhas dos ímpios são crueis.
Ο δικαιος επιμελειται την ζωην του κτηνους αυτου τα δε σπλαγχνα των ασεβων ειναι ανελεημονα.
O que lavra a sua terra se fartará de pão; mas o que segue os ociosos é falto de entendimento.
Ο εργαζομενος την γην αυτου θελει χορτασθη αρτον ο δε ακολουθων τους ματαιοφρονας ειναι ενδεης φρενων.
Deseja o ímpio o despojo dos maus; porém a raiz dos justos produz o seu próprio fruto.
Ο ασεβης ζητει την υπερασπισιν των κακων αλλ η ριζα του δικαιου αναδιδει.
Pela transgressão dos lábios se enlaça o mau; mas o justo escapa da angústia.
Δι αμαρτιαν χειλεων παγιδευεται ο ασεβης ο δε δικαιος εξερχεται εκ στενοχωριας.
Do fruto das suas palavras o homem se farta de bem; e das obras das suas mãos se lhe retribui.
Εκ των καρπων του στοματος αυτου ο ανθρωπος θελει εμπλησθη αγαθων και η αμοιβη των χειρων του ανθρωπου θελει επιστρεψει εις αυτον.
O caminho do insensato é reto aos seus olhos; mas o que dá ouvidos ao conselho é sábio.
Η οδος του αφρονος ειναι ορθη εις τους οφθαλμους αυτου ο δε ακουων συμβουλας ειναι σοφος.
A ira do insensato logo se revela; mas o prudente encobre a afronta.
Ο αφρων φανερονει ευθυς την οργην αυτου ο δε φρονιμος σκεπαζει το ονειδος αυτου.
Quem fala a verdade manifesta a justiça; porém a testemunha falsa produz a fraude.
Ο λαλων αληθειαν αναγγελλει το δικαιον ο δε ψευδομαρτυς δολον.
Há palrador cujas palavras ferem como espada; porém a língua dos sábios traz saúde.
Ο φλυαρος ειναι ως τραυματα μαχαιρας η δε γλωσσα των σοφων, ιασις.
O lábio veraz permanece para sempre; mas a língua mentirosa dura só um momento.
Τα χειλη της αληθειας θελουσιν εισθαι σταθερα διαπαντος η δε ψευδης γλωσσα μονον στιγμιαια.
Engano há no coração dos que maquinam o mal; mas há gozo para os que aconselham a paz.
Δολος ειναι εν τη καρδια των μηχανευομενων κακα ευφροσυνη δε εις τους βουλευομενους ειρηνην.
Nenhuma desgraça sobrevém ao justo; mas os ímpios ficam cheios de males.
Ουδεμια βλαβη θελει συμβη εις τον δικαιον οι δε ασεβεις θελουσιν εμπλησθη κακων.
Os lábios mentirosos são abomináveis ao Senhor; mas os que praticam a verdade são o seu deleite.
Ψευδη χειλη βδελυγμα εις τον Κυριον οι δε ποιουντες αληθειαν ειναι δεκτοι εις αυτον.
O homem prudente encobre o conhecimento; mas o coração dos tolos proclama a estultícia.
Ο φρονιμος ανθρωπος καλυπτει γνωσιν η δε καρδια των αφρονων διακηρυττει μωριαν.
A mão dos diligentes dominará; mas o indolente será tributário servil.
Η χειρ των επιμελων θελει εξουσιαζει οι δε οκνηροι θελουσιν εισθαι υποτελεις.
A ansiedade no coração do homem o abate; mas uma boa palavra o alegra.
Η λυπη εν τη καρδια του ανθρωπου ταπεινονει αυτην ο δε καλος λογος ευφραινει αυτην.
O justo é um guia para o seu próximo; mas o caminho dos ímpios os faz errar.
Ο δικαιος υπερεχει του πλησιον αυτου η δε οδος των ασεβων πλανα αυτους.
O preguiçoso não apanha a sua caça; mas o bem precioso do homem é para o diligente.
Ο οκνηρος δεν επιτυγχανει του θηραματος αυτου τα δε υπαρχοντα του επιμελους ανθρωπου ειναι πολυτιμα.
Na vereda da justiça está a vida; e no seu caminho não há morte.
Εν τη οδω της δικαιοσυνης ειναι ζωη και η πορεια της οδου αυτης δεν φερει εις θανατον.