Proverbs 1

Provérbios de Salomão, filho de Davi, rei de Israel:
Παροιμιαι Σολομωντος, υιου του Δαβιδ, βασιλεως του Ισραηλ,
Para se conhecer a sabedoria e a instrução; para se entenderem as palavras de inteligência;
δια να γνωριση τις σοφιαν και παιδειαν, δια να νοηση λογους φρονησεως,
para se instruir em sábio procedimento, em retidão, justiça e equidade;
δια να λαβη διδασκαλιαν συνεσεως, δικαιοσυνης και κρισεως και ευθυτητος,
para se dar aos simples prudência, e aos jovens conhecimento e bom siso.
δια να δωση νοησιν εις τους απλους, και εις τον νεον μαθησιν και διαγνωσιν.
Ouça também, o sábio e cresça em ciência, e o entendido adquira habilidade,
Ο σοφος ακουων θελει γεινει σοφωτερος, και ο νοημων θελει αποκτησει επιστημην κυβερνησεως
para entender provérbios e parábolas, as palavras dos sábios, e seus enigmas.
ωστε να εννοη παροιμιαν και σκοτεινον λογον, ρησεις σοφων και αινιγματα αυτων.
O temor do Senhor é o princípio do conhecimento; mas os insensatos desprezam a sabedoria e a instrução.
Αρχη σοφιας φοβος Κυριου οι αφρονες καταφρονουσι την σοφιαν και την διδασκαλιαν.
Filho meu, ouve a instrução de teu pai, e não deixes o ensino de tua mãe.
Ακουε, υιε μου, την διδασκαλιαν του πατρος σου, και μη απορριψης τον νομον της μητρος σου.
Porque eles serão uma grinalda de graça para a tua cabeça, e colares para o teu pescoço.
Διοτι ταυτα θελουσιν εισθαι στεφανος χαριτων εις την κορυφην σου και περιδεραιον περι τον τραχηλον σου.
Filho meu, se os pecadores te quiserem seduzir, não consintas.
Υιε μου, εαν θελησωσιν οι αμαρτωλοι να σε δελεασωσι, μη θελησης
Se disserem: Vem conosco; embosquemo-nos para derramar sangue; espreitemos sem razão o inocente;
εαν ειπωσιν, Ελθε μεθ ημων, ας ενεδρευσωμεν δι αιμα, ας επιβουλευθωμεν αναιτιως τον αθωον,
traguemo-los vivos como a sepultura; e inteiros como os que descem à cova;
Ας καταπιωμεν αυτους ζωντας, ως ο αδης, και ολοκληρους ως τους καταβαινοντας εις τον λακκον
acharemos toda sorte de bens preciosos; encheremos as nossas casas de despojos;
θελομεν ευρει παν πολυτιμον αγαθον, θελομεν γεμισει τους οικους ημων απο λαφυρων
lançarás a tua sorte entre nós; teremos todos uma só bolsa;
θες τον κληρον σου μεταξυ ημων, εν βαλαντιον ας ηναι εις παντας ημας
filho meu, não andes no caminho com eles; guarda da sua vereda o teu pé,
υιε μου, μη περιπατησης εν οδω μετ αυτων απεχε τον ποδα σου απο των τριβων αυτων
porque os seus pés correm para o mal, e eles se apressam a derramar sangue.
διοτι οι ποδες αυτων τρεχουσιν εις το κακον, και σπευδουσιν εις το να χυσωσιν αιμα.
Pois debalde se estende a rede à vista de qualquer ave.
Διοτι ματαιως εξαπλονεται δικτυον εμπροσθεν των οφθαλμων παντος πτερωτου.
Mas estes se põem em emboscadas contra o seu próprio sangue, e as suas próprias vidas espreitam.
Διοτι ουτοι ενεδρευουσι κατα του ιδιου αυτων αιματος, επιβουλευονται τας εαυτων ψυχας
Tais são as veredas de todo aquele que se entrega à cobiça; ela tira a vida dos que a possuem.
Τοιαυται ειναι αι οδοι παντος πλεονεκτου η πλεονεξια αφαιρει την ζωην των κυριευομενων υπ αυτης.
A suprema sabedoria altissonantemente clama nas ruas; nas praças levanta a sua voz.
Η σοφια φωναζει εξω, εκπεμπει την φωνην αυτης εν ταις πλατειαις
Do alto dos muros clama; às entradas das portas e na cidade profere as suas palavras:
Κραζει επι κεφαλης των αγορων, εν ταις εισοδοις των πυλων απαγγελλει τους λογους αυτης δια της πολεως, λεγουσα,
Até quando, ó estúpidos, amareis a estupidez? E até quando se deleitarão no escárnio os escarnecedores, e odiarão os insensatos o conhecimento?
Εως ποτε, μωροι, θελετε αγαπα την μωριαν, και οι χλευασται θελουσιν ηδυνεσθαι εις τους χλευασμους αυτων, και οι αφρονες θελουσι μισει την γνωσιν;
Convertei-vos pela minha repreensão; eis que derramarei sobre vós o meu; espírito e vos farei saber as minhas palavras.
Επιστρεψατε προς τους ελεγχους μου ιδου, εγω θελω εκχεει το πνευμα μου εφ υμας, θελω σας καμει να νοησητε τους λογους μου.
Mas, porque clamei, e vós recusastes; porque estendi a minha mão, e não houve quem desse atenção;
Επειδη εγω εκραζον, και σεις δεν υπηκουετε εξετεινον την χειρα μου, και ουδεις προσειχεν
antes desprezastes todo o meu conselho, e não fizestes caso da minha repreensão;
Αλλα κατεφρονειτε πασας τας συμβουλας μου και τους ελεγχους μου δεν εδεχεσθε
também eu me rirei no dia da vossa calamidade; zombarei, quando sobrevier o vosso terror,
δια τουτο και εγω θελω επιγελασει εις τον ολεθρον σας θελω καταχαρη, οταν επελθη ο φοβος σας.
quando o terror vos sobrevier como tempestade, e a vossa calamidade passar como redemoinho, e quando vos sobrevierem aperto e angústia.
Οταν ο φοβος σας επελθη ως ερημωσις και η καταστροφη σας εφορμηση ως ανεμοστροβιλος, οταν η θλιψις και η στενοχωρια ελθωσιν εφ υμας
Então a mim clamarão, mas eu não responderei; diligentemente me buscarão, mas não me acharão.
τοτε θελουσι με επικαλεσθη, αλλα δεν θελω αποκριθη επιμονως θελουσι με εκζητησει, αλλα δεν θελουσι με ευρει.
Porquanto aborreceram o conhecimento, e não preferiram o temor do Senhor;
Διοτι εμισησαν την γνωσιν και τον φοβον του Κυριου δεν εξελεξαν
não quiseram o meu conselho e desprezaram toda a minha repreensão;
δεν ηθελησαν τας συμβουλας μου κατεφρονησαν παντας τους ελεγχους μου
portanto comerão do fruto do seu caminho e se fartarão dos seus próprios conselhos.
δια τουτο θελουσι φαγει απο των καρπων της οδου αυτων και θελουσι χορτασθη απο των κακοβουλιων αυτων.
Porque o desvio dos néscios os matará, e a prosperidade dos loucos os destruirá.
Διοτι η αποστασια των μωρων θελει θανατωσει αυτους, και η αμεριμνησια των αφρονων θελει αφανισει αυτους.
Mas o que me der ouvidos habitará em segurança, e estará tranquilo, sem receio do mal.
Οστις ομως ακουει εμου, θελει κατοικησει εν ασφαλεια και θελει ησυχαζει, μη φοβουμενος κακον.