Job 5

Chama agora; há alguém que te responda; E a qual dentre os entes santos te dirigirás?
Καλεσον τωρα, εαν τις σοι αποκριθη; και προς τινα των αγιων θελεις αποβλεψει;
Pois a dor destrói o louco, e a inveja mata o tolo.
Διοτι η οργη φονευει τον αφρονα, και η αγανακτησις θανατονει τον μωρον.
Bem vi eu o louco lançar raízes; mas logo amaldiçoei a sua habitação:
Εγω ειδον τον αφρονα ριζουμενον αλλ ευθυς προειπα κατηραμενην την κατοικιαν αυτου.
Seus filhos estão longe da segurança, e são pisados nas portas, e não há quem os livre.
Οι υιοι αυτου ειναι μακραν απο της σωτηριας, και καταπιεζονται εμπροσθεν της πυλης, και ουδεις ο ελευθερων
A sua messe é devorada pelo faminto, que até dentre os espinhos a tira; e o laço abre as fauces para a fazenda deles.
των οποιων τον θερισμον κατατρωγει ο πεινων, και αρπαζει αυτον εκ των ακανθων και την περιουσιαν αυτων καταπινει ο διψων.
Porque a aflição não procede do pó, nem a tribulação brota da terra;
Διοτι εκ του χωματος δεν εξερχεται η θλιψις, ουδε η λυπη βλαστανει εκ της γης
mas o homem nasce para a tribulação, como as faíscas voam para cima.
αλλ ο ανθρωπος γενναται δια την λυπην, και οι νεοσσοι των αετων δια να πετωσιν υψηλα.
Mas quanto a mim eu buscaria a Deus, e a Deus entregaria a minha causa;
Αλλ εγω τον Θεον θελω επικαλεσθη, και εν τω Θεω θελω εναποθεσει την υποθεσιν μου
o qual faz coisas grandes e inescrutáveis, maravilhas sem número.
οστις καμνει μεγαλεια ανεξιχνιαστα, θαυμασια αναριθμητα
Ele derrama a chuva sobre a terra, e envia águas sobre os campos.
οστις διδει βροχην επι το προσωπον της γης, και πεμπει υδατα επι το προσωπον των αγρων
Ele põe num lugar alto os abatidos; e os que choram são exaltados à segurança.
οστις υψονει τους ταπεινους, και ανεγειρει εις σωτηριαν τους τεθλιμμενους
Ele frustra as maquinações dos astutos, de modo que as suas mãos não possam levar coisa alguma a efeito.
οστις διασκεδαζει τας βουλας των πανουργων, και δεν δυνανται αι χειρες αυτων να εκτελεσωσι την επιχειρησιν αυτων
Ele apanha os sábios na sua própria astúcia, e o conselho dos perversos se precipita.
οστις συλλαμβανει τους σοφους εν τη πανουργια αυτων και η βουλη των δολιων ανατρεπεται
Eles de dia encontram as trevas, e ao meio-dia andam às apalpadelas, como de noite.
την ημεραν απαντωσι σκοτος, και εν μεσημβρια ψηλαφωσι καθως εν νυκτι.
Mas Deus livra o necessitado da espada da boca deles, e da mão do poderoso.
Τον πτωχον ομως λυτρονει εκ της ρομφαιας, εκ του στοματος αυτων και εκ της χειρος του ισχυρου.
Assim há esperança para o pobre; e a iniquidade tapa a boca.
Και ο πτωχος εχει ελπιδα, της δε ανομιας το στομα εμφραττεται.
Eis que bem-aventurado é o homem a quem Deus corrige; não desprezes, pois, a correção do Todo-Poderoso.
Ιδου, μακαριος ο ανθρωπος, τον οποιον ελεγχει ο Θεος δια τουτο μη καταφρονει την παιδειαν του Παντοδυναμου
Pois ele faz a ferida, e ele mesmo a liga; ele fere, e as suas mãos curam.
διοτι αυτος πληγονει και επιδενει κτυπα, και αι χειρες αυτου ιατρευουσιν.
Em seis angústias te livrará, e em sete o mal não te tocará.
Εν εξ θλιψεσι θελει σε ελευθερωσει και εν τη εβδομη δεν θελει σε εγγισει κακον.
Na fome te livrará da morte, e na guerra do poder da espada.
Εν τη πεινη θελει σε λυτρωσει εκ θανατου και εν πολεμω εκ χειρος ρομφαιας.
Do açoite da língua estarás abrigado, e não temerás a assolação, quando chegar.
Απο μαστιγος γλωσσης θελεις εισθαι πεφυλαγμενος και δεν θελεις φοβηθη απο του επερχομενου ολεθρου.
Da assolação e da fome te rirás, e dos animais da terra não terás medo.
Τον ολεθρον και την πειναν θελεις καταγελα και δεν θελεις φοβηθη απο των θηριων της γης.
Pois até com as pedras do campo terás a tua aliança, e as feras do campo estarão em paz contigo.
Διοτι θελεις εχει συμμαχιαν μετα των λιθων της πεδιαδος και τα θηρια του αγρου θελουσιν ειρηνευει μετα σου.
Saberás que a tua tenda está em paz; visitarás o teu rebanho, e nada te faltará.
Και θελεις γνωρισει οτι ειρηνη ειναι εν τη σκηνη σου, και θελεις επισκεφθη την κατοικιαν σου, και δεν θελει σοι λειπει ουδεν.
Também saberás que se multiplicará a tua descendência e a tua posteridade como a erva da terra.
Και θελεις γνωρισει οτι ειναι πολυ το σπερμα σου, και οι εκγονοι σου ως η βοτανη της γης.
Em boa velhice irás à sepultura, como se recolhe o feixe de trigo a seu tempo.
Θελεις ελθει εις τον ταφον εν βαθει γηρατι, καθως συσσωρευεται η θημωνια του σιτου εν τω καιρω αυτης.
Eis que isso já o havemos inquirido, e assim o é; ouve-o, e conhece-o para teu bem.
Ιδου, τουτο εξιχνιασαμεν, ουτως εχει ακουσον αυτο και γνωρισον εν σεαυτω.