Job 38

Depois disso o Senhor respondeu a Jó dum redemoinho, dizendo:
Τοτε απεκριθη ο Κυριος προς τον Ιωβ εκ του ανεμοστροβιλου και ειπε
Quem é este que escurece o conselho com palavras sem conhecimento?
Τις ουτος, οστις σκοτιζει την βουλην μου δια λογων ασυνετων;
Agora cinge os teus lombos, como homem; porque te perguntarei, e tu me responderás.
Ζωσον ηδη την οσφυν σου ως ανηρ διοτι θελω σε ερωτησει, και φανερωσον μοι.
Onde estavas tu, quando eu lançava os fundamentos da terra? Faze-mo saber, se tens entendimento.
Που ησο οτε εθεμελιονον την γην; απαγγειλον, εαν εχης συνεσιν.
Quem lhe fixou as medidas, se é que o sabes? Ou quem a mediu com o cordel?
Τις εθεσε τα μετρα αυτης, εαν εξευρης; η τις ηπλωσε σταθμην επ αυτην;
Sobre que foram firmadas as suas bases, ou quem lhe assentou a pedra de esquina,
Επι τινος ειναι εστηριγμενα τα θεμελια αυτης; η τις εθεσε τον ακρογωνιαιον λιθον αυτης,
quando juntas cantavam as estrelas da manhã, e todos os filhos de Deus bradavam de júbilo?
οτε τα αστρα της αυγης εψαλλον ομου και παντες οι υιοι του Θεου ηλαλαζον;
Ou quem encerrou com portas o mar, quando este rompeu e saiu da madre;
η τις συνεκλεισε την θαλασσαν με θυρας, οτε εξορμωσα εξηλθεν εκ μητρας;
quando eu lhe pus nuvens por vestidura, e escuridão por faixas,
οτε περιεβαλον αυτην με νεφελην και με ομιχλην εσπαργανωσα αυτην,
e lhe tracei limites, pondo-lhe portas e ferrolhos,
και περιωρισα αυτην δια προσταγματος μου, και εβαλον μοχλους και πυλας,
e lhe disse: Até aqui virás, porém não mais adiante; e aqui se quebrarão as tuas ondas orgulhosas?
και ειπα, Εως αυτου θελεις ερχεσθαι και δεν θελεις υπερβη και εδω θελει συντριβεσθαι η υπερηφανια των κυματων σου;
Desde que começaram os teus dias, deste tu ordem à madrugada, ou mostraste à alva o seu lugar,
Προσεταξας συ την πρωιαν επι των ημερων σου; εδειξας εις την αυγην τον τοπον αυτης,
para que agarrasse nas extremidades da terra, e os ímpios fossem sacudidos dela?
δια να πιαση τα εσχατα της γης, ωστε οι κακουργοι να εκτιναχθωσιν απ αυτης;
A terra se transforma como o barro sob o selo; e todas as coisas se assinalam como as cores dum vestido.
Αυτη μεταμορφουται ως πηλος σφραγιζομενος και τα παντα παρουσιαζονται ως στολη.
E dos ímpios é retirada a sua luz, e o braço altivo se quebranta.
Και το φως των ασεβων αφαιρειται απ αυτων, ο δε βραχιων των υπερηφανων συντριβεται.
Acaso tu entraste até os mananciais do mar, ou passeaste pelos recessos do abismo?
Εισηλθες εως των πηγων της θαλασσης; η περιεπατησας εις εξιχνιασιν της αβυσσου;
Ou foram-te descobertas as portas da morte, ou viste as portas da sombra da morte?
Ηνοιχθησαν εις σε του θανατου αι πυλαι; η ειδες τας θυρας της σκιας του θανατου;
Compreendeste a largura da terra? Faze-mo saber, se sabes tudo isso.
Εγνωρισας το πλατος της γης; απαγγειλον, εαν ενοησας παντα ταυτα.
Onde está o caminho para a morada da luz? E, quanto às trevas, onde está o seu lugar,
Που ειναι η οδος της κατοικιας του φωτος; και του σκοτους, που ειναι ο τοπος αυτου,
para que às tragas aos seus limites, e para que saibas as veredas para a sua casa?
δια να συλλαβης αυτο εις το οριον αυτου και να γνωρισης τας τριβους της οικιας αυτου;
De certo tu o sabes, porque já então eras nascido, e porque é grande o número dos teus dias!
Γνωριζεις αυτο, διοτι τοτε εγεννηθης; η διοτι ο αριθμος των ημερων σου ειναι πολυς;
Acaso entraste nos tesouros da neve, e viste os tesouros da saraiva,
Εισηλθες εις τους θησαυρους της χιονος; η ειδες τους θησαυρους της χαλαζης,
que eu tenho reservado para o tempo da angústia, para o dia da peleja e da guerra?
τους οποιους φυλαττω δια τον καιρον της θλιψεως δια την ημεραν της μαχης και του πολεμου;
Onde está o caminho para o lugar em que se reparte a luz, e se espalha o vento oriental sobre a terra?
Δια τινος οδου διαδιδεται το φως, η ο ανατολικος ανεμος διαχεεται επι την γην;
Quem abriu canais para o aguaceiro, e um caminho para o relâmpago do trovão;
Τις ηνοιξε ρυακας δια τας ραγδαιας βροχας, η δρομον δια την αστραπην της βροντης,
para fazer cair chuva numa terra, onde não há ninguém, e no deserto, em que não há gente;
δια να φερη βροχην επι γην ακατοικητον, εις ερημον, οπου ανθρωπος δεν υπαρχει,
para fartar a terra deserta e assolada, e para fazer crescer a tenra relva?
δια να χορταση την αβατον και ακατοικητον, και να αναβλαστηση τον βλαστον της χλοης;
A chuva porventura tem pai? Ou quem gerou as gotas do orvalho?
Εχει πατερα η βροχη; η τις εγεννησε τας σταγονας της δροσου;
Do ventre de quem saiu o gelo? E quem gerou a geada do céu?
Απο μητρας τινος εξερχεται ο παγος; και την παχνην του ουρανου, τις εγεννησε;
Como pedra as águas se endurecem, e a superfície do abismo se congela.
Τα υδατα σκληρυνονται ως λιθος, και το προσωπον της αβυσσου πηγνυεται.
Podes atar as cadeias das Plêiades, ou soltar os atilhos do Oriom?
Δυνασαι να δεσμευσης τας γλυκειας επιρροας της Πλειαδος η να λυσης τα δεσμα τον Ωριωνος;
Ou fazer sair as constelações a seu tempo, e guiar a ursa com seus filhos?
Δυνασαι να εκβαλης τα Ζωδια εις τον καιρον αυτων; η δυνασαι να οδηγησης τον Αρκτουρον μετα των υιων αυτου;
Sabes tu as ordenanças dos céus, ou podes estabelecer o seu domínio sobre a terra?
Γνωριζεις τους νομους του ουρανου; δυνασαι να διαταξης τας επιρροας αυτου επι την γην;
Ou podes levantar a tua voz até as nuvens, para que a abundância das águas te cubra?
Δυνασαι να υψωσης την φωνην σου εις τα νεφη, δια να σε σκεπαση αφθονια υδατων;
Ou ordenarás aos raios de modo que saiam? Eles te dirão: Eis-nos aqui?
Δυνασαι να αποστειλης αστραπας, ωστε να εξελθωσι και να ειπωσι προς σε, Ιδου, ημεις;
Quem pôs sabedoria nas densas nuvens, ou quem deu entendimento ao meteoro?
Τις εβαλε σοφιαν εντος του ανθρωπου; η τις εδωκε συνεσιν εις την καρδιαν αυτου;
Quem numerará as nuvens pela sabedoria? Ou os odres do céu, quem os esvaziará,
Τις δυναται να αριθμηση τα νεφη δια σοφιας; η τις δυναται να κενονη τα δοχεια του ουρανου,
quando se funde o pó em massa, e se pegam os torrões uns aos outros?
δια να χωνευθη το χωμα εις συμπηξιν και οι βωλοι να συγκολλωνται;
Podes caçar presa para a leoa, ou satisfazer a fome dos filhos dos leões,
Θελεις κυνηγησει θηραμα δια τον λεοντα; η χορτασει την ορεξιν των σκυμνων,
quando se agacham nos covis, e estão à espreita nas covas?
οταν κοιτωνται εν τοις σπηλαιοις και καθηνται εις τους κρυπτηρας δια να ενεδρευωσι;
Quem prepara ao corvo o seu alimento, quando os seus pintainhos clamam a Deus e andam vagueando, por não terem o que comer?
Τις ετοιμαζει εις τον κορακα την τροφην αυτου, οταν οι νεοσσοι αυτου κραζωσι προς τον Θεον, περιπλανωμενοι δι ελλειψιν τροφης;