Job 21

Então Jó respondeu:
Και απεκριθη ο Ιωβ και ειπεν
Ouvi atentamente as minhas palavras; seja isto a vossa consolação.
Ακουσατε μετα προσοχης την ομιλιαν μου, και τουτο ας ηναι αντι των παρηγοριων σας.
Sofrei-me, e eu falarei; e, havendo eu falado, zombai.
Υποφερετε με να λαλησω και αφου λαλησω, εμπαιζετε.
É porventura do homem que eu me queixo? Mas, ainda que assim fosse, não teria motivo de me impacientar?
Μη εις ανθρωπον παραπονουμαι εγω; δια τι λοιπον να μη ταραχθη το πνευμα μου;
Olhai para mim, e pasmai, e ponde a mão sobre a boca.
Εμβλεψατε εις εμε και θαυμασατε, και βαλετε χειρα επι στοματος.
Quando me lembro disto, me perturbo, e a minha carne estremece de horror.
Μονον να ενθυμηθω, ταραττομαι, και τρομος κυριευει την σαρκα μου.
Por que razão vivem os ímpios, envelhecem, e ainda se robustecem em poder?
Δια τι οι ασεβεις ζωσι, γηρασκουσι, μαλιστα ακμαζουσιν εις πλουτη;
Os seus filhos se estabelecem à vista deles, e os seus descendentes perante os seus olhos.
Το σπερμα αυτων στερεουται εμπροσθεν αυτων μετ αυτων, και τα εκγονα αυτων εμπροσθεν των οφθαλμων αυτων.
As suas casas estão em paz, sem temor, e a vara de Deus não está sobre eles.
Αι οικιαι αυτων ειναι ασφαλεις απο φοβου και ραβδος Θεου δεν ειναι επ αυτους.
O seu touro gera, e não falha; pare a sua vaca, e não aborta.
Ο βους αυτων συλλαμβανει και δεν αποτυγχανει η δαμαλις αυτων τικτει και δεν αποβαλλει.
Eles fazem sair os seus pequeninos, como a um rebanho, e suas crianças andam saltando.
Απολυουσι τα τεκνα αυτων ως προβατα, και τα παιδια αυτων σκιρτωσι.
Levantam a voz, ao som do tamboril e da harpa, e regozijam-se ao som da flauta.
Λαμβανουσι το τυμπανον και την κιθαραν και ευφραινονται εις τον ηχον του οργανου.
Na prosperidade passam os seus dias, e num momento descem à cova.
Διαγουσι τας ημερας αυτων εν αγαθοις και εν μια στιγμη καταβαινουσιν εις τον αδην.
Eles dizem a Deus: retira-te de nós, pois não desejamos ter conhecimento dos teus caminhos.
Και λεγουσι προς τον Θεον, αποστηθι αφ ημων, διοτι δεν θελομεν να γνωρισωμεν τας οδους σου
Que é o Todo-Poderoso, para que nós o sirvamos? E que nos aproveitará, se lhe fizermos orações?
τι ειναι ο Παντοδυναμος δια να δουλευωμεν αυτον; και τι ωφελουμεθα επικαλουμενοι αυτον;
Vede, porém, que eles não têm na mão a prosperidade; esteja longe de mim o conselho dos ímpios!
Ιδου, τα αγαθα αυτων δεν ειναι εν τη χειρι αυτων μακραν απ εμου η βουλη των ασεβων.
Quantas vezes sucede que se apague a lâmpada dos ímpios? Que lhes sobrevenha a sua destruição? Que Deus na sua ira lhes reparta dores?
Ποσακις σβυνεται ο λυχνος των ασεβων, και ερχεται η καταστροφη αυτων επ αυτους Ο Θεος διαμοιραζει εις αυτους ωδινας εν τη οργη αυτου.
Que eles sejam como a palha diante do vento, e como a pragana, que o redemoinho arrebata?
Ειναι ως αχυρον εμπροσθεν του ανεμου και ως κονιορτος, τον οποιον αρπαζει ο ανεμοστροβιλος.
Deus, dizeis vós, reserva a iniquidade do pai para seus filhos, mas é a ele mesmo que Deus deveria punir, para que o conheça.
Ο Θεος φυλαττει την ποινην της ανομιας αυτων δια τους υιους αυτων ανταποδιδει εις αυτους, και θελουσι γνωρισει τουτο.
Vejam os seus próprios olhos a sua ruina, e beba ele do furor do Todo-Poderoso.
Οι οφθαλμοι αυτων θελουσιν ιδει την καταστροφην αυτων, και θελουσι πιει απο του θυμου του Παντοδυναμου.
Pois, que lhe importa a sua casa depois de morto, quando lhe for cortado o número dos seus meses?
Διοτι ο ασεβης ποιαν ηδονην εχει μεθ εαυτον εν τω οικω αυτου, αφου κοπη εις το μεσον ο αριθμος των μηνων αυτου;
Acaso se ensinará ciência a Deus, a ele que julga os excelsos?
Θελει διδαξει τις τον Θεον γνωσιν; και αυτος κρινει τους υψηλους.
Um morre em plena prosperidade, inteiramente sossegado e tranquilo;
Ο μεν αποθνησκει εν τω ακρω της ευδαιμονιας αυτου, ενω ειναι κατα παντα ευτυχης και ησυχος
com os seus baldes cheios de leite, e a medula dos seus ossos umedecida.
τα πλευρα αυτου ειναι πληρη παχους, και τα οστα αυτου ποτιζονται μυελον.
Outro, ao contrário, morre em amargura de alma, não havendo provado do bem.
Ο δε αποθνησκει εν πικρια ψυχης, και ποτε δεν εφαγεν εν ευφροσυνη.
Juntamente jazem no pó, e os vermes os cobrem.
Θελουσι κοιτεσθαι ομου εν τω χωματι, και σκωληκες θελουσι σκεπασει αυτους.
Eis que conheço os vossos pensamentos, e os maus intentos com que me fazeis injustiça.
Ιδου, γνωριζω τους διαλογισμους σας, και τας πονηριας τας οποιας μηχανασθε κατ εμου.
Pois dizeis: Onde está a casa do príncipe, e onde a tenda em que morava o ímpio?
Διοτι λεγετε, Που ο οικος του αρχοντος; και που η σκηνη της κατοικησεως των ασεβων;
Porventura não perguntastes aos viandantes? E não aceitais o seu testemunho,
Δεν ηρωτησατε τους διαβαινοντας την οδον; και τα σημεια αυτων δεν καταλαμβανετε;
de que o mau é preservado no dia da destruição, e poupado no dia do furor?
Οτι ο ασεβης φυλαττεται εις ημεραν αφανισμου, εις ημεραν οργης φερεται.
Quem acusará diante dele o seu caminho? E quem lhe dará o pago do que fez?
Τις θελει φανερωσει εμπροσθεν αυτου την οδον αυτου; και τις θελει ανταποδωσει εις αυτον ο, τι αυτος επραξε;
Ele é levado para a sepultura, e vigiam-lhe o túmulo.
και αυτος θελει φερθη εις τον ταφον, και θελει διαμενει εν τω μνηματι.
Os torrões do vale lhe são doces, e o seguirão todos os homens, como ele o fez aos inumeráveis que o precederam.
Οι βωλοι της κοιλαδος θελουσιν εισθαι γλυκεις εις αυτον, και πας ανθρωπος θελει υπαγει κατοπιν αυτου, καθως αναριθμητοι προπορευονται αυτου.
Como, pois, me ofereceis consolações vãs, quando nas vossas respostas só resta falsidade?
Πως λοιπον με παρηγορειτε ματαιως, αφου εις τας αποκρισεις σας μενει ψευδος;