Job 13

Eis que os meus olhos viram tudo isto, e os meus ouvidos o ouviram e entenderam.
Ιδου, ταυτα παντα ειδεν ο οφθαλμος μου το ωτιον μου ηκουσε και ενοησε ταυτα.
O que vós sabeis também eu o sei; não vos sou inferior.
Καθως γνωριζετε σεις, γνωριζω και εγω δεν ειμαι κατωτερος υμων.
Mas eu falarei ao Todo-Poderoso, e quero defender-me perante Deus.
Αλλ ομως θελω λαλησει προς τον Παντοδυναμον, και επιθυμω να διαλεχθω μετα του Θεου.
Vós, porém, sois forjadores de mentiras, e vós todos, médicos que não valem nada.
Σεις δε εισθε εφευρεται ψευδους εισθε παντες ιατροι ανωφελεις.
Oxalá vos calásseis de todo, pois assim passaríeis por sábios.
Ειθε να εσιωπατε πανταπασι και τουτο ηθελεν εισθαι εις εσας σοφια.
Ouvi agora a minha defesa, e escutai os argumentos dos meus lábios.
Ακουσατε τωρα τους λογους μου, και προσεξατε εις τας δικαιολογιας των χειλεων μου.
Falareis falsamente por Deus, e por ele proferireis mentiras?
Θελετε λαλει αδικα υπερ του Θεου; και θελετε προφερει δολια υπερ αυτου;
Fareis aceitação da sua pessoa? Contendereis a favor de Deus?
Θελετε καμει προσωποληψιαν υπερ αυτου; θελετε δικολογησει υπερ του Θεου;
Ser-vos-ia bom, se ele vos esquadrinhasse? Ou zombareis dele, como quem zomba de um homem?
Ειναι καλον να σας εξιχνιαση; η καθως ανθρωπος περιγελα ανθρωπον, θελετε περιγελα αυτον;
Certamente vos repreenderá, se em oculto vos deixardes levar de respeitos humanos.
Εξαπαντος θελει σας εξελεγξει, εαν κρυφιως προσωποληπτητε.
Não vos amedrontará a sua majestade? E não cairá sobre vós o seu terror?
Το μεγαλειον αυτου δεν θελει σας τρομαξει, και ο φοβος αυτου πεσει εφ υμας;
As vossas máximas são provérbios de cinza; as vossas defesas são torres de barro.
τα απομνημονευματα σας ισοδυναμουσι με κονιορτον, τα προπυργια σας με προπυργια χωματος.
Calai-vos perante mim, para que eu fale, e venha sobre mim o que vier.
Σιωπησατε, αφησατε με, δια να λαλησω εγω, και ας ελθη επ εμε ο, τι δηποτε.
Tomarei a minha carne entre os meus dentes, e porei a minha vida na minha mão.
δια τι πιανω τας σαρκας μου με τους οδοντας μου και βαλλω την ζωην μου εις την χειρα μου;
Ainda que ele me mate, eu nele confiarei; contudo defenderei os meus caminhos diante dele.
Και αν με θανατονη, εγω θελω ελπιζει εις αυτον πλην θελω υπερασπισθη τας οδους μου ενωπιον αυτου.
Também isso será a minha salvação, pois o ímpio não virá perante ele.
Αυτος μαλιστα θελει εισθαι η σωτηρια μου διοτι δεν θελει ελθει ενωπιον αυτου υποκριτης.
Ouvi atentamente as minhas palavras, e chegue aos vossos ouvidos a minha declaração.
Ακροασθητε προσεκτικως τον λογον μου, και την παραστασιν μου με τα ωτα σας.
Eis que já pus em ordem a minha causa, e sei que serei achado justo:
Ιδου τωρα, διεταξα την κρισιν μου εξευρω οτι εγω θελω δικαιωθη.
Quem é o que contenderá comigo? Pois então me calaria e renderia o espírito.
Τις ειναι εκεινος οστις θελει αντιδιαλεχθη μετ εμου, δια να σιωπησω τωρα και να εκπνευσω;
Concede-me somente duas coisas; então não me esconderei do teu rosto:
Μονον δυο μη καμης εις εμε τοτε δεν θελω κρυφθη απο του προσωπου σου
desvia a tua mão rara longe de mim, e não me amedronte o teu terror.
την χειρα σου απομακρυνον απ εμου και ο φοβος σου ας μη με τρομαξη.
Então chama tu, e eu responderei; ou eu falarei, e me responde tu.
Επειτα καλεσον, και εγω θελω αποκριθη η ας λαλησω, και αποκριθητι μοι.
Quantas iniquidades e pecados tenho eu? Faze-me saber a minha transgressão e o meu pecado.
Ποσαι ειναι αι ανομιαι μου και αι αμαρτιαι μου; φανερωσον μοι το εγκλημα μου και την αμαρτιαν μου.
Por que escondes o teu rosto, e me tens por teu inimigo?
Δια τι κρυπτεις το προσωπον σου και με θεωρεις ως εχθρον σου;
Acossarás uma folha arrebatada pelo vento? E perseguirás o restolho seco?
Θελεις κατατριψει φυλλον φερομενον υπο του ανεμου; και θελεις κατατρεξει αχυρον ξηρον;
Pois escreves contra mim coisas amargas, e me fazes herdar os erros da minha mocidade;
Διοτι γραφεις πικριας εναντιον μου, και αποδιδεις εις εμε τας ανομιας της νεοτητος μου
também pões no tronco os meus pés, e observas todos os meus caminhos, e marcas um termo ao redor dos meus pés,
και βαλλεις τους ποδας μου εις δεσμα, και παραφυλαττεις πασας τας οδους μου σημειονεις τα ιχνη των ποδων εμου
apesar de eu ser como uma coisa podre que se consome, e como um vestido, ao qual rói a traça.
οστις φθειρεται ως πραγμα σεσηπος, ως ενδυμα σκωληκοβρωτον.