I Corinthians 13

Ainda que eu falasse as línguas dos homens e dos anjos, e não tivesse amor, seria como o metal que soa ou como o címbalo que retine.
Εαν λαλω τας γλωσσας των ανθρωπων και των αγγελων, αγαπην δε μη εχω, εγεινα χαλκος ηχων η κυμβαλον αλαλαζον.
E ainda que tivesse o dom de profecia, e conhecesse todos os mistérios e toda a ciência, e ainda que tivesse toda fé, de maneira tal que transportasse os montes, e não tivesse amor, nada seria.
Και εαν εχω προφητειαν και εξευρω παντα τα μυστηρια και πασαν την γνωσιν, και εαν εχω πασαν την πιστιν, ωστε να μετατοπιζω ορη, αγαπην δε μη εχω, ειμαι ουδεν.
E ainda que distribuísse todos os meus bens para sustento dos pobres, e ainda que entregasse o meu corpo para ser queimado, e não tivesse amor, nada disso me aproveitaria.
Και εαν παντα τα υπαρχοντα μου διανειμω, και εαν παραδωσω το σωμα μου δια να καυθω, αγαπην δε μη εχω, ουδεν ωφελουμαι.
O amor é sofredor, é benigno; o amor não é invejoso; o amor não se vangloria, não se ensoberbece,
Η αγαπη μακροθυμει, αγαθοποιει, η αγαπη δεν φθονει, η αγαπη δεν αυθαδιαζει, δεν επαιρεται,
não se porta inconvenientemente, não busca os seus próprios interesses, não se irrita, não suspeita mal;
δεν ασχημονει, δεν ζητει τα εαυτης, δεν παροξυνεται, δεν διαλογιζεται το κακον,
não se regozija com a injustiça, mas se regozija com a verdade;
δεν χαιρει εις την αδικιαν, συγχαιρει δε εις την αληθειαν
tudo sofre, tudo crê, tudo espera, tudo suporta.
παντα ανεχεται, παντα πιστευει, παντα ελπιζει, παντα υπομενει.
O amor jamais acaba; mas havendo profecias, serão aniquiladas; havendo línguas, cessarão; havendo ciência, desaparecerá;
Η αγαπη ουδεποτε εκπιπτει τα αλλα ομως, ειτε προφητειαι ειναι, θελουσι καταργηθη ειτε γλωσσαι, θελουσι παυσει ειτε γνωσις, θελει καταργηθη.
porque, em parte conhecemos, e em parte profetizamos;
Διοτι κατα μερος γινωσκομεν και κατα μερος προφητευομεν
mas, quando vier o que é perfeito, então o que é em parte será aniquilado.
οταν ομως ελθη το τελειον, τοτε το κατα μερος θελει καταργηθη.
Quando eu era menino, pensava como menino; mas, logo que cheguei a ser homem, acabei com as coisas de menino.
Οτε ημην νηπιος, ως νηπιος ελαλουν, ως νηπιος εφρονουν, ως νηπιος εσυλλογιζομην οτε ομως εγεινα ανηρ, κατηργησα τα του νηπιου.
Porque agora vemos como por espelho, em enigma, mas então veremos face a face; agora conheço em parte, mas então conhecerei plenamente, como também sou plenamente conhecido.
Διοτι τωρα βλεπομεν δια κατοπτρου αινιγματωδως, τοτε δε προσωπον προς προσωπον τωρα γνωριζω κατα μερος, τοτε δε θελω γνωρισει καθως και εγνωρισθην.
Agora, pois, permanecem a fé, a esperança, o amor, estes três; mas o maior destes é o amor.
Τωρα δε μενει πιστις, ελπις, αγαπη, τα τρια ταυτα. μεγαλητερα δε τουτων ειναι η αγαπη.