Psalms 81

Cantai alegremente a Deus, nossa fortaleza; erguei alegres vozes ao Deus de Jacó.

Sevincinizi dile getirin gücümüz olan Tanrı’ya, Sevinç çığlıkları atın Yakup’un Tanrısı’na!

Entoai um salmo, e fazei soar o adufe, a suave harpa e o saltério.

Çalgıya başlayın, tef çalın, Tatlı sesli lir ve çenk çınlatın.

Tocai a trombeta pela lua nova, pela lua cheia, no dia da nossa festa.

[] Yeni Ay’da, dolunayda, Boru çalın bayram günümüzde.

Pois isso é um estatuto para Israel, e uma ordenança do Deus de Jacó.

Çünkü bu İsrail için bir kuraldır, Yakup’un Tanrısı’nın ilkesidir.

Ordenou-o por decreto em José, quando saiu contra a terra do Egito. Ouvi uma voz que não conhecia, dizendo:

Tanrı Mısır’a karşı yürüdüğünde, Yusuf soyuna koydu bu koşulu. Orada tanımadığım bir ses işittim:

Livrei da carga o seu ombro; as suas mãos ficaram livres dos cestos.

“Sırtındaki yükü kaldırdım, Ellerin küfeden kurtuldu” diyordu,

Na angústia clamaste e te livrei; respondi-te no lugar oculto dos trovões; provei-te junto às águas de Meribá.

[] “Sıkıntıya düşünce seslendin, seni kurtardım, Gök gürlemesinin ardından sana yanıt verdim, Meriva sularında seni sınadım. Sela

Ouve-me, povo meu, e eu te admoestarei; ó Israel, se me escutasses!

“Dinle, ey halkım, seni uyarıyorum; Ey İsrail, keşke beni dinlesen!

Não haverá em ti deus estranho, nem te prostrarás ante um deus estrangeiro.

[] Aranızda yabancı ilah olmasın, Başka bir ilaha tapmayın!

Eu sou o Senhor teu Deus, que te tirei da terra do Egito; abre bem a tua boca, e eu a encherei.

Seni Mısır’dan çıkaran Tanrın RAB benim. Ağzını iyice aç, doldurayım!

Mas o meu povo não ouviu a minha voz, e Israel não me quis.

“Ama halkım sesimi dinlemedi, İsrail bana boyun eğmek istemedi.

Pelo que eu os entreguei à obstinação dos seus corações, para que andassem segundo os seus próprios conselhos.

Ben de onları inatçı yürekleriyle baş başa bıraktım, Bildikleri gibi yaşasınlar diye.

Oxalá me escutasse o meu povo! Oxalá Israel andasse nos meus caminhos!

Keşke halkım beni dinleseydi, İsrail yollarımda yürüseydi!

Em breve eu abateria os seus inimigos, e voltaria a minha mão contra os seus adversários.

Düşmanlarını hemen yere serer, Hasımlarına el kaldırırdım!

Os que odeiam ao Senhor o adulariam, e a sorte deles seria eterna.

Benden nefret edenler bana boyun eğerdi, Bu böyle sonsuza dek sürerdi.

E eu te sustentaria com o trigo mais fino; e com o mel saído da rocha eu te saciaria.

Oysa sizleri en iyi buğdayla besler, Kayadan akan balla doyururdum.”