1. Home
  2. Pair
  3. PorAR
  4. TurNTB
  5. Ps.109

Psalms 109

109:1
Ó Deus do meu louvor, não te cales;
Ey övgüler sunduğum Tanrı, Sessiz kalma!
109:2
pois a boca do ímpio e a boca fraudulenta se abrem contra mim; falam contra mim com uma língua mentirosa.
Çünkü kötüler, yalancılar Bana karşı ağzını açtı, Karalıyorlar beni.
109:3
Eles me cercam com palavras de ódio, e pelejam contra mim sem causa.
Nefret dolu sözlerle beni kuşatıp Yok yere bana savaş açtılar.
109:4
Em paga do meu amor são meus adversários; mas eu me dedico à oração.
Sevgime karşılık bana düşman oldular, Bense dua etmekteyim.
109:5
Retribuem-me o mal pelo bem, e o ódio pelo amor.
İyiliğime kötülük, Sevgime nefretle karşılık verdiler.
109:6
Põe sobre ele um ímpio, e esteja à sua direita um acusador.
Kötü bir adam koy düşmanın başına, Sağında onu suçlayan biri dursun!
109:7
Quando ele for julgado, saia condenado; e em pecado se lhe torne a sua oração!
Yargılanınca suçlu çıksın, Duası bile günah sayılsın!
109:8
Sejam poucos os seus dias, e outro tome o seu ofício!
[] Ömrü kısa olsun, Görevini bir başkası üstlensin!
109:9
Fiquem órfãos os seus filhos, e viúva a sua mulher!
Çocukları öksüz, Karısı dul kalsın!
109:10
Andem errantes os seus filhos, e mendiguem; esmolem longe das suas habitações assoladas.
Çocukları avare gezip dilensin, Yıkık evlerinden uzakta yiyecek arasın!
109:11
O credor lance mão de tudo quanto ele tenha, e despojem-no os estranhos do fruto do seu trabalho!
Bütün malları tefecinin ağına düşsün, Emeğini yabancılar yağmalasın!
109:12
Não haja ninguém que se compadeça dele, nem haja quem tenha pena dos seus órfãos!
Kimse ona sevgi göstermesin, Öksüzlerine acıyan olmasın!
109:13
Seja extirpada a sua posteridade; o seu nome seja apagado na geração seguinte!
Soyu kurusun, Bir kuşak sonra adı silinsin!
109:14
Esteja na memória do Senhor a iniquidade de seus pais; e não se apague o pecado de sua mãe!
Atalarının suçları RAB’bin önünde anılsın, Annesinin günahı silinmesin!
109:15
Antes estejam sempre perante o Senhor, para que ele faça desaparecer da terra a memória deles!
Günahları hep RAB’bin önünde dursun, RAB anılarını yok etsin yeryüzünden!
109:16
Porquanto não se lembrou de usar de benignidade; antes perseguiu o varão aflito e o necessitado, como também o quebrantado de coração, para o matar.
Çünkü düşmanım sevgi göstermeyi düşünmedi, Ölesiye baskı yaptı mazluma, yoksula, Yüreği kırık insana.
109:17
Visto que amou a maldição, que ela lhe sobrevenha! Como não desejou a bênção, que ela se afaste dele!
Sevdiği lanet başına gelsin! Madem kutsamaktan hoşlanmıyor, Uzak olsun ondan kutsamak!
109:18
Assim como se vestiu de maldição como dum vestido, assim penetre ela nas suas entranhas como água, e em seus ossos como azeite!
Laneti bir giysi gibi giydi, Su gibi içine, yağ gibi kemiklerine işlesin lanet!
109:19
Seja para ele como o vestido com que ele se cobre, e como o cinto com que sempre anda cingido!
Bir giysi gibi onu örtünsün, Bir kuşak gibi hep onu sarsın!
109:20
Seja este, da parte do Senhor, o galardão dos meus adversários, e dos que falam mal contra mim!
Düşmanlarıma, beni kötüleyenlere, RAB böyle karşılık versin!
109:21
Mas tu, ó Deus, meu Senhor age em meu favor por amor do teu nome; pois que é boa a tua benignidade, livra-me;
Ama sen, ey Egemen RAB, Adın uğruna bana ilgi göster; Kurtar beni, iyiliğin, sevgin uğruna!
109:22
pois sou pobre e necessitado, e dentro de mim está ferido o meu coração.
Çünkü düşkün ve yoksulum, Yüreğim yaralı içimde.
109:23
Eis que me vou como a sombra que declina; sou arrebatado como o gafanhoto.
Batan güneş gibi geçip gidiyorum, Çekirge gibi silkilip atılıyorum.
109:24
Os meus joelhos estão enfraquecidos pelo jejum, e a minha carne perde a sua gordura.
Dizlerim titriyor oruç tutmaktan; Bir deri bir kemiğe döndüm.
109:25
Eu sou para eles objeto de opróbrio; ao me verem, meneiam a cabeça.
[] Düşmanlarıma yüzkarası oldum; Beni görünce kafalarını sallıyorlar!
109:26
Ajuda-me, Senhor, Deus meu; salva-me segundo a tua benignidade.
Yardım et bana, ya RAB Tanrım; Kurtar beni sevgin uğruna!
109:27
Saibam que nisto está a tua mão, e que tu, Senhor, o fizeste.
Bilsinler bu işte senin elin olduğunu, Bunu senin yaptığını, ya RAB!
109:28
Amaldiçoem eles, mas abençoa tu; fiquem confundidos os meus adversários; mas alegre-se o teu servo!
Varsın lanet etsin onlar, sen kutsa beni, Bana saldıranlar utanacak, Ben kulunsa sevineceğim.
109:29
Vistam-se de ignomínia os meus acusadores, e cubram-se da sua própria vergonha como dum manto!
Rezilliğe bürünsün beni suçlayanlar, Kaftan giyer gibi utançlarıyla örtünsünler!
109:30
Muitas graças darei ao Senhor com a minha boca;
RAB’be çok şükredeceğim, Kalabalığın arasında O’na övgüler dizeceğim;
109:31
Pois ele se coloca à direita do poder, para o salvar dos que o condenam.
Çünkü O yoksulun sağında durur, Onu yargılayanlardan kurtarmak için.

© bibleglot.com