Psalms 104

Bendize, ó minha alma, ao Senhor! Senhor, Deus meu, tu és magnificentíssimo! Estás vestido de honra e de majestade,

RAB’be övgüler sun, ey gönlüm! Ya RAB Tanrım, ne ulusun! Görkem ve yücelik kuşanmışsın,

tu que te cobres de luz como de um manto, que estendes os céus como uma cortina.

Bir kaftana bürünür gibi ışığa bürünmüşsün. Gökleri bir çadır gibi geren,

És tu que pões nas águas os vigamentos da tua morada, que fazes das nuvens o teu carro, que andas sobre as asas do vento;

Evini yukarıdaki sular üzerine kuran, Bulutları kendine savaş arabası yapan, Rüzgarın kanatları üzerinde gezen,

que fazes dos ventos teus mensageiros, dum fogo abrasador os teus ministros.

[] Rüzgarları kendine haberci, Yıldırımları hizmetkâr eden sensin.

Lançaste os fundamentos da terra, para que ela não fosse abalada em tempo algum.

Yeryüzünü temeller üzerine kurdun, Asla sarsılmasın diye.

Tu a cobriste do abismo, como dum vestido; as águas estavam sobre as montanhas.

Engini ona bir giysi gibi giydirdin, Sular dağların üzerinde durdu.

À tua repreensão fugiram; à voz do teu trovão puseram-se em fuga.

Sen kükreyince sular kaçtı, Göğü gürletince hemen çekildi.

Elevaram-se as montanhas, desceram os vales, até o lugar que lhes determinaste.

Dağları aşıp derelere aktı, Onlar için belirlediğin yerlere doğru.

Limite lhes traçaste, que não haviam de ultrapassar, para que não tornassem a cobrir a terra.

Bir sınır koydun önlerine, Geçmesinler, gelip yeryüzünü bir daha kaplamasınlar diye.

És tu que nos vales fazes rebentar nascentes, que correm entre as colinas.

Vadilerde fışkırttığın pınarlar, Dağların arasından akar.

Dão de beber a todos os animais do campo; ali os asnos monteses matam a sua sede.

Bütün kır hayvanlarını suvarır, Yaban eşeklerinin susuzluğunu giderirler.

Junto delas habitam as aves dos céus; dentre a ramagem fazem ouvir o seu canto.

Kuşlar yanlarında yuva kurar, Dalların arasında ötüşürler.

Da tua alta morada regas os montes; a terra se farta do fruto das tuas obras.

Gökteki evinden dağları sularsın, Yeryüzü işlerinin meyvesine doyar.

Fazes crescer erva para os animais, e a verdura para uso do homem, de sorte que da terra tire o alimento,

Hayvanlar için ot, İnsanların yararı için bitkiler yetiştirirsin; İnsanlar ekmeğini topraktan çıkarsın diye,

o vinho que alegra o seu coração, o azeite que faz reluzir o seu rosto, e o pão que lhe fortalece o coração.

Yüreklerini sevindiren şarabı, Yüzlerini güldüren zeytinyağını, Güçlerini artıran ekmeği hep sen verirsin.

Saciam-se as árvores do Senhor, os cedros do Líbano que ele plantou,

RAB’bin ağaçları, Kendi diktiği Lübnan sedirleri suya doyar.

nos quais as aves se aninham, e a cegonha, cuja casa está nos ciprestes.

Kuşlar orada yuva yapar, Leyleğin evi ise çamlardadır.

Os altos montes são um refúgio para as cabras montesas, e as rochas para os querogrilos.

Yüksek dağlar dağ keçilerinin uğrağı, Kayalar kaya tavşanlarının sığınağıdır.

Designou a lua para marcar as estações; o sol sabe a hora do seu ocaso.

Mevsimleri göstersin diye ayı, Batacağı zamanı bilen güneşi yarattın.

Fazes as trevas, e vem a noite, na qual saem todos os animais da selva.

Karartırsın ortalığı, gece olur, Başlar kıpırdamaya orman hayvanları.

Os leões novos os animais bramam pela presa, e de Deus buscam o seu sustento.

Genç aslan av peşinde kükrer, Tanrı’dan yiyecek ister.

Quando nasce o sol, logo se recolhem e se deitam nos seus covis.

Güneş doğunca İnlerine çekilir, yatarlar.

Então sai o homem para a sua lida e para o seu trabalho, até a tarde.

İnsan işine gider, Akşama dek çalışmak için.

Ó Senhor, quão multiformes são as tuas obras! Todas elas as fizeste com sabedoria; a terra está cheia das tuas riquezas.

Ya RAB, ne çok eserin var! Hepsini bilgece yaptın; Yeryüzü yarattıklarınla dolu.

Eis também o vasto e espaçoso mar, no qual se movem seres inumeráveis, animais pequenos e grandes.

İşte uçsuz bucaksız denizler, İçinde kaynaşan sayısız canlılar, Büyük küçük yaratıklar.

Ali andam os navios, e o leviatã que formaste para nele folgar.

Orada gemiler dolaşır, İçinde oynaşsın diye yarattığın Livyatan da orada.

Todos esperam de ti que lhes dês o sustento a seu tempo.

Hepsi seni bekliyor, Yiyeceklerini zamanında veresin diye.

Tu lho dás, e eles o recolhem; abres a tua mão, e eles se fartam de bens.

Sen verince onlar toplar, Sen elini açınca onlar iyiliğe doyar.

Escondes o teu rosto, e ficam perturbados; se lhes tiras a respiração, morrem, e voltam para o seu pó.

Yüzünü gizleyince dehşete kapılırlar, Soluklarını kesince ölüp toprak olurlar.

Envias o teu fôlego, e são criados; e assim renovas a face da terra.

Ruhun’u gönderince var olurlar, Yeryüzüne yeni yaşam verirsin.

Permaneça para sempre a glória do Senhor; regozije-se o Senhor nas suas obras;

RAB’bin görkemi sonsuza dek sürsün! Sevinsin RAB yaptıklarıyla!

ele olha para a terra, e ela treme; ele toca nas montanhas, e elas fumegam.

O bakınca yeryüzü titrer, O dokununca dağlar tüter.

Cantarei ao Senhor enquanto eu viver; cantarei louvores ao meu Deus enquanto eu existir.

Ömrümce RAB’be ezgiler söyleyecek, Var oldukça Tanrım’ı ilahilerle öveceğim.

Seja-lhe agradável a minha meditação; eu me regozijarei no Senhor.

Düşüncem O’na hoş görünsün, Sevincim RAB olsun!

Sejam extirpados da terra os pecadores, e não subsistam mais os ímpios. Bendize, ó minha alma, ao Senhor. Louvai ao Senhor.

Tükensin dünyadaki günahlılar, Yok olsun artık kötüler! RAB’be övgüler sun, ey gönlüm! RAB’be övgüler sunun!