Lamentations 5

Lembra-te, Senhor, do que nos tem sucedido; considera, e olha para o nosso opróbrio.

Anımsa, ya RAB, başımıza geleni, Bak da utancımızı gör.

A nossa herdade passou a estranhos, e as nossas casas a forasteiros.

Mülkümüz yabancılara geçti, Evlerimiz ellere.

çrfãos somos sem pai, nossas mães são como viuvas.

Öksüz kaldık, babasız, Annelerimiz dul kadınlara döndü.

A nossa água por dinheiro a bebemos, por preço vem a nossa lenha.

Suyumuzu parayla içtik, Odunumuzu parayla almak zorunda kaldık.

Os nossos perseguidores estão sobre os nossos pescoços; estamos cansados, e não temos descanso.

Bizi kovalayanlar ensemizde, Yorgun düştük, rahatımız yok.

Aos egípcios e aos assírios estendemos as mãos, para nos fartarmos de pão.

Ekmek için Mısır’a, Asur’a el açtık.

Nossos pais pecaram, e já não existem; e nós levamos as suas iniquidades.

Atalarımız günah işledi, Ama artık onlar yok; Suçlarının cezasını biz yüklendik.

Escravos dominam sobre nós; ninguém há que nos arranque da sua mão.

Köleler üstümüzde saltanat sürüyor, Bizi ellerinden kurtaracak kimse yok.

Com perigo de nossas vidas obtemos o nosso pão, por causa da espada do deserto.

Çöldeki kılıçlı haydutlar yüzünden Ekmeğimizi canımız pahasına kazanıyoruz.

Nossa pele está abraseada como um forno, por causa do ardor da fome.

Kıtlığın yakıcı sıcağından Derimiz fırın gibi kızardı.

Forçaram as mulheres em Sião, as virgens nas cidades de Judá.

Siyon’da kadınların, Yahuda kentlerinde erden kızların ırzına geçtiler.

Príncipes foram enforcados pelas mãos deles; as faces dos anciãos não foram respeitadas.

Önderler ellerinden asıldı, Yaşlılar saygı görmedi.

Mancebos levaram a mó; meninos tropeçaram sob fardos de lenha.

Değirmen taşını gençler çevirdi, Çocuklar odun yükü altında tökezledi.

Os velhos já não se assentam nas portas, os mancebos já não cantam.

Yaşlılar kent kapısında oturmaz oldu, Gençler saz çalmaz oldu.

Cessou o gozo de nosso coração; converteu-se em lamentação a nossa dança.

Yüreğimizin sevinci durdu, Oyunumuz yasa döndü.

Caiu a coroa da nossa cabeça; ai de nós, porque pecamos!

Taç düştü başımızdan, Vay başımıza! Çünkü günah işledik.

Portanto desmaiou o nosso coração; por isso se escureceram os nossos olhos.

Bu yüzden yüreğimiz baygın, Bunlardan ötürü gözlerimiz karardı.

Pelo monte de Sião, que está assolado, andam os chacais.

Viran olan Siyon Dağı’nın üstünde Çakallar geziyor!

Tu, Senhor, permaneces eternamente; e o teu trono subsiste de geração em geração.

[] Ama sen, sonsuza dek tahtında oturursun, ya RAB, Egemenliğin kuşaklar boyu sürer.

Por que te esquecerias de nós para sempre, por que nos desampararias por tanto tempo?

Niçin bizi hep unutuyorsun, Neden bizi uzun süre terk ediyorsun?

Converte-nos a ti, Senhor, e seremos convertidos; renova os nossos dias como dantes;

Bizi kendine döndür, ya RAB, döneriz, Eski günlerimizi geri ver.

se é que não nos tens de todo rejeitado, se é que não estás sobremaneira irado contra nos.

Bizi büsbütün attıysan, Bize çok öfkelenmiş olmalısın.