Job 6

Então Jó, respondendo, disse:

Eyüp şöyle yanıtladı:

Oxalá de fato se pesasse a minhá magoa, e juntamente na balança se pusesse a minha calamidade!

“Keşke üzüntüm tartılabilse, Acım teraziye konabilseydi!

Pois, na verdade, seria mais pesada do que a areia dos mares; por isso é que as minhas palavras têm sido temerárias.

Denizlerin kumundan ağır gelirdi, Bu yüzden abuk sabuk konuştum.

Porque as flechas do Todo-Poderoso se cravaram em mim, e o meu espírito suga o veneno delas; os terrores de Deus se arregimentam contra mim.

Çünkü Her Şeye Gücü Yeten’in okları içimde, Ruhum onların zehirini içiyor, Tanrı’nın dehşetleri karşıma dizildi.

Zurrará o asno montês quando tiver erva? Ou mugirá o boi junto ao seu pasto?:

Otu olan yaban eşeği anırır mı, Yemi olan öküz böğürür mü?

Pode se comer sem sal o que é insípido? Ou há gosto na clara do ovo?

Tatsız bir şey tuzsuz yenir mi, Yumurta akında tat bulunur mu?

Nessas coisas a minha alma recusa tocar, pois são para mim qual comida repugnante.

Böyle yiyeceklere dokunmak istemiyorum, Beni hasta ediyorlar.

Quem dera que se cumprisse o meu rogo, e que Deus me desse o que anelo!

“Keşke dileğim yerine gelse, Tanrı özlediğimi bana verse!

Que fosse do agrado de Deus esmagar-me; que soltasse a sua mão, e me exterminasse!

Kerem edip beni ezse, Elini çabuk tutup yaşam bağımı kesse!

Isto ainda seria a minha consolação, e exultaria na dor que não me poupa; porque não tenho negado as palavras do Santo.

Yine avunur, Amansız derdime karşın sevinirdim, Çünkü Kutsal Olan’ın sözlerini yadsımadım.

Qual é a minha força, para que eu espere? Ou qual é o meu fim, para que me porte com paciência?

Gücüm nedir ki, bekleyeyim? Sonum nedir ki, sabredeyim?

É a minha força a força da pedra? Ou é de bronze a minha carne?

Taş kadar güçlü müyüm, Etim tunçtan mı?

Na verdade não há em mim socorro nenhum. Não me desamparou todo o auxílio eficaz?

Çaresiz kalınca Kendimi kurtaracak gücüm mü olur?

Ao que desfalece devia o amigo mostrar compaixão; mesmo ao que abandona o temor do Todo-Poderoso.

“Kederli insana dost sevgisi gerekir, Her Şeye Gücü Yeten’den korkmaktan vazgeçse bile.

Meus irmãos houveram-se aleivosamente, como um ribeiro, como a torrente dos ribeiros que passam,

Kardeşlerim kuru bir dere gibi beni aldattı; Hani gürül gürül akan dereler vardır,

os quais se turvam com o gelo, e neles se esconde a neve;

Eriyen buzlarla taşan, Kar sularıyla beslenen,

no tempo do calor vão minguando; e quando o calor vem, desaparecem do seu lugar.

Ama kurak mevsimde akmayan, Sıcakta yataklarında tükenen dereler... İşte öyle aldattılar beni.

As caravanas se desviam do seu curso; sobem ao deserto, e perecem.

O dereler için kervanlar yolundan sapar, Çöle çıkıp yok olurlar. Tema’nın kervanları su arar, Saba’dan gelen yolcular umutla bakar.

As caravanas de Tema olham; os viandantes de Sabá por eles esperam.

O dereler için kervanlar yolundan sapar, Çöle çıkıp yok olurlar. Tema’nın kervanları su arar, Saba’dan gelen yolcular umutla bakar.

Ficam envergonhados por terem confiado; e, chegando ali, se confundem.

Ama oraya varınca umut bağladıkları için utanır, Hayal kırıklığına uğrarlar.

Agora, pois, tais vos tornastes para mim; vedes a minha calamidade e temeis.

Artık siz de bir hiç oldunuz, Dehşete kapılıp korkuyorsunuz.

Acaso disse eu: Dai-me um presente? Ou: Fazei-me uma oferta de vossos bens?

‘Benim için bir şey verin’ Ya da, ‘Rüşvet verip Beni düşmanın elinden kurtarın, Acımasızların elinden alın’ dedim mi?

Ou: Livrai-me das mãos do adversário? Ou: Resgatai-me das mãos dos opressores?

‘Benim için bir şey verin’ Ya da, ‘Rüşvet verip Beni düşmanın elinden kurtarın, Acımasızların elinden alın’ dedim mi?

Ensinai-me, e eu me calarei; e fazei-me entender em que errei.

“Bana öğretin, susayım, Yanlışımı gösterin.

Quão poderosas são as palavras da boa razão! Mas que é o que a vossa arguição reprova?

Doğru söz acıdır! Ama tartışmalarınız neyi kanıtlıyor?

Acaso pretendeis reprovar palavras, embora sejam as razões do desesperado como vento?

Sözlerimi düzeltmek mi istiyorsunuz? Çaresizin sözlerini boş laf mı sayıyorsunuz?

Até quereis lançar sortes sobre o órfão, e fazer mercadoria do vosso amigo.

Öksüzün üzerine kura çeker, Arkadaşınızın üzerine pazarlık ederdiniz.

Agora, pois, por favor, olhai para, mim; porque de certo à vossa face não mentirei.

“Şimdi lütfedip bana bakın, Yüzünüze karşı yalan söyleyecek değilim ya.

Mudai de parecer, peço-vos, não haja injustiça; sim, mudai de parecer, que a minha causa é justa.

Bırakın artık, haksızlık etmeyin, Bir daha düşünün, davamda haklıyım.

Há iniquidade na minha língua? Ou não poderia o meu paladar discernir coisas perversas?

Ağzımdan haksız bir söz çıkıyor mu, Damağım kötü niyeti ayırt edemiyor mu?