Job 27

E prosseguindo Jó em seu discurso, disse:

Eyüp anlatmaya devam etti:

Vive Deus, que me tirou o direito, e o Todo-Poderoso, que me amargurou a alma;

“Hakkımı elimden alan Tanrı’nın varlığı hakkı için, Bana acı çektiren Her Şeye Gücü Yeten’in hakkı için,

enquanto em mim houver alento, e o sopro de Deus no meu nariz,

İçimde yaşam belirtisi olduğu sürece, Tanrı’nın soluğu burnumda olduğu sürece,

não falarão os meus lábios iniquidade, nem a minha língua pronunciará engano.

Ağzımdan kötü söz çıkmayacak, Dilimden yalan dökülmeyecek.

Longe de mim que eu vos dê razão; até que eu morra, nunca apartarei de mim a minha integridade.

Size asla hak vermeyecek, Son soluğumu verene dek suçsuz olduğumu söyleyeceğim.

ë minha justiça me apegarei e não a largarei; o meu coração não reprova dia algum da minha vida.

Doğruluğuma sarılacak, onu bırakmayacağım, Yaşadığım sürece vicdanım beni suçlamayacak.

Seja como o ímpio o meu inimigo, e como o perverso aquele que se levantar contra mim.

“Düşmanlarım kötüler gibi, Bana saldıranlar haksızlar gibi cezalandırılsın.

Pois qual é a esperança do ímpio, quando Deus o cortar, quando Deus lhe arrebatar a alma?

Tanrısız insanın umudu nedir Tanrı onu yok ettiğinde, canını aldığında?

Acaso Deus lhe ouvirá o clamor, sobrevindo-lhe a tribulação?

Başına sıkıntı geldiğinde, Tanrı feryadını duyar mı?

Deleitar-se-á no Todo-Poderoso, ou invocará a Deus em todo o tempo?

Her Şeye Gücü Yeten’den zevk alır mı? Her zaman Tanrı’ya yakarır mı?

Ensinar-vos-ei acerca do poder de Deus, e não vos encobrirei o que está com o Todo-Poderoso.

“Tanrı’nın gücünü size öğreteceğim, Her Şeye Gücü Yeten’in tasarısını gizlemeyeceğim.

Eis que todos vós já vistes isso; por que, pois, vos entregais completamente à vaidade?

Aslında siz, hepiniz gördünüz bunu, Öyleyse ne diye boş boş konuşuyorsunuz?

Esta é da parte de Deus a porção do ímpio, e a herança que os opressores recebem do Todo-Poderoso:

“Kötünün Tanrı’dan alacağı pay, Zorbanın Her Şeye Gücü Yeten’den alacağı miras şudur:

Se os seus filhos se multiplicarem, será para a espada; e a sua prole não se fartará de pão.

Çocukları ne kadar çok olursa olsun, kılıçla öldürülecek, Soyu yeterince ekmek bulamayacaktır.

Os que ficarem dele, pela peste serão sepultados, e as suas viúvas não chorarão.

Sağ kalanlar hastalıktan ölüp gömülecek, Dul karıları ağlamayacaktır.

Embora amontoe prata como pó, e acumule vestes como barro,

Kötü insan kum gibi gümüş yığsa, Yığınla giysi biriktirse,

ele as pode acumular, mas o justo as vestirá, e o inocente repartirá a prata.

Onun biriktirdiğini doğru insan giyecek, Gümüşü suçsuz paylaşacak.

A casa que ele edifica é como a teia da aranha, e como a cabana que o guarda faz.

Evini güve kozası gibi inşa eder, Bekçinin kurduğu çardak gibi.

Rico se deita, mas não o fará mais; abre os seus olhos, e já se foi a sua riqueza.

Zengin olarak yatar, ama bu öyle sürmez, Gözlerini açtığında hepsi yok olup gitmiştir.

Pavores o alcançam como um dilúvio; de noite o arrebata a tempestade.

Dehşet onu sel gibi basar, Kasırga gece kapar götürür.

O vento oriental leva-o, e ele se vai; sim, varre-o com ímpeto do seu lugar:

Doğu rüzgarı onu uçurup götürür, Yerinden silip süpürür.

Pois atira contra ele, e não o poupa, e ele foge precipitadamente do seu poder.

Acımasızca üzerine eser, Elinden kaçmaya çalışırken.

Bate palmas contra ele, e assobia contra ele do seu lugar.

Onunla alay ederek el çırpar, Yerinden ıslık çalar.”