Job 13

Eis que os meus olhos viram tudo isto, e os meus ouvidos o ouviram e entenderam.

“İşte, gözlerim her şeyi gördü, Kulağım duydu, anladı.

O que vós sabeis também eu o sei; não vos sou inferior.

Sizin bildiğinizi ben de biliyorum, Sizden aşağı kalmam.

Mas eu falarei ao Todo-Poderoso, e quero defender-me perante Deus.

Ama ben Her Şeye Gücü Yeten’le konuşmak, Davamı Tanrı’yla tartışmak istiyorum.

Vós, porém, sois forjadores de mentiras, e vós todos, médicos que não valem nada.

Sizlerse yalan düzüyorsunuz, Hepiniz değersiz hekimlersiniz.

Oxalá vos calásseis de todo, pois assim passaríeis por sábios.

Keşke büsbütün sussanız! Sizin için bilgelik olurdu bu.

Ouvi agora a minha defesa, e escutai os argumentos dos meus lábios.

Şimdi davamı dinleyin, Yakınmama kulak verin.

Falareis falsamente por Deus, e por ele proferireis mentiras?

Tanrı adına haksızlık mı edeceksiniz? O’nun adına yalan mı söyleyeceksiniz?

Fareis aceitação da sua pessoa? Contendereis a favor de Deus?

O’nun tarafını mı tutacaksınız? Tanrı’nın davasını mı savunacaksınız?

Ser-vos-ia bom, se ele vos esquadrinhasse? Ou zombareis dele, como quem zomba de um homem?

Sizi sorguya çekerse, iyi mi olur? İnsanları aldattığınız gibi O’nu da mı aldatacaksınız?

Certamente vos repreenderá, se em oculto vos deixardes levar de respeitos humanos.

Gizlice O’nun tarafını tutarsanız, Kuşkusuz sizi azarlar.

Não vos amedrontará a sua majestade? E não cairá sobre vós o seu terror?

O’nun görkemi sizi yıldırmaz mı? Dehşeti üzerinize düşmez mi?

As vossas máximas são provérbios de cinza; as vossas defesas são torres de barro.

Anlattıklarınız kül kadar değersizdir, Savunduklarınızsa çamurdan farksız.

Calai-vos perante mim, para que eu fale, e venha sobre mim o que vier.

“Susun, bırakın ben konuşayım, Başıma ne gelirse gelsin.

Tomarei a minha carne entre os meus dentes, e porei a minha vida na minha mão.

Hayatım tehlikeye girecekse girsin, Canım zora düşecekse düşsün.

Ainda que ele me mate, eu nele confiarei; contudo defenderei os meus caminhos diante dele.

Beni öldürecek, umudum kalmadı, Hiç olmazsa yürüdüğüm yolun doğruluğunu yüzüne karşı savunayım.

Também isso será a minha salvação, pois o ímpio não virá perante ele.

Aslında bu benim kurtuluşum olacak, Çünkü tanrısız bir adam O’nun karşısına çıkamaz.

Ouvi atentamente as minhas palavras, e chegue aos vossos ouvidos a minha declaração.

Sözlerimi iyi dinleyin, Kulaklarınızdan çıkmasın söyleyeceklerim.

Eis que já pus em ordem a minha causa, e sei que serei achado justo:

İşte davamı hazırladım, Haklı çıkacağımı biliyorum.

Quem é o que contenderá comigo? Pois então me calaria e renderia o espírito.

Kim suçlayacak beni? Biri varsa susar, son soluğumu veririm.

Concede-me somente duas coisas; então não me esconderei do teu rosto:

“Yalnız şu iki şeyi lütfet, Tanrım, O zaman kendimi senden gizlemeyeceğim:

desvia a tua mão rara longe de mim, e não me amedronte o teu terror.

Elini üstümden çek Ve dehşetinle beni yıldırma.

Então chama tu, e eu responderei; ou eu falarei, e me responde tu.

Sonra beni çağır, yanıtlayayım, Ya da bırak ben konuşayım, sen yanıtla.

Quantas iniquidades e pecados tenho eu? Faze-me saber a minha transgressão e o meu pecado.

Suçlarım, günahlarım ne kadar? Bana suçumu, günahımı göster.

Por que escondes o teu rosto, e me tens por teu inimigo?

Niçin yüzünü gizliyorsun, Beni düşman gibi görüyorsun?

Acossarás uma folha arrebatada pelo vento? E perseguirás o restolho seco?

Rüzgarın sürüklediği yaprağa dönmüşüm, Beni mi korkutacaksın? Kuru samanı mı kovalayacaksın?

Pois escreves contra mim coisas amargas, e me fazes herdar os erros da minha mocidade;

Çünkü hakkımda acı şeyler yazıyor, Gençliğimde işlediğim günahları bana miras veriyorsun.

também pões no tronco os meus pés, e observas todos os meus caminhos, e marcas um termo ao redor dos meus pés,

Ayaklarımı tomruğa vuruyor, Yollarımı gözetliyor, İzimi sürüyorsun.

apesar de eu ser como uma coisa podre que se consome, e como um vestido, ao qual rói a traça.

“Oysa insan telef olmuş, çürük bir şey, Güve yemiş giysi gibidir.