Job 30

Mas agora zombam de mim os de menos idade do que eu, cujos pais teria eu desdenhado de pôr com os cães do meu rebanho.

Nguni't ngayo'y silang bata kay sa akin ay nagsisitawa sa akin, na ang mga magulang ay di ko ibig na malagay na kasama ng mga aso ng aking kawan.

Pois de que me serviria a força das suas mãos, homens nos quais já pereceu o vigor?

Oo, ang kalakasan ng kanilang kamay, sa ano ko mapapakinabangan? Mga taong ang kalusugan ng gulang ay lumipas na.

De míngua e fome emagrecem; andam roendo pelo deserto, lugar de ruínas e desolação.

Sila'y lata sa pangangailangan at sa kagutom; kanilang nginangata ang tuyong lupa, sa kadiliman ng kasalatan at kapahamakan.

Apanham malvas junto aos arbustos, e o seu mantimento são as raízes dos zimbros.

Sila'y nagsisibunot ng mga malvas sa tabi ng mabababang punong kahoy; at ang mga ugat ng enebro ay siyang kanilang pinakapagkain.

São expulsos do meio dos homens, que gritam atrás deles, como atrás de um ladrão.

Sila'y pinalayas mula sa gitna ng mga tao; sila'y sumisigaw sa likuran nila, na gaya ng sa likuran ng isang magnanakaw.

Têm que habitar nos desfiladeiros sombrios, nas cavernas da terra e dos penhascos.

Upang sila'y magsitahan sa nakatatakot na mga libis, sa mga puwang ng lupa, at ng mga bato.

Bramam entre os arbustos, ajuntam-se debaixo das urtigas.

Sa gitna ng mabababang punong kahoy ay nagsisiangal; sa ilalim ng mga tinikan ay nangapipisan.

São filhos de insensatos, filhos de gente sem nome; da terra foram enxotados.

Mga anak ng mga mangmang, oo, mga anak ng mga walang puring tao; sila'y mga itinapon mula sa lupain.

Mas agora vim a ser a sua canção, e lhes sirvo de provérbio.

At ngayon ay naging kantahin nila ako, Oo, ako'y kasabihan sa kanila.

Eles me abominam, afastam-se de mim, e no meu rosto não se privam de cuspir.

Kanilang kinayayamutan ako, nilalayuan nila ako, at hindi sila nagpipigil ng paglura sa aking mukha.

Porquanto Deus desatou a minha corda e me humilhou, eles sacudiram de si o freio perante o meu rosto.

Sapagka't kinalag niya ang kaniyang panali, at pinighati ako, at kanilang inalis ang paningkaw sa harap ko.

ë direita levanta-se gente vil; empurram os meus pés, e contra mim erigem os seus caminhos de destruição.

Sa aking kanan ay tumatayo ang tanga; itinutulak nila ang aking mga paa, at kanilang pinapatag laban sa akin ang kanilang mga paraan ng paghamak.

Estragam a minha vereda, promovem a minha calamidade; não há quem os detenha.

Kanilang sinisira ang aking landas, kanilang isinusulong ang aking kapahamakan, mga taong walang tumulong.

Vêm como por uma grande brecha, por entre as ruínas se precipitam.

Tila dumarating sila sa isang maluwang na pasukan: sa gitna ng kasiraan ay nagsisigulong sila.

Sobrevieram-me pavores; é perseguida a minha honra como pelo vento; e como nuvem passou a minha felicidade.

Mga kakilabutan ay dumadagan sa akin, kanilang tinatangay ang aking karangalan na gaya ng hangin; at ang aking kaginhawahan ay napaparam na parang alapaap.

E agora dentro de mim se derrama a minha alma; os dias da aflição se apoderaram de mim.

At ngayo'y nanglulupaypay ang aking kaluluwa sa loob ko; mga kaarawan ng pagkapighati ay humawak sa akin.

De noite me são traspassados os ossos, e o mal que me corrói não descansa.

Sa gabi ay nagaantakan ang aking mga buto, at ang mga antak na nagpapahirap sa akin ay hindi nagpapahinga.

Pela violência do mal está desfigurada a minha veste; como a gola da minha túnica, me aperta.

Sa matinding karahasan ng aking sakit ay nagiging katuwa ang aking suot: tumatali sa akin sa palibot na gaya ng leeg ng aking baro.

Ele me lançou na lama, e fiquei semelhante ao pó e à cinza.

Inihahagis niya ako sa banlik, at ako'y naging parang alabok at mga abo.

Clamo a ti, e não me respondes; ponho-me em pé, e não atentas para mim.

Ako'y dumadaing sa iyo, at hindi mo ako sinasagot: ako'y tumatayo, at minamasdan mo ako.

Tornas-te cruel para comigo; com a força da tua mão me persegues.

Ikaw ay naging mabagsik sa akin: sa pamamagitan ng kapangyarihan ng iyong kamay ay hinahabol mo ako.

Levantas-me sobre o vento, fazes-me cavalgar sobre ele, e dissolves-me na tempestade.

Itinataas mo ako sa hangin, pinasasakay mo ako roon; at tinutunaw mo ako sa bagyo.

Pois eu sei que me levarás à morte, e à casa do ajuntamento destinada a todos os viventes.

Sapagka't talastas ko na iyong dadalhin ako sa kamatayan, at sa bahay na takda sa lahat na may buhay.

Contudo não estende a mão quem está a cair? Ou não clama por socorro na sua calamidade?

Gayon man ang isa ay di ba naguunat ng kamay sa kaniyang pagkahulog? O sa kaniyang kasakunaan kung kaya sisigaw ng tulong?

Não chorava eu sobre aquele que estava aflito? Ou não se angustiava a minha alma pelo necessitado?

Hindi ko ba iniyakan yaong nasa kabagabagan? Hindi ba ang aking kaluluwa ay nakikidamay sa mapagkailangan?

Todavia aguardando eu o bem, eis que me veio o mal, e esperando eu a luz, veio a escuridão.

Pagka ako'y humahanap ng mabuti, ang kasamaan nga ang dumarating: at pagka ako'y naghihintay ng liwanag ay kadiliman ang dumarating.

As minhas entranhas fervem e não descansam; os dias da aflição me surpreenderam.

Ang aking puso'y nababagabag at walang pahinga; mga araw ng kapighatian ay dumating sa akin.

Denegrido ando, mas não do sol; levanto-me na congregação, e clamo por socorro.

Ako'y yumayaong tumatangis na walang araw; ako'y tumatayo sa kapulungan at humihinging tulong.

Tornei-me irmão dos chacais, e companheiro dos avestruzes.

Ako'y kapatid ng mga chakal, at mga kasama ng mga avestruz.

A minha pele enegrece e se me cai, e os meus ossos estão queimados do calor.

Ang aking balat ay maitim, at natutuklap, at ang aking mga buto ay nagpapaltos.

Pelo que se tornou em pranto a minha harpa, e a minha flauta em voz dos que choram.

Kaya't ang aking alpa ay naging panangis, at ang aking flauta ay naging tinig ng umiiyak.