Lamentations 5

Lembra-te, Senhor, do que nos tem sucedido; considera, e olha para o nosso opróbrio.
 Tänk, HERRE, på vad som har vederfarits oss  skåda ned och se till vår smälek.
A nossa herdade passou a estranhos, e as nossas casas a forasteiros.
 Vår arvedel har kommit i främlingars ägo,  våra hus i utlänningars.5 Mos. 28,30 f.
çrfãos somos sem pai, nossas mães são como viuvas.
 Vi hava blivit värnlösa, vi hava ingen fader;  våra mödrar äro såsom änkor.
A nossa água por dinheiro a bebemos, por preço vem a nossa lenha.
 Vattnet som tillhör oss få vi dricka allenast för penningar;  vår egen ved måste vi betala.
Os nossos perseguidores estão sobre os nossos pescoços; estamos cansados, e não temos descanso.
 Våra förföljare äro oss på halsen;  huru trötta vi än äro, unnas oss dock ingen vila.
Aos egípcios e aos assírios estendemos as mãos, para nos fartarmos de pão.
 Vi hava måst giva oss under Egypten,  under Assyrien, för att få bröd till att mätta oss med.
Nossos pais pecaram, e já não existem; e nós levamos as suas iniquidades.
 Våra fäder hava syndat, de äro icke mer,  vi måste bära deras missgärningar.2 Mos. 20,5. Jer. 31,29. Hes. 18,2.
Escravos dominam sobre nós; ninguém há que nos arranque da sua mão.
 Trälar få råda över oss;  ingen finnes, som rycker oss ur deras våld.
Com perigo de nossas vidas obtemos o nosso pão, por causa da espada do deserto.
 Med fara för vårt liv hämta vi vårt bröd,  bärga det undan öknens svärd.
Nossa pele está abraseada como um forno, por causa do ardor da fome.
 Vår hud är glödande såsom en ugn,  för brännande hungers skull.
Forçaram as mulheres em Sião, as virgens nas cidades de Judá.
 Kvinnorna kränkte man i Sion,  jungfrurna i Juda städer.
Príncipes foram enforcados pelas mãos deles; as faces dos anciãos não foram respeitadas.
 Furstarna blevo upphängda av deras händer,  för de äldste visade de ingen försyn.5 Mos. 28,50.
Mancebos levaram a mó; meninos tropeçaram sob fardos de lenha.
 Ynglingarna måste bära på kvarnstenar,  och gossarna dignade under vedbördor.
Os velhos já não se assentam nas portas, os mancebos já não cantam.
 De gamla sitta icke mer i porten,  de unga hava upphört med sitt strängaspel.
Cessou o gozo de nosso coração; converteu-se em lamentação a nossa dança.
 Våra hjärtan hava icke mer någon fröjd  i sorgelåt är vår dans förvandlad.Job 30,31.
Caiu a coroa da nossa cabeça; ai de nós, porque pecamos!
 Kronan har fallit ifrån vårt huvud;  ve oss, att vi syndade så!Job 19,9. Jer. 13,18. Hes. 21,26.
Portanto desmaiou o nosso coração; por isso se escureceram os nossos olhos.
 Därför hava ock våra hjärtan blivit sjuka,  därför äro våra ögon förmörkade,
Pelo monte de Sião, que está assolado, andam os chacais.
 för Sions bergs skull, som nu ligger öde,  så att rävarna ströva omkring därpå.
Tu, Senhor, permaneces eternamente; e o teu trono subsiste de geração em geração.
 Du, HERRE, tronar evinnerligen;  din tron består från släkte till släkte.Ps. 9,8. 29,10. 102,13. 145,13.
Por que te esquecerias de nós para sempre, por que nos desampararias por tanto tempo?
 Varför vill du för alltid förgäta oss,  förkasta oss för beständigt?
Converte-nos a ti, Senhor, e seremos convertidos; renova os nossos dias como dantes;
 Tag oss åter till dig, HERRE, så att vi få vända åter;  förnya våra dagar, så att de bliva såsom fordom.Jer. 31,18.
se é que não nos tens de todo rejeitado, se é que não estás sobremaneira irado contra nos.
 Eller har du alldeles förkastat oss?  Förtörnas du på oss så övermåttan?