Song of Solomon 2

Eu sou a rosa de Sarom, o lírio dos vales.

Jam jest jako róża Sarońska, a lilija przy dolinach.

Qual o lírio entre os espinhos, tal é a minha amada entre as filhas.

Jako lilija między cierniem, tak przyjaciółka moja między pannami.

Qual a macieira entre as árvores do bosque, tal é o meu amado entre os filhos; com grande gozo sentei-me à sua sombra; e o seu fruto era doce ao meu paladar.

Jako jabłoń między drzewem leśnem, tak miły mój między młodzieńcami. Pragnęłam siedzieć w cieniu jego, i siedzę; bo owoc jego słodki jest ustom moim.

Levou-me à sala do banquete, e o seu estandarte sobre mim era o amor.

Wprowadził mię w dom wina, mając za chorągiew miłość przeciwko mnie.

Sustentai-me com passas, confortai-me com maçãs, porque desfaleço de amor.

Oczerstwijcie mię temi flaszami, posilcie mię temi jabłkami; boć omdlewam od miłości.

A sua mão esquerda esteja debaixo da minha cabeça, e a sua mão direita me abrace.

Lewica jego pod głową moją, a prawica jego obłapia mię.

Conjuro-vos, ó filhas de Jerusalém, pelas gazelas e cervas do campo, que não acordeis nem desperteis o amor, até que ele o queira.

Poprzysięgam was, córki Jeruzalemskie! przez sarny i łanie polne, abyście nie budziły i nie przerywały snu miłego mego, dokąd nie zechce.

A voz do meu amado! Eis que vem aí, saltando sobre os montes, pulando sobre os outeiros.

Głos miłego mego! oto on idzie skacząc po tych górach, a poskakując po tych pagórkach.

O meu amado é semelhante ao gamo, ou ao filho do veado; eis que está detrás da nossa parede, olhando pelas janelas, lançando os olhos pelas grades.

Miły mój podobny jest sarnie, albo młodemu jelonkowi; oto on stoi za ścianą naszą, wygląda z okien, patrzy przez kraty.

Fala o meu amado e me diz: Levanta-te, amada minha, formosa minha, e vem.

Ozwał się miły mój, a rzekł mi: Wstań, przyjaciółko moja! piękna moja! a pójdź.

Pois eis que já passou o inverno; a chuva cessou, e se foi;

Albowiem oto minęła zima! deszcz przeszedł, i przestał.

aparecem as flores na terra; já chegou o tempo de cantarem as aves, e a voz da rola ouve-se em nossa terra.

Kwiatki się ukazują na ziemi; czas śpiewania przyszedł, a głos synogarlicy słychać w ziemi naszej.

A figueira começa a dar os seus primeiros figos; as vides estão em flor e exalam o seu aroma. Levanta-te, amada minha, formosa minha, e vem.

Figowe drzewo wypuściło niedojrzałe figi swoje, a macice winne rozkwitłe, wonią wydały; wstańże przyjaciółko moja, piękna moja! a pójdź.

Pomba minha, que andas pelas fendas das penhas, no oculto das ladeiras, mostra-me o teu semblante faze-me ouvir a tua voz; porque a tua voz é doce, e o teu semblante formoso.

Gołębico moja mieszkająca w rozpadlinach skalnych, w skrytościach przykrych! okaż mi oblicze twoje, niech usłyszę głos twój; albowiem głos twój wdzięczny, a oblicze twoje pożądane.

Apanhai-nos as raposas, as raposinhas, que fazem mal às vinhas; pois as nossas vinhas estão em flor.

Połapcie nam liszki, liszki małe, które psują winnice; ponieważ winnice nasze kwitną.

O meu amado é meu, e eu sou dele; ele apascenta o seu rebanho entre os lírios.

Miły mój jest mój, a jam jest jego, który pasie między lilijami;

Antes que refresque o dia, e fujam as sombras, volta, amado meu, e faze-te semelhante ao gamo ou ao filho dos veados sobre os montes de Beter.

Ażby się okazał ten dzień, a cienie przeminęły. Nawróć się, bądź podobny, miły mój! sarnie albo jelonkowi młodemu na górach Beter.